9
Ik heb meneer
en de hond
's avonds samen
ingestopt.
Een bijzonder
moment
voor hen
Stoofpeertjes
Met kerst lag ik
doodziek en met veel
pijn in het St. Francis-
cus ziekenhuis. Mijn
kamergenoten kregen
een speciaal diner. Ik
niet, want ik zat aan de
sondevoeding. Plots
stond een verpleegster
naast me en zei: „Ik
heb de zachtste uitge
kozen. Die kan je vast
wel opzuigen." Ze gaf
me een half stoof-
peertje in stukjes ge
sneden. Ik heb zelden
zo'n lekker kerstmaal
gehad!
Knuffel
heel vaak buisjes gekregen.
Elke keer zag hij meer op
tegen het kapje van de nar
cose. Ook al mocht zijn
knuffel - hond Barry - mee,
het bleef toch spannend.
Op een dag troffen we een
anesthesioloog die het heel
goed aanpakte; onze zoon
mocht zelf zijn knuffel on
der narcose brengen met
een testkapje. Het werkte
zo goed! Sindsdien is het
nooit meer eng of span
nend geweest.
Nagellak
Ook ik heb een
mangomomentje,
alweer vijfjaar gele
den. Ik belandde
destijds met een her
senvliesontsteking in
het ziekenhuis. Door
de onverwachte op
name had ik geen
toiletspullen bij me.
En dus ook geen na
gellak. Voor iemand
zoals ik, met altijd
gelakte nagels, geen
fijn gevoel. Ik voelde
me onzeker en on
verzorgd. De ver
pleegster die mij
waste, nam de vol
gende dag haar eigen
persoonlijke etuitje
mee met allerlei
kleurtjes nagellak.
Misschien heel raar,
maar ik was zo blij
als een klein kind. Ik
heb haar hiervoor
nooit goed bedankt.
Dus bij deze: lieve
verpleegster in het
Spittaal in Zutphen,
dank je!
Brief
Tijdens een avond
dienst dertig jaar
geleden, raakte ik
tijdens mijn stage
aan de praat met
een man van rond
de 60, die half ver
lamd was geraakt
door een beroerte.
Met tranen in zijn
ogen vertelde hij
over zijn dochter met
wie hij geen contact
meer had. Hij wilde
haar zo graag een
brief sturen, maar
schrijven lukte niet
meer. Samen hebben
we de brief opgesteld
en het wonder ge
schiedde: de dochter
kwam op bezoek en
het contact herstelde.
Ik voelde me zo
dankbaar! Een paar
dagen later moest ik
op het matje komen
bij het afdelings
hoofd. Ik besteedde
te veel tijd aan de pa
tiënten, vond ze.
Deze reprimande
heb ik van me laten
afglijden. Dit mango
moment is dé reden
geweest dat ik ver
pleegkundige ben
geworden.
- Anne-Marie van
der Leij
Echt alles?
„Echt alles?" zei ik. Na tien dagen opname vroeg het ziekenhuisper
soneel mij wat ik die avond wilde eten. Sinds vijfjaar heb ik chronische
alvleesklierontsteking. Ik lig daarmee regelmatig in het ziekenhuis en
vooral eten doet dan pijn. Het ziekenhuiseten werkt dan ook niet echt
mee. Vandaag mocht ik kiezen uit 'alles'. Ze bedoelden ECHT alles. Zo
zat ik die avond aan een bordje patat met varkenshaas in champignon
roomsaus. Hierna ging het snel beter.
Winterwonderland
Een dag nadat mijn baarmoeder was verwijderd, schoven de verpleeg
sters de gordijnen open. Den Helder was wit en bevroren, maar ik kon het
niet zien. „Geen probleem. Schuiven we uw bed toch gewoon naar het
raam." Inderdaad, een prachtige witte wereld. Dit moment vergeet ik nooit
meer!
Theekransje
aan mijn schouder. Op
mijn zaal lagen twee
aardige mevrouwen,
onder wie een dame
van 92 jaar die 's avonds
verplicht een kwartier
tje op een stoel moest
zitten. Een leuke ver
pleger zette haar aan
ons tafeltje, waarop ik
voor de gein opmerkte:
'net een theekransje,
maar jammer genoeg
zonder thee en lekkers'.
De verpleger kwam
prompt terug met scho
teltjes kaas en gebakjes.
Hilariteit alom en het
mooiste kwam nog:
mevrouw is een uur
blijven zitten en was de
volgende dag een stuk
opgeknapt.
'MANGO
MOMENTJE'
woensdag 6 juni 2018
GO
Tamara van der Weide
Kijk op de site bij
/video voor de
reportage met
Viviane Coolen.
- Dieuwke de Blaauw
Onze oudste zoon Rutger
(op de foto: 5 jaar) heeft
in zijn jonge leventje al
- Sietske Witvoet
-Tanja Tukker
-Noor Kruithof
-Gerry Wennink
Vorige week maandag
werd ik geopereerd
- Rineke van
Deudekom
Het begon in een
Belgisch zieken
huis waar een
doodzieke pa
tiënte opfleurde,
nadat ze een lek
kere mango
kreeg. Dat le
verde niet alleen
mooie televisie
op, maar ontke
tende ook een
stille revolutie in
de gezondheids
zorg. Steeds
meer zorgmede-
werkers deelden
hun mangomo
ment: een lief ge
baar voor de pa
tiënt. Wilt u ook
zo'n moment met
ons delen, mail:
mango@pers-
groep.nl
