Dikke hagelstenen vallen uit de
lucht. Gelukkig is daar Café
Gondrée, na 6 kilometer fietsen.
Het café ligt op een historische
plek, aan de Pegasus Bridge over het Ka
naal van Caen. Een replica van de legen
darische brug van 1944. Op de late avond
van 5 juni 1944 nam een Britse voor
hoede de brug in om de opmars mogelijk
te maken van de geallieerde troepen. Die
zouden de volgende dag landen op de
Normandische stranden. D-Day! In Café
Gondrée werden de gewonden verzorgd;
vergeelde foto's aan de muren getuigen
ervan.
De hagelbui is intussen overgegaan in
ijsregen die tegen de ramen striemt. Dan
maar een espresso.
Morsige hangouderen kijken toe. Boei
end, een fietser met een espresso. „Kijk
die domme Duitser", mompelt een man.
Dat een buitenlander zijn Frans kan ver
staan, komt niet in hem op.
Het traject van 17 kilometer dat langs
dit kanaal van de Cöte de Nacre naar
Caen leidt, is het eerste deel van La Vélo
Francette (LVF). De in juni 2015 ge
opende noord-zuid-fietsroute begint in
Ouistreham, aan de Kanaalkust, en ein
digt 630 kilometer verder bij La Rochelle,
aan de Atlantische Oceaan. Het van
boven naar beneden doorklieven van
Normandië duurt acht dagen.
En dat in alle eenzaamheid, een uitda
ging. Later op de dag, voorbij Caen, in de
vallei van de rivier de Orne, wordt het
stiller en stiller. De wereld is ontvolkt. De
smalle weg slingert zich langs een boe
renhoeve, ezeltjes staren voor zich uit. De
natuur dampt, na hagel en regen. Dit is
het departement Calvados, waar ze gek
zijn op de sterke drank die je krijgt door
appelcider tweemaal te destilleren en dan
in eikenhouten vaten te bewaren.
Halverwege de middag in Thury-Har-
court twee glaasjes van dat kostelijke spul
achterover slaan, is een passende ode aan
's lands eer, maar niet echt verstandig. De
gevolgen moet ik dan maar dragen als een
vent. De ober kijkt meewarig naar de gast
in zijn dure fietskledij.
Is het een gebrek aan voorbereiding?
Of is het overmoed? Hoe dan ook, dit is
la Suisse Normande, het Normandische
Zwitserland, en dat betekent felle klim-
metjes van soms 10 procent, kilometers
lang. Een e-bike had dit tot een makkie
gemaakt, maar een met tassen behangen
huurfiets laat zich moeizamer voortstu
wen, zeker als de calvados in de man is.
Klimmen, dat is negeren: de neiging af te
stappen, de overtuiging dat het lichaam
dit nimmer te boven komt. Boven kom je
namelijk altijd en daarna blijken lijf,
leden en longen gewoon intact.
In de valleien van de Orne en later de
Noireau en de Varenne ruist de stilte
voort. Het is als Zuid-Limburg maar dan
eindeloos, dag na dag en almaar zonder
mensen. Bijna. Een boer zet zijn machine
stil en komt de dappere fietser moed in
spreken - of misschien is hij blij met de
aanspraak. „Mensen trekken weg", zegt
hij. „Vooral jongeren. Het is goed, La Vélo
Francette. Fietsers uit Nederland zien we
graag."
Jaagpad
Vestingstadjes, gelegen op hoge rotsen en
vaak bewaakt door hoekige kastelen,
komen voorbij. Clécy, Pont-d'Ouilly,
Fiers, Domfront. Er zijn er zoveel in dit
land. De Ornais, inwoners van het depar-
Stilte
Net na Caen
wachten de
heuvels, je
komt er weinig
mensen tegen.
Moeras
NaNiort begint
Le Marais-
Poitevin, een
moerasland.
421 zaterdag 2 juni 2018
WG
