Wrak naar Woensdrecht 24 ZE VLIEGONGELUK BREDA AIRPORT In een omgeving waar steeds alles wordt gecheckt, ging het tóch mis. Breda Airport trilt nog na van het fatale ongeval met een reclamevliegtuigje. „Zin om te vliegen hebben ze nu even niet." ONDERZOEK .zv De dag na het dramatische vliegtuig ongeval vraagt iedereen op Breda Air- port zich af wat in hemelsnaam fout is gegaan. Juist daar waar alles wordt ge checkt, waar iedereen altijd van elkaar weet wat er van minuut tot minuut gebeurt. Duizenden keren pikte Hans van der Linden - hij werd 62 en laat vrien din en twee zoons na - zo'n reclame sleepnet op met zijn Piper Pawnee. Nederland telt weinig professionele vliegeniers met de ervaring die hij had. Toch ging het fout, maakte het eenmotorig vliegtuigje van CNE Air net na de start op het vliegveld langs de A58 een dodelijke smak. Het is vrijdagochtend stil op Breda Airport. Niet echt weer om de lucht in te gaan, maar veel sportvliegers heb ben ook even geen zin, merkt de nog steeds aangeslagen directeur en lucht- havenmeester Jan Voeten in de ver keerstoren. Verderop wordt ook van daag onderzoek verricht op de zwart geblakerde plek des onheils. „Ik wil niet gissen, maar net als iedereen hier exact weten wat er is gebeurd." Mechanisch of menselijk falen, mis schien een medische oorzaak... Op de kantoren, in de hangars, het restaurant en het clubhuis, bij de diverse bedrij ven die 'op Seppe' de kost verdienen is de stemming bedrukt. Heel cru Een vliegtuigwereldje van zo'n 150 mensen denkt nu vooral aan Hans. Rotterdammer van origine, woonach tig in Goes, joviaal. De in mei nog goedgekeurde Piper Pawnee was zijn huis, zoals zijn opdrachtgever Cris Neidt het zegt. „Een vakman tot en met. Dit is heel cru." Wie in Nederland met zo'n zwaar, tientallen meters lang reclamenet wil vliegen - vergelijk het met een caravan achter een auto - heeft een speciale opleiding nodig. Alleen met dat bre vet, gecombineerd met een jaarlijkse check, mag je dan vanaf elk vliegveld - met uitzondering van Schiphol - een sleepnet oppikken. Dat ligt op de grond, vooraan omhoog gehouden op beugels en wordt dan al vliegend met een soort anker aangehaakt. Daarna gaat het vliegtuig doorgaans naar 400 meter hoogte. Dat mag overal in het land, zeven dagen van de week. Hans van der Linden vloog in op dracht van CNE Air op die manier dui zenden malen met zo'n reeks aan el kaar geknoopte twee meter hoge let ters. Had achter zijn kist reclame voor Kips Leverworst hangen, of Raket-ijs jes, of de tekst 'Inge, wil je met mij trouwen?' „De plek waar je zo'n sleepnet pakt varieert vanwege de weersomstandig heden. Maar in de verkeerstoren we ten wij altijd precies waar. Op Breda Airport wordt alleen van acht tot acht overdag gevlogen, dus altijd visueel", zegt de directeur als hem naar de vei ligheid van het West-Brabantse veld wordt gevraagd. Er zijn immers om- Zelfs een dode duif naast de startbaan rapporteren we wonenden die vinden dat luchtre- clamevluchten hier niet thuishoren. „Maar je krijgt heus geen vergun ning als je de boel niet 100 procent voor elkaar hebt. Juist in deze we reld ligt alles onder een vergroot glas." Voeten geeft een voorbeeld. Nog deze week werd een dode duif naast de asfaltbaan gevonden. „Dat wordt gerapporteerd. Als het een aanvaring was en het gebeurt vaker, moeten we misschien duiven weg jagen. Juist in de luchtvaart heerst de cultuur van zelfreinigend ver mogen, willen we vanwege de vei ligheid leren van elk incident." Net als Eindhoven Eigenaar Stef Have van Breda Inter national Airport houdt zich uit pië teit met het slachtoffer het liefst bij de feiten als het om de veiligheid gaat. „Wij hebben hier per jaar veer tigduizend vliegbewegingen; in aantal vergelijkbaar met Eindhoven Airport. Er staan hier continue meer dan honderd vliegtuigjes, er wordt enorm veel gelest, stijgen en landen geoefend." „Waarschijnlijk", zegt de lucht vaartondernemer, „hebben wij de laatste jaren op een wolk met een gouden randje mogen leven, want het is - gelukkig - al 42 jaar geleden dat hier bij dit vliegveld zelf een do delijk ongeval was." maandag 4 juni 2018 Na de crash: een vliegveld vol verwarring en verdriet John Bas Bosschenhoofd De restanten van de Piper Pawnee die donderdagoch tend na de crash in mum van tijd uitbrandde, zijn overge bracht naar een speciaal daarvoor bestemde hangar op de Vliegbasis Woensdrecht. Daar doet de Onderzoeksraad Voor Veiligheid (OVV) aan de hand van de wrakstukken onafhankelijk on derzoek naar de mogelijke oorzaak van het ongeval. De Piper Pawnee is een licht, eenpersoons vliegtuig dat tot de jaren tachtig in de Verenigde Staten is gefabriceerd en waarvan er nog vele duizenden over de hele wereld gebruikt worden. Door kenners gekarakteriseerd als een licht, maar betrouwbaar werkpaard met veel motorvermogen. Acht meter lang, met een spanwijdte van elf meter. Direct na de crash begon niet alleen de OVV met onderzoek. Er waren ook mensen van de Lucht- vaartpolitie, de Inspectie Leefmilieu en Transport, de Veiligheidsregio, brandweer en politie en ambtena ren van de gemeenten Halderberge en Rucphen omdat het vliegveld in de ene gemeente ligt en de plek des onheils net over de grens met de andere. Getuigen op de grond en in de verkeerstoren werden gehoord en vanuit de lucht zijn beeldopnames gemaakt met een helikopter, drone en een 3D-camera. - Jan Voeten Op de plek waar net na de start op Breda Airport een reclamevliegtuig neerstortte, herinneren alleen net gestorte grond en witte mar keringspaaltjes nog aan het drama, foto gerard van offeren/pix4profs

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 24