WIM HOFMAN
In de nacht
Variatie en kwaliteit bij Scaldis
Strijdbijl over wozoco
in Sluiskil begraven
ZEELAND 11
ZIB koopt deel Center Parcs
zv
Soms kun je hier in de nacht, tot schrik
van de buren, in de buurt van ons
huis het opvallende licht zien van een
zaklantaarn. Het schijnt heen en weer over
tegels en stenen en bloempotten en hosta's
en dahlia's en gieters. Het betekent dat ik
weer eens op jacht ben naar slakken. Ik
zoek voornamelijk de naaktslakken, zo ge
noemd omdat ze geen huis op hun rug dra
gen. Niet omdat ze geen kleding hebben.
Wonderlijke dieren, die slakken. Ze wor
den ingedeeld bij de buikpotigen. Niet dat
ze poten hebben: ze hebben enkel maar een
kruipzool die over zelfgemaakt slijm glijdt.
Ze gaan niet hard, slakken. Mijn zoon en ik
hebben wel eens huisjesslakwedstrijden ge
daan. Gemiddeld gingen de diertjes maar
zo'n vijf, zes centimeter per minuut.
Meestal hielden ze er maar mee op. Ze wa
ren liever thuis.
Slakken drogen snel uit en daarom komen
ze vooral tevoorschijn als de grond wat
vochtig is en de zon niet schijnt. In de nacht
dus. Er zitten hier zeker drie of vier soorten
naaktslakken. Je hebt van die kleine roze,
die op minuscule lulletjes lijken. Andere
zijn zwart als drop waarop gesabbeld is. De
tijgerslakken zijn het grootst. Ik verzamel
ze allemaal.
Ooit heb ik op een avond in korte tijd 170
bruine naaktslakken opgeraapt. Dat was wel
een record. Het was niet hier.
Ze kwamen in drommen van een gras-
hellinkje af naar een terras bij een huis. Daar
wilden ze zelfs naar binnen, al mochten ze
dat niet. Op de drempel werd een grens ge
trokken met tafelzout. Van zout moeten ze
niets hebben. De 170 slakken heb ik wegge
bracht.
Ik heb vriendelijk en in alle tevredenheid
afscheid van hen genomen. Treurig was dat
afscheid niet. Volgens mij hadden die slak
ken trouwens met z'n allen onderling grote
lol.
Slakken zijn hermafrodiet.
Het Scaldis Kamermuziek
festival blijft verrassen.
Woensdagmiddag werd
voor de jeugd een optreden
ingelast. De jeugd kon
ongedwongen luisteren en
leerde spelenderwijs in
korte tijd veel over muziek.
Het avondconcert was zo goed als
uitverkocht en bood veel variatie.
Kwaliteit is verzekerd met deze
topmusici, maar het is bewonde
renswaardig dat deze jonge men
sen (tussen 22 en 32 jaar) telkens in
een andere opstelling musiceren.
De muziekkeuze gaat van klas
siek tot muziek uit de 20ste eeuw,
met het hoofdaccent op romanti
sche composities. Elk programma
biedt veel variatie. Deze keer van
Mozart tot en met Prokofjev in de
bezetting van solo, duo en kwar
tet.
Maria Milstein (viool) en Anna
den Herder (altviool) speelden het
duo nr. 1 van Mozart, een werk
waarin de instrumenten een ge
lijkwaardige partij hebben. De
twee strijkers vormden een uitge
balanceerd duo. De samenklank
was vol en mooi en wat frasering
en dynamiek betreft zaten de da
mes op dezelfde golflengte. Het
werk is eigenlijk één lang duet, he
lemaal in de stijl van de operacom
ponist Mozart.
Het was de derde keer dat ik Ella
van Poucke de Cellosonate in C op.
119 van Sergej Prokofjev hoorde
spelen. Deze keer benam het me
de adem. Ella voegt telkens iets toe
en deze keer begeleidde pianiste
Nathalia Milstein haar. De vertol
king van deze niet gemakkelijke
sonate, was dramatisch sterk en
enkele keren emotioneel diep
gaand. Technisch klopte alles, alle
effecten kwamen over en de frase
waarin met sourdine gespeeld
werd was indrukwekkend mooi.
Nathalia Milstein speelde vijf
van de acht Fantasiestücke voor
piano solo van Robert Schumann.
Zij heeft een mooi, doch krachtig
toucher en speelde emotioneel en
gepassioneerd. Een geweldige pia
niste. Het wisselvallige karakter
van deze pianocyclus kwam goed
over, vooral de onstuimige passa
ges. De poëtische delen hadden
wat mij betreft iets genuanceerder
vertolkt mogen worden.
Mathieu van Bellen heeft voor
de lustrumeditie van zijn festival
gekozen voor jeugdwerken van
Dvorak. Het eerste pianokwartet is
grillig van vorm en het openings-
deel nogal fragmentarisch. Maar
zowel het rusteloze als het lyrische
in de muziek werden goed onder
streept. Het was een perfecte de
monstratie van verschillende
speeltechnieken en het samenspel
tussen Mathieu, Daniël Palmizio,
Ori en Omri Epstein is prachtig in
balans. Pianist Omri Epstein sti
muleert en leidt de afwisselende
sferen speels in. Het Andantino,
met vijf heel afwisselende varia
ties op een expressief thema, werd
met veel kleurnuances vertolkt,
hierdoor kwam de opbouw en de
vorm goed uit. In de Finale was de
latere Dvorak al te herkennen, met
zijn voorkeur voor Boheemse dan
sen, schokkende tempowisselin
gen, syncopen, vurige muziek en
het juiste vleugje humor.
Vier jaar wordt er al over gepraat. De
relatie tussen enerzijds initiatiefne
mer Rob Flipse van ontwikkelaar
Roobeek en de dorpsraad Sluiskil en
anderzijds het college van B en W
van Terneuzen was in die jaren niet
altijd even vriendelijk. Verwijten
vlogen over en weer. Flipse zou zijn
plan onvoldoende onderbouwen.
De gemeente kreeg te horen het pro
ject te blokkeren.
De strijdbijl is nu begraven. Wijk
wethouder Frank van Hulle liet deze
week in de dorpsraad Sluiskil blijken
volop mee te willen denken. De ge
meente heeft onderzocht of een wo
zoco op de plek van het voormalige,
verpauperende waterschapslabora
torium aan de Pierssenspolderstraat
financieel haalbaar is. „Je kunt er iets
VLISSINGEN Investeerder Zee
land Investments Beheer (ZIB) van
oud Roompot-directeur Henk van
Koeveringe zet een fonds op om
een deel van Center Parcs Zand-
voort aan te kopen en op te knap
pen. Het gaat om een kapitaalinjec
tie van 66 miljoen euro.
ZIB wil 120 vakantiewoningen,
neerzetten dat exploitabel kan zijn,
stelde Van Hulle voorzichtig vast.
Hij wierp tegelijkertijd veel vra
gen op. Of de locatie vlakbij het Ka
naal Gent-Terneuzen de juiste is? Of
het centrum met uiteindelijk 57
wooneenheden niet groot is? Welke
zorg kan er worden geboden?
De dorpsraad Sluiskil
ziet het centrum als dé
kans om ouderen in
het dorp te houden
Ontwikkelaar Flipse reageerde
hoopvol. Aan alle bezwaren is vol
gens hem tegemoet te komen. Om
uitdagend toe te voegen: „We willen
acht a tien miljoen euro investeren,
zeg het maar als gemeente!"
De dorpsraad Sluiskil ziet het cen
trum als dé kans om ouderen in het
dorp te houden. Ook in Hoek, waar
huisartsen aan de bel trokken over
een gebrek aan goede ouderenhuis
vesting,wordt daarover gesproken.
het strandhotel en alle voorzienin
gen aanpakken. Particulieren kun
nen vanaf een relatief klein bedrag
deelnemen. „Door de lage spaar-
rente zoeken mensen naar andere
manieren om hun geld veilig te in
vesteren met een goed rende
ment", legt Nathalie Oosterlinck
van ZIB uit.
vrijdag 1 juni 2018
De wereld van Wim Hofman, schrijver/illustrator
Met het 1ste kwartet van Brahms werd het concert in Groede af
gesloten. FOTO JOHN BOSCH
Jeanette Vergouwen
Recensie
Scaldis Kamermuziekfestival:
Werken van Mozart, Prokofjev,
Schumann en Dvorak. Door The
Busch Trio e.a.
Gehoord woensdag in de Grote
Kerk in Groede.
De kogel is nog (lang) niet door
de kerk, maar de voortekenen
voor de bouw van een woon
zorgcentrum (wozoco) aan de
Pierssenspolderstraat in Sluiskil
zijn zelden zo goed geweest.
Harmen van der Werf
Sluiskil
