10
De massamoord op de Rohingya in Myanmar
zorgt voor een groot vluchtelingendrama. Wat doe
je in Nederland met een asielzoeker die zegt dat-ie
een Rohingya is, maar dat niet kan bewijzen?
ASIELZOEKER TWIJFEL
Als ik hier
weg moet,
waar moet
ik dan heen?
Naar
Bangladesh?
0 k ben geboren in Myanmar
H en ik heb mijn land verla-
WÊ ten toen ik 3 jaar oud was.
H Ik weet niet of ik een fami-
H lienaam heb. Ik kan mijn
IB naam niet opschrijven,
want ik kan niet lezen en schrijven",
vertelt Abdul Ali (nu 28) in de zomer
van 2016 aan een ambtenaar van de
IND (Immigratie- en Naturalisatie
dienst). Het staat in de verslagen van
zijn verhoren op het aanmeldcentrum
in Ter Apel. Abdul behoort, zo vertelt
hij, tot de Rohingya, een vervolgde
moslimminderheid in Myanmar.
De IND-ambtenaar: „Weet u in
welke plaats in Myanmar u
gewoond heeft?"
De IND-ambtenaar: „Met welke
reden is uw vader met u en uw
broers naar Bangladesh gereisd?"
Abdul: „Omdat wij islamieten
zijn, hebben de boeddhisten ons
aangevallen. Daardoor is mijn
moeder overleden. Ik weet niet
precies wat er is gebeurd. Toen
heeft mijn vader ons meegeno
men naar Bangladesh."
De IND-ambtenaar: „Wat weet u
van Rohingya?"
Abdul: „Ze dragen een overhemd,
meer weet ik niet, ik was 3 jaar
toen ik van mijn familie ben ge
scheiden, dit is alles wat het gezin
dat me opvoedde me verteld
heeft."
De IND-ambtenaar: „U vertelt
dat uw vader u daar naar een an
der gezin heeft gebracht. Bent u
geadopteerd?"
Abdul: „Ja. Ik weet niet wie ik ben.
Ik kan mijn adres niet zelf opge
ven. Ik ben bij andere mensen op-
bracht bij een pleeggezin, omdat zijn
vader niet voor hem kon zorgen. In
dat gezin was hij een soort huisslaaf
die boodschappen moest doen en
gras moest maaien voor de koeien.
Hij werd gekleineerd en geslagen met
hete, ijzeren stokken. De littekens
staan nog op zijn armen. Op zijn
17de, of 18de, ging hij ervandoor. Via
een smokkelaar belandde hij in Paki
stan. Daar werkte hij drie jaar om de
smokkelaars ('maffia') terug te beta
len. Daarna in Iran (vijfjaar) het
zelfde verhaal. Uiteindelijk reisde hij
via Turkije en Griekenland met de
grote vluchtelingenstroom mee naar
West-Europa. Eind 2015 belandde
Abdul in Nederland.
„Sindsdien staat zijn leven in een
pauzestand", zegt zijn vriend Sean
Holland uit Rosmalen. Sean ont
moette Abdul toen die laatste vanuit
het aanmeldcentrum in Ter Apel naar
het tijdelijke azc in Rosmalen was
verplaatst. Het was op het hoogte
punt van de vluchtelingencrisis. De
Brabander ging bij het azc in zijn
woonplaats kijken. „Uit interesse. En
om wat spullen te brengen."
Sean en zijn vriend Denny Roma-
nov ontmoetten er Abdul, die een
beetje Engels had geleerd. „We had
den een klik. We hebben hem thuis
bij Denny uitgenodigd. Nu is hij een
vriend. Ook nadat hij vanuit Ros
malen naar het azc in Weert moest,
kwam hij nog steeds op bezoek."
Sean en Denny helpen Abdul nu
om in Nederland te kunnen blijven.
Dat wordt niet makkelijk, want zijn
asielaanvraag werd afgewezen door
de IND. Die dienst acht het verhaal
van Abdul 'ongeloofwaardig'; zo kan
hij niet met documenten aantonen
dat hij uit Myanmar komt én spreekt
hij de taal niet. Abdul ging in beroep.
Dat hij geen documenten heeft,
klopt, maar daar kan hij niets aan
doen, stelt hij. Hij spreekt inderdaad
geen Birmees (de taal van Myanmar),
maar Bengaals, de taal van Bangla
desh. „Ik was 3 toen we zijn ge
vlucht." Hoe hij dan überhaupt weet
dat hij tot de Rohingya behoort? „Dat
heeft mijn pleeggezin me altijd ver
teld, ze treiterden me daar ook mee."
De rechtbank gaf Abdul gelijk en
vond dat de IND haar zaak beter
moest onderbouwen. Waarop de IND
weer in beroep ging en op 20 april
van dit jaar gelijk kreeg bij de Raad
van State. Drie dagen later kreeg
Abdul een brief van zijn advocaat,
waarin stond dat hij was uitgeproce-
gegroeid, wat zij tegen mij heb
ben gezegd, is wat ik weet. Ik ben
hier gekomen als vluchteling en
wil hier een nieuwe identiteit
krijgen en ik wil hier naar school
gaan, zodat ik tenminste mijn
naam kan opschrijven en verder
kan leven."
De verhoren van Abdul beslaan 32
A4'tjes. Maar helderheid over wie hij
is scheppen die velletjes niet. Het
verhaal van Abdul is een voorbeeld
van de moeilijke beslissingen die een
Nederlandse asielambtenaar vaak
moet nemen. Gelooft hij het schrij
nende verhaal en vertrouwt hij de
asielzoeker op zijn (in dit geval)
bruine ogen? Of wijst hij het verzoek
af, wat inhoudt dat hij iemand terug
stuurt naar een land waar een massa
moord op zijn geloofsgenoten heeft
plaatsgevonden? Of naar een illegaal
bestaan in Nederland?
Littekens
Het verhaal van Abdul, volgens Ab
dul, in een alinea samengevat. Gebo
ren in Myanmar, waar de Rohingya al
jarenlang worden onderdrukt en ver
volgd door de boeddhistische meer
derheid. Na de moord op zijn moeder
met zijn vader en broers naar buur
land Bangladesh gevlucht, op zijn
derde. Daar, na een kort verblijf in
een vluchtelingenkamp, onderge-
OP DE VLUCHT
zaterdag 2 juni 2018
GO
Cyril Rosman
Rosmalen
Abdul: „Nee."
Abdul: „Ja."
De IND-ambtenaar: „Zijn er do
cumenten van uw adoptie?"
Abdul: „Nee."
De IND-ambtenaar: „Wilt u nog
iets toevoegen?"
Komt een
de IND...
-Abdul Ali,
asielzoeker
De ongeveer 1 mil
joen Rohingya-
moslims in Myan
mar worden al
jaren onderdrukt
door de landelijke
overheid. Duizen
den leven al sinds
de jaren 80 als
vluchteling in Ban
gladesh. Nadat Ro-
hingya-militanten in
augustus 2017 poli
tieposten aanvielen,
reageerden het
leger en boeddhisti
sche milities door
Rohingya-dorpen
plat te branden en
de bewoners aan te
vallen. Daarbij vie
len zeker 6700
doden. Honderd
duizenden Rohin
gya vluchtten naar
Bangladesh.
