13
Meer aandacht
voor bewoners
Zeeuwse
zorginstellingen
Zeeuwse bewoners van verzor
gingshuizen merken duidelijk
dat er extra geld is. Ze krijgen
meer aandacht en komen weer
vaker buiten.
Van de 435 miljoen euro die dit
jaar extra naar verpleeghuizen
gaat, krijgen Zeeuwse instellin
gen vele miljoenen. Die hebben
allemaal gekozen om extra perso
neel aan te nemen of medewer
kers meer uren te laten draaien.
Zorggroep Ter Weel (Noord
en Zuid-Beveland) heeft daar
naast alle 268 bewoners 100 euro
cash gegeven om een wens in
vervulling te laten gaan. Zo kon
een oud-touringcarchauffeur
nog één keer met zijn familie in
een bus door Zeeland rijden. Een
andere bewoner kreeg eindelijk
de kans oliebollen te bakken in
een professionele kraam. Verder
levert het gebruik van een
nieuwe administratie-app mede
werkers tijdwinst op.
Ook ZorgSaam (Zeeuws-
Vlaanderen) en WVO Zorg
(Middelburg en Vlissingen) heb
ben geïnvesteerd in extra perso
neel. ZorgSaam heeft gekozen
voor de inzet van 'professionele
buurvrouwen'. Dat zijn verzor
genden die even een praatje ma
ken met bewoners, mensen hel
pen als iets niet lukt of langsgaan
als iemand zich al een tijdje niet
heeft laten zien.
Ouderen in zorgcentrum
Cleijenborch in Colijnsplaat
worden vaker meegenomen om
een ijsje te eten, een kop koffie te
drinken of naar het strand te
gaan. Dat kan nu, omdat stich
ting Ouderenzorg Noord-Beve
land de zorgassistenten vaker kan
inzetten.
Eilandzorg Schouwen-Duive-
land (Zierikzee) heeft tien zorg
assistenten aangenomen. „Daar
door kunnen we mensen helpen
bij bijvoorbeeld het opruimen
van de kamer en het doen van de
afwas en kunnen we ze begelei
den bij activiteiten", vertelt di
recteur Arie Pinxteren. „Het ex
tra geld maakt zeker veel uit. Zorg
is een klein onderdeel van het le
ven van alledag. In de verzorging
gaat het om meer dingen dan
wassen en aankleden alleen. En
daar is nu tijd voor."
Ook voor bewoners van de Ce
derhof in Kapelle is het leven
aangenamer. Zij wanen zich in
het van het rijksgeld verbouwde
verzorgingshuis weer in de jaren
50 en 60. Daardoor voelen ze zich
volgens het verzorgingshuis
prettiger, is de sfeer in de huiska
mers meer ontspannen en zitten
medewerkers daardoor ook beter
in hun vel.
maar vindt het in Ter Schorre blijk
baar een stuk gezelliger. „Die lieverd
loopt hier steeds binnen", vertelt me
vrouw Mieras. „Hij vindt mij ook lief,
kijk maar." Ze is gewend aan dieren,
vertelt ze. „Mijn vader werkte op een
boerderij, ik kwam daar graag. En la
ter hadden we thuis een bouvier. Als
ik kon, nam ik weer een hond. Maar
dat gaat natuurlijk niet hier." Nu we
het toch over vroeger hebben: ze
fietste zo graag, vertelt ze verder.
„Heel vroeger van Breskens, waar ik
woonde, naar Maldegem om te gaan
dansen. En later ook overal heen. Ik
kon niet autorijden, weet u."
Duofiets
Als ze kon, zou ze het nog steeds
doen, dat fietsen. Gelukkig mag ze
regelmatig mee op een duofiets. „Die
meneer rijdt me overal heen. Ik krijg
er niet gauw genoeg van, hoor. Dan
wil hij eigenlijk terug, maar zeg ik:
'stop hier nog maar een poosje. Ik heb
geen haast!' Maar liever fietste ik na
tuurlijk zelf nog." Heel even glijdt
een schaduw over het gezicht van de
kwieke vrouw. Petra ziet het en
streelt haar hand. Mevrouw Mieras
herpakt zich meteen. „Kom zeg, zó
erg is het nu ook weer niet hoor",
klinkt het gedecideerd.
„Tja, raak maar eens bij iedereen de
juiste snaar", lacht Petra. „Iedereen
reageert anders. Maar cliënten zijn
wel altijd blij als ze ons zien. Ze asso
ciëren ons met aandacht en leuke
dingen doen. De mensen weten: die
komt voor mij!"
zaterdag 2 juni 2018
GO
Jeffrey Kutterink
Vlissingen
Petra Buytenhek
leest de krant met me
vrouw Mieras.
FOTO'S CAMILE SCHELSTRAETE
Ondersteuners Petra Buytenhek en Binta Fadiga overleggen: wie gaat
wat doen, met welke cliënt?
