'Ik lees mijn dochter graag gedichten voor'
Angst en gemankeerde seks
Terug naar school
Literair tijdschrift Das Magazin (sinds 2011)
houdt het voor gezien. De uitgevers komen
met een nieuwe formule naar hip Amerikaans
voorbeeld: eens per jaar verschijnt Sampler
(Das Mag, 5; e-boek gratis te downloaden),
een dikke bundel met jong talent. Sarah Ar-
nolds, Peter Buurman, Jacco Doppenberg,
Rashif El Kaoui, Sofie Lakmaker, Carl Plaisier,
Fenna Riethof en Pete Wu hebben zich ieder al elders in
schrijversland plekken veroverd. Ze bieden geen psycholo
gische diepte, maar lichtelijk absurdistische verhalen waarin
angst en gevoelens van leegte de boventoon voeren, in een
wat gewild alledaagse stijl. Verveling, gemankeerde seks,
zwarte humor - je moet ervan houden.
p*»; Einde zomer, een warme dag. Je gaat weer
naar school. Je bent ziek geweest: pfeiffer. Je
H gaat na twee maanden je vriendinnen weer
zien. Je weet niet goed of je ze, iets, hebt
gemist. Genoeg aan je hoofd. Je vader is ver
huisd. Je moet nog een nieuw busabonne-
ment. Niet vergeten! En er is een nieuwe in
de klas. Je bent 14. In korte zinnen kijken
we in Veertien (12+, Querido, €16) mee in het puberhoofd
van Bé. Zinnen die soms niet af zijn. Omdat er ineens iets
tussendoor komt in dat hoofd. Het lukt schrijfster Tamara
Bach goed om je de hersenspinsels, problemen en pro
bleempjes en de wel-of-niet verliefde verwarring van een
14-jarige te laten meebeleven. Mooi boek.
Schrijver
leest
Het laatste boek
dat ik las
Het boek dat ik zelf had
willen schrijven
Hopeloos overschat
In mijn jeugd verslonden
Het boek dat ik mijn
kinderen voorlees
magazine 17
SAMPLER
DIVERSE AUTEURS, VERHALENBUNDEL
Esther Wils
VEERTIEN
TAMARA BACH, JEUGDBOEK
Annet de Groot
Tommy Wieringa (1967) is net
terug uit Parijs. Zijn novelle
Een jonge mooie vrouw
(boekenweekgeschenk 2014)
is in het Frans vertaald.
Alles wat is van James Salter.
Ik had het eerder al gelezen,
omdat ik Salter wilde inter
viewen. Het is een prachtig
caleidoscopisch werk over
een mensenleven en
langstrekkende
gebeurtenissen. Ik had
het gevoel dat ik het
boek de eerste keer
geen recht gedaan had.
Dat ik het te oppervlakkig
had gelezen. Nu gaf het
een andere, bezonkener indruk en
had ik het idee dat ik alles beter
begreep.
Treindromen van de vorig jaar
overleden Denis Johnson. Het is
een klein boekje over een
man, een nobody, die aan
het begin van de vorige
eeuw leeft in het westen
van Amerika en ziet hoe
de technologie oprukt in
het landschap.
Ik hou van boeken
waarin met weinig
woorden een
hele wereld
wordt
opgeroe
pen. Ze ge
tuigen van een zuiverheid die vaak
ontbreekt in lijvige romans.
Weer een Amerikaan. John
Williams. Ik vond alle ophef over
zijn uit de poel der vergetelheid
opgediepte roman Stoner zwaar
overdreven. Ik begreep niet wat
er zo bijzonder was aan deze in
erte ongeïnspireerde figuur en
weet nog dat ik dacht: waar is mijn
stroomstok?! Doe iets, flapdrol!
The Word According to Garp van
John Irving en niet te vergeten
In de ban van de ring van Tolkien.
Als ik eraan terugdenk, realiseer
ik me hoeveel tijd ik had. Zoveel
tijd! Ik weet nog dat ik de hele
trilogie van Tolkien met The
Hobbit als inleiding wel een paar
keer achter elkaar las. Dat kun je
je nu niet meer voorstellen.
De sprookjes van Grimm. Maar
ik lees mijn dochters ook graag
gedichten voor, van T.S. Eliot
bijvoorbeeld. Laatst hebben
we De verdrinkingsdood' uit
The Waste Land uit het hoofd
geleerd. Als ik zeg 'Phleba's,
roepen zij The Phoenician!' Het
volgende gedicht? Dat zal er een
van Menno Wigman zijn.
Peter Sierksma
WG
