BUITEN
Europees
erfgoed
9
Een combinatie van
water en land, veel
historie en toerisme en
leerzaam bovendien. Dat
is wandelen door
Kortgene in een notendop.
Ons beginpunt is aan de Mo
lendijk, ter hoogte van Mo
len de Korenbloem. Een
prachtig plaatje, dat prima
zou passen op een ansichtkaart 'Groe
ten uit Kortjeen'. Het is bijna niet voor
te stellen dat deze molen het jarenlang
zonder wieken moest stellen. Sinds de
renovatie en heropening in 2011 staat
alles weer in volle glorie te pronken.
We slaan het paadje van de Kort-
geenseweg in. Tussen de bomen door
vallen de twee hoge schoorstenen van
de grasdrogerij op. Je snuift hier let
terlijk de geur van gras op. Terwijl
twee fazanten achter elkaar aanren
nen op de grote stukken landbouw
grond, zien we een opjaagstation aan
de rechterkant van de weg. Navraag
bij passanten levert op dat dit gebouw
t De klok
Suzanne is
misschien wel
een mooi
symbool voor
Kortgene
dezelfde functie heeft als een waterto
ren: het op druk houden van het water
in de waterleiding. Net als de molen
stonden ook de pompen in het op
jaagstation een tijdje stil, maar sinds
1995 zijn ze weer in gebruik. Je leert
nog eens wat als je wandelt.
We lopen verder over de Prinsen-
dijk. Vanaf dit pad hebben we een
mooi uitzicht op Kortgene met de
molen en de kerktoren als blikvan
gers. Na het passeren van enkele boer
derijen komen we een picknicktafel
met bankjes tegen, waar we even ge
nieten van het landelijke uitzicht.
Verderop slaan we de Erreboutsweg
in. In het polderlandschap zien we
vele wandelaars. We steken de Oude-
dijk over en lopen richting de Oost-
dijk. Hier wandel je letterlijk het dorp
Kortgene binnen. De eerste schepen
en jachten komen tevoorschijn in de
Delta-Marina haven. Wat verder op
valt; de bijzondere huizenstijl met
blauwe accentenOver de Veerdam
lopen we richting de veerpont. Vroe
ger was de veerboot naar Wolphaarts-
dijk de belangrijkste verbinding met
de buitenwereld voor inwoners van
Kortgene. Tegenwoordig vaart er in de
lente- en zomermaanden een voet
gangers- en fietserspontje. Veel fiet
sers maken hier de oversteek om het
rondje Veerse Meer te fietsen. We
houden even halt om te genieten van
alle bedrijvigheid, zowel op het water
als op de naastgelegen speeltuin.
Vervolgens keren we om, slaan
linksaf en komen via de Loswal in de
Beurtschipperstraat terecht. Het
ademt hier 'recreatie en toerisme'. Het
meest in het oog springende gebouw
is de vijf etages hoge woontoren met
signaalblauwe kleuren. Wat woon je
daar mooi aan het water. Vanuit de in
schatting 'die appartementen kosten
minstens een paar ton' lopen we ver
der richting de Kaaistraat. Hier komen
we langs het opschrift 'Ouwe man-
huus', een zithoekje met muurschil
deringen van de Zeeuwse vlag en een
zeilschip.
Op onze laatste meters door het
centrum van Kortgene - de enige
Noord-Bevelandse plaats met stads
rechten - passeren we de Nicolaas-
kerk. Naast de kerk staat een informa
tiebord over de beroemde kerkklok,
'Suzanne'. De klok overleefde over
stromingen eind 17e eeuw en werd in
de Tweede Wereldoorlog gestolen. Na
de Bevrijding kwam de klok weer te
rug naar het dorp. De klok Suzanne is
misschien wel een mooi symbool
voor Kortgene: ondanks worstelingen,
is ze telkens boven gekomen.
UIT DE ZEEUWSE KLEI
Het is inmiddels wel bekend:
2018 is het Jaar van het Eu
ropees Erfgoed. Aanleiding
om eens te kijken naar de Zeeuwse
archeologie en haar vroegste 'Eu
ropese' contacten. Voor de prehis
torie en de vroegste geschiedenis
zijn geïmporteerde grondstoffen
en producten de belangrijkste
bron.
De oudste importen met een dui
delijke herkomst van buiten de
Nederlandse grenzen zijn twee
soorten harde kwartsietsteen uit
de Belgische plaatsen Tienen en
Wommersom. In het Mesolithi-
cum (8800-6450 voor Chr.) zijn
daarvan werktuigen gemaakt. Be
werkte stukken zijn teruggevon
den in Saeftinghe en Aardenburg.
Lavasteen uit het Duitse Eifelge-
bied maakt wel de langdurigste in
voer in Zeeland uit. Van dit ge
steente werden maalstenen ge
maakt en fragmenten daarvan zijn
in heel Zeeland gevonden vanaf de
Late Ijzertijd (200-12 voor Chr.) tot
in de veertiende eeuw.
Met de komst van de Romeinen en
hun goed georganiseerde maat
schappij, wegennet en transport
routes werden de mogelijkheden
voor de aanvoer van goederen en
producten sterk verruimd. Terra
sigillata - gestempeld aardewerk,
een moderne benaming voor een
glanzend rood luxe aardewerk -
geeft een mooi beeld van produc
tie en aanvoer gedurende de Ro
meinse periode naar Zeeland. Van
de vroegste productie van dit aard
werk, vanaf 25 voor Chr. in Italië
en Lyon, zijn in Zeeland geen
vondsten bekend.
Vanwege de noordelijke uitbrei
ding van het Romeinse Rijk ver
plaatste de productie zich naar
Zuid-Frankrijk. Stukken van deze
waar kennen we o.a. uit Colijn-
splaat, Koudekerke en als oudste
vondst uit Aardenburg. Rond 50
na Chr. schuift de productie ver
der op naar het noorden, naar Mid
den- en Noordoost-Frankrijk en
vanaf 80 na Chr. naar het Moezel
dal en het Duitse Rijnland. Mid
den- en Oost-Gallische producten
komen in Zeeland het meest voor.
De belangrijkste vindplaats is na
tuurlijk Aardenburg. De aanvoer
naar Zeeland stopt rond 270 na
Chr.
woensdag 30 mei 2018
GO
Groeten uit 'Kortjeen'
Hans Puik
Een wekelijkse
wandeling door
Zeeland. Vandaag:
Kortgene
Tweewekelijkse rubriek over ar
cheologische vondsten in Zee
land door Stichting Cultureel Erf
goed Zeeland (SCEZ)
Robert van Dierendonck
Stempel
van potten
bakker Minu-
tus op terra
sigillata-bord
uit Trier (175-
250 na Chr.).
FOTO SCEZ
VV-' "i^on en de
woontoren is een blikvanger in
1 opvallende blauwe kleur.
FREDERIKSPOLDER
OudedïlK
Kortgene
Kaaidijk
1aartsdijk
