en paar jaar geleden zat de inmiddels 10-jarige dochter van Pieter van den Hoogenband in een auto die langs het Eindhovense zwemstadion reed. Het zusje van een vriendinnetje, dat ook in de auto zat, zag de naam 'Pieter van den Hoogenband' op de gevel staan en zei: „Maar zo heet jouw vader. Wat grappig dat hij naar een zwembad is genoemd." Dat vindt Van den Hoogenband, drie voudig olympisch zwemkampioen, dus mooi. „Het relativeert de boel enorm." „Nee. Vinden ze geen zak aan." Het is even stil. „Wij hebben samen vier kinderen, allebei twee uit een eer dere relatie, en alle vier zeiden ze: 'Ik heb mijn zwemdiploma gehaald, mag ik nu een échte sport doen?' Dat deed pijn, joh. De jongste, Sander, heeft echt een lijf dat is gemaakt om te zwemmen. Hij deed een keer onvoorbereid mee aan de school- kampioenschappen. Hij dook het water in en kwam er als snelste weer uit. Dan vraag je: 'Wil je dit vaker doen?' Zegt-ie: 'Nee, te koud'." Stilte. „Ik vind het niet gek. Het zwem diploma is zo ouderwets, zó niet leuk. In die hete zwembaden hangt een bijna jaren 6o-achtige sfeer, elk spelelement ontbreekt. Zonde, want zwemmen kan zo mooi zijn. Ik heb ooit geprobeerd er iets aan te veranderen, maar er bleken veel belangen mee gemoeid, een wespen nest was het. Toen dacht ik: ik steek mijn energie wel ergens anders in." die, als ik het zwembad in dook, in de bak werden gestopt waarin mijn kleren lagen. Dan denk je: oké, dit wil ik niet. En: zijn ze geïnteresseerd in een olympisch kam pioen of in Pietje van Puffelen? Dat eerste natuurlijk." Van den Hoogenband praat makkelijk. Maakt zijn zinnen soms maar half af, omdat hij al analyserend aan een vol gende zin begint. Tijdens het gesprek tipt hij documentaires - „Heb je die over Het is bijna tien jaar geleden dat hij stopte als topsporter. Maar nog steeds weet de wereld wie hij is. Onlangs was hij voor zijn 40ste verjaardag in New York. Laat een serveerster zich ineens een ze nuwachtig 'oooh' ontvallen, omdat ze de zwemmer herkent. Of een Australische douanier zegt 'Welcome back, mate', als hij zeventien jaar na zijn eerste olympische goud terugkeert naar Sydney. Rond 2000 was zijn bekendheid 'ex treem', zegt hij. „Het waren de dagen voor 9/11, de Olympische Spelen waren toen nog vrij en open. Het zwemtoernooi was van ongekend hoog niveau, Australië is een sportgek land én het thuisland van living legend Ian Thorpe. Als hij zwom, liet heel Australië alles uit zijn handen vallen, zeker voor de 200 vrij. En precies die race won ik, in een wereldrecord. Ik wil niet zeggen dat ik daar pleinvrees kreeg, maar de mensen werden wild. Tijdens een WK in Japan werd een sig neersessie al na drie foto's afgelast; er kwamen zo veel kinderen op af, dat de politie het te gevaarlijk vond. Ik, een ge wone jongen uit Geldrop, kreeg groupies. Rare brieven in mijn broekzakken, slipjes Zwemmen jouw kinderen? 101 zaterdag 2juni 2018

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 77