en paar jaar geleden zat de inmiddels
10-jarige dochter van Pieter van den
Hoogenband in een auto die langs het
Eindhovense zwemstadion reed. Het
zusje van een vriendinnetje, dat ook in
de auto zat, zag de naam 'Pieter van den
Hoogenband' op de gevel staan en zei:
„Maar zo heet jouw vader. Wat grappig
dat hij naar een zwembad is genoemd."
Dat vindt Van den Hoogenband, drie
voudig olympisch zwemkampioen, dus
mooi. „Het relativeert de boel enorm."
„Nee. Vinden ze geen zak aan."
Het is even stil. „Wij hebben samen
vier kinderen, allebei twee uit een eer
dere relatie, en alle vier zeiden ze: 'Ik heb
mijn zwemdiploma gehaald, mag ik nu
een échte sport doen?' Dat deed pijn, joh.
De jongste, Sander, heeft echt een lijf dat
is gemaakt om te zwemmen. Hij deed een
keer onvoorbereid mee aan de school-
kampioenschappen. Hij dook het water
in en kwam er als snelste weer uit. Dan
vraag je: 'Wil je dit vaker doen?' Zegt-ie:
'Nee, te koud'."
Stilte. „Ik vind het niet gek. Het zwem
diploma is zo ouderwets, zó niet leuk. In
die hete zwembaden hangt een bijna
jaren 6o-achtige sfeer, elk spelelement
ontbreekt. Zonde, want zwemmen kan
zo mooi zijn. Ik heb ooit geprobeerd er
iets aan te veranderen, maar er bleken
veel belangen mee gemoeid, een wespen
nest was het. Toen dacht ik: ik steek mijn
energie wel ergens anders in."
die, als ik het zwembad in dook, in de bak
werden gestopt waarin mijn kleren lagen.
Dan denk je: oké, dit wil ik niet. En: zijn
ze geïnteresseerd in een olympisch kam
pioen of in Pietje van Puffelen? Dat eerste
natuurlijk."
Van den Hoogenband praat makkelijk.
Maakt zijn zinnen soms maar half af,
omdat hij al analyserend aan een vol
gende zin begint. Tijdens het gesprek tipt
hij documentaires - „Heb je die over
Het is bijna tien jaar geleden dat hij
stopte als topsporter. Maar nog steeds
weet de wereld wie hij is. Onlangs was hij
voor zijn 40ste verjaardag in New York.
Laat een serveerster zich ineens een ze
nuwachtig 'oooh' ontvallen, omdat ze de
zwemmer herkent. Of een Australische
douanier zegt 'Welcome back, mate', als hij
zeventien jaar na zijn eerste olympische
goud terugkeert naar Sydney.
Rond 2000 was zijn bekendheid 'ex
treem', zegt hij. „Het waren de dagen
voor 9/11, de Olympische Spelen waren
toen nog vrij en open. Het zwemtoernooi
was van ongekend hoog niveau, Australië
is een sportgek land én het thuisland van
living legend Ian Thorpe. Als hij zwom,
liet heel Australië alles uit zijn handen
vallen, zeker voor de 200 vrij. En precies
die race won ik, in een wereldrecord. Ik
wil niet zeggen dat ik daar pleinvrees
kreeg, maar de mensen werden wild.
Tijdens een WK in Japan werd een sig
neersessie al na drie foto's afgelast; er
kwamen zo veel kinderen op af, dat de
politie het te gevaarlijk vond. Ik, een ge
wone jongen uit Geldrop, kreeg groupies.
Rare brieven in mijn broekzakken, slipjes
Zwemmen jouw kinderen?
101 zaterdag 2juni 2018