tement Orne, stemmen overwegend cen
trumlinks, vertelt de waard van Hotel de
France in Domfront, een pleisterplaats
voor de fietsers van LVF (met het keur
merk Acceuil Vélo). Of in elk geval, de
Ornais moeten niet veel hebben van
Marine Le Pen en haar Front National.
„Gezond verstand, dat is de sterke kant
van de mensen hier. Nuchter, met twee
voeten op de grond."
Langzaam wordt de LVF wat milder
voor de fietser: de route volgt voies vertes
voormalige spoorlijnen, vlakke tracés
dus, en daarna een eindeloos chemin de
halage (jaagpad) langs de rivier de May-
enne. En wat betreft de eenzaamheid: die
wordt draaglijker; die verwaait naarmate
uren verstrijken, tegelijk met gedachten
aan het wel en wee van het thuisleven.
Het lijkt wel of die gedachten, terwijl de
trappers maar draaien, weigeren dieper te
gaan dan de oppervlakte of verder te
dwalen dan de overkant van de Mayenne.
Even wat drinken, of nog doorrijden? En
wat een fraaie oude sluis daar in de rivier.
Met een kunstmatige waterval ernaast en
een hoog sluiswachtershuis in art-nou-
veaustijl. Een wandelaar groet vriende
lijk: het lukt je wel, zegt zijn knikje. Een
kat en een hond, relaxed naast elkaar op
een trapje bij een voordeur, draaien hun
kop belangstellend mee.
Het lukt ook wel, maar het is op de
vierde dag - tussen Angers en Saumur -
opeens koud. De zon is er, maar warmte
afgeven is er niet bij. Dit gebied staat be
kend als Anjou, een naam vooral bekend
van een zachtmoedige rode wijn. De
Mayenne is inmiddels samengevloeid
met de Sarthe en heet bij grote stad An
gers nu Maine. Deze mondt op haar beurt
uit in de machtige Loire.
Tot Saumur volgt LVF nu tijdelijk oost
waarts het tracé van La Loire a Vélo, een
800 kilometer lange route die al langer
bestaat en onder hardcore toerfietsers als
hip geldt. Langs de superbrede rivier vol
zandbanken gaat inderdaad een gestage
stroom van dappere wielrijders: gezin
nen, stellen en eenlingen, vaak op high
tech toerfietsen of dito e-bikes. Ze
groeten elkaar. Het is een nieuwe sub
cultuur.
De oeverdorpen en het grotere Sau
mur, waar de LVF weer zuidwaarts af zal
slaan, vertonen een bepaalde chic, de
streek is duidelijk welvarender dan de
noordelijke departementen van Norman-
dië. Aan de oever van de Loire liggen tra
ditionele platbodems, gabarres,
gemoedelijk te dobberen. In Saumur,
waar een rijzig sprookjeskasteel met pun
tige torens het stadsbeeld bepaalt, is het
onverwacht over met de eenzaamheid.
Ook hotel Le Londres draagt namelijk het
vignet Acceuil Vélo en zo vormt zich in
de lounge een groep fietsvrienden die de
beleving van het zuidelijke deel van het
tracé zullen delen.
De eenzaamheid had wel wat, maar het
was aanpassen - terwijl samen fietsen
vanzelf gaat. De temperatuur loopt in
middels snel op tot redelijke waarden en
wederom gaat het vooral langs een rivier,
de Thouet. Hier is het licht stijgen en
dalen langs een overvloed aan smalle
landwegen en glooiende wijnvelden.
Montreuil-Bellay draagt het embleem
van de Petites cités de caractère, een orga
nisatie die dorpsgezichten en lokale cul
tuurhistorie wil beschermen. Het
plaatselijke kasteel staat dan ook overtui
gend te pronken. Het is te bezichtigen -
wat een eenzame fietser niet snel zou
doen. In een van de renaissancistisch ge
decoreerde en gemeubileerde toonzalen
hangt een portret van een zekere Guil-
laume le Taciturne (Willem de Zwijger,
magazine 43
Brug
In het stadje
Parthenayde
brug over de
Thouet, waar de
route overheen
gaat.
WG