Wrak naar Woensdrecht
24 ZE
VLIEGONGELUK BREDA AIRPORT
In een omgeving
waar steeds alles
wordt gecheckt, ging
het tóch mis. Breda
Airport trilt nog na van
het fatale ongeval met
een reclamevliegtuigje.
„Zin om te vliegen
hebben ze nu even niet."
ONDERZOEK
.zv
De dag na het dramatische vliegtuig
ongeval vraagt iedereen op Breda Air-
port zich af wat in hemelsnaam fout is
gegaan. Juist daar waar alles wordt ge
checkt, waar iedereen altijd van elkaar
weet wat er van minuut tot minuut
gebeurt.
Duizenden keren pikte Hans van
der Linden - hij werd 62 en laat vrien
din en twee zoons na - zo'n reclame
sleepnet op met zijn Piper Pawnee.
Nederland telt weinig professionele
vliegeniers met de ervaring die hij
had. Toch ging het fout, maakte het
eenmotorig vliegtuigje van CNE Air
net na de start op het vliegveld langs
de A58 een dodelijke smak.
Het is vrijdagochtend stil op Breda
Airport. Niet echt weer om de lucht in
te gaan, maar veel sportvliegers heb
ben ook even geen zin, merkt de nog
steeds aangeslagen directeur en lucht-
havenmeester Jan Voeten in de ver
keerstoren. Verderop wordt ook van
daag onderzoek verricht op de zwart
geblakerde plek des onheils. „Ik wil
niet gissen, maar net als iedereen hier
exact weten wat er is gebeurd."
Mechanisch of menselijk falen, mis
schien een medische oorzaak... Op de
kantoren, in de hangars, het restaurant
en het clubhuis, bij de diverse bedrij
ven die 'op Seppe' de kost verdienen is
de stemming bedrukt.
Heel cru
Een vliegtuigwereldje van zo'n 150
mensen denkt nu vooral aan Hans.
Rotterdammer van origine, woonach
tig in Goes, joviaal. De in mei nog
goedgekeurde Piper Pawnee was zijn
huis, zoals zijn opdrachtgever Cris
Neidt het zegt. „Een vakman tot en
met. Dit is heel cru."
Wie in Nederland met zo'n zwaar,
tientallen meters lang reclamenet wil
vliegen - vergelijk het met een caravan
achter een auto - heeft een speciale
opleiding nodig. Alleen met dat bre
vet, gecombineerd met een jaarlijkse
check, mag je dan vanaf elk vliegveld -
met uitzondering van Schiphol - een
sleepnet oppikken. Dat ligt op de
grond, vooraan omhoog gehouden op
beugels en wordt dan al vliegend met
een soort anker aangehaakt. Daarna
gaat het vliegtuig doorgaans naar 400
meter hoogte. Dat mag overal in het
land, zeven dagen van de week.
Hans van der Linden vloog in op
dracht van CNE Air op die manier dui
zenden malen met zo'n reeks aan el
kaar geknoopte twee meter hoge let
ters. Had achter zijn kist reclame voor
Kips Leverworst hangen, of Raket-ijs
jes, of de tekst 'Inge, wil je met mij
trouwen?'
„De plek waar je zo'n sleepnet pakt
varieert vanwege de weersomstandig
heden. Maar in de verkeerstoren we
ten wij altijd precies waar. Op Breda
Airport wordt alleen van acht tot acht
overdag gevlogen, dus altijd visueel",
zegt de directeur als hem naar de vei
ligheid van het West-Brabantse veld
wordt gevraagd. Er zijn immers om-
Zelfs een dode
duif naast de
startbaan
rapporteren we
wonenden die vinden dat luchtre-
clamevluchten hier niet thuishoren.
„Maar je krijgt heus geen vergun
ning als je de boel niet 100 procent
voor elkaar hebt. Juist in deze we
reld ligt alles onder een vergroot
glas." Voeten geeft een voorbeeld.
Nog deze week werd een dode duif
naast de asfaltbaan gevonden. „Dat
wordt gerapporteerd. Als het een
aanvaring was en het gebeurt vaker,
moeten we misschien duiven weg
jagen. Juist in de luchtvaart heerst
de cultuur van zelfreinigend ver
mogen, willen we vanwege de vei
ligheid leren van elk incident."
Net als Eindhoven
Eigenaar Stef Have van Breda Inter
national Airport houdt zich uit pië
teit met het slachtoffer het liefst bij
de feiten als het om de veiligheid
gaat. „Wij hebben hier per jaar veer
tigduizend vliegbewegingen; in
aantal vergelijkbaar met Eindhoven
Airport. Er staan hier continue meer
dan honderd vliegtuigjes, er wordt
enorm veel gelest, stijgen en landen
geoefend."
„Waarschijnlijk", zegt de lucht
vaartondernemer, „hebben wij de
laatste jaren op een wolk met een
gouden randje mogen leven, want
het is - gelukkig - al 42 jaar geleden
dat hier bij dit vliegveld zelf een do
delijk ongeval was."
maandag 4 juni 2018
Na de crash: een vliegveld
vol verwarring en verdriet
John Bas
Bosschenhoofd
De restanten van de Piper
Pawnee die donderdagoch
tend na de crash in mum
van tijd uitbrandde, zijn overge
bracht naar een speciaal daarvoor
bestemde hangar op de Vliegbasis
Woensdrecht.
Daar doet de Onderzoeksraad Voor
Veiligheid (OVV) aan de hand van
de wrakstukken onafhankelijk on
derzoek naar de mogelijke oorzaak
van het ongeval.
De Piper Pawnee is een licht,
eenpersoons vliegtuig dat tot de
jaren tachtig in de Verenigde Staten
is gefabriceerd en waarvan er nog
vele duizenden over de hele wereld
gebruikt worden. Door kenners
gekarakteriseerd als een licht, maar
betrouwbaar werkpaard met veel
motorvermogen. Acht meter lang,
met een spanwijdte van elf meter.
Direct na de crash begon niet
alleen de OVV met onderzoek.
Er waren ook mensen van de Lucht-
vaartpolitie, de Inspectie Leefmilieu
en Transport, de Veiligheidsregio,
brandweer en politie en ambtena
ren van de gemeenten Halderberge
en Rucphen omdat het vliegveld in
de ene gemeente ligt en de plek
des onheils net over de grens met
de andere.
Getuigen op de grond en in de
verkeerstoren werden gehoord en
vanuit de lucht zijn beeldopnames
gemaakt met een helikopter, drone
en een 3D-camera.
- Jan Voeten
Op de plek waar net na de start op Breda Airport een reclamevliegtuig neerstortte, herinneren alleen net gestorte grond en witte mar
keringspaaltjes nog aan het drama, foto gerard van offeren/pix4profs