BUITEN Verdronken vroomheid ZEELAND 25 zv Arnemuiden is één van de laatste dorpen in Zeeland waar nog klederdracht gedragen wordt. Het bepaalt niet het straatbeeld, maar ik hoop toch minstens één bewoner in dracht tegen het lijf lopen. De start is aan de Nieuw- landseweg met aan de rechterkant een mooi uitzicht over een rivier tje, dat men het 'Oude Gat' noemt. Ik loop verder langs een kunstwerk met de titel 'Geloof, hoop en liefde', via de Clasinastraat naar de Oude Havenstraat. Ondanks dat Ar nemuiden geen haven meer heeft, wordt het dorp nog steeds bestem peld als vissersdorp. De vissen in de straatstenen en de bijzondere stoep tegels herinneren aan vroeger. Ik ga verder over een grindpadje. Naast de Het valt me op hoeveel mensen tegelijk hun ramen lappen. Zouden ze daar een vaste dag voor uittrekken? vele picknicktafels staan twee sil houetten van huisvrouwen in kle derdracht die water halen uit het Oude Gat. Vogels en eenden 'chillen' op de stijger. Het gezoem van verkeer op de autosnelweg overstijgt de stilte. Een paar meter verder opnieuw een silhouet, ditmaal van een Arne- muidse Hogaars, een schip dat vroe ger werd gebruikt in de Zeeuwse vis serij. Via de Oranje Nassaustraat, Schorerstraat en Mansfeldstraat kom ik in de Kerklaan. Hier sla ik af naar een park en passeer een 150-jaar oude lindeboom, gelegen op een grasheu vel. De takken zijn dik en sterk en stralen iets uit van: 'ons krijg je niet stuk'. Misschien staat deze boom wel symbool voor de hechte dorpscul tuur die hier heerst. Terwijl ik over het spoor linksaf sla naar de Singel, komt er een vliegtuigje over. Dat kan geen toeval zijn, want het Vliegveld Midden-Zeeland is hier vlakbij. Dit is een prachtig natuurrijk stukje van Arnemuiden. In het hertenkamp zie ik - naast herten - kippen, geiten en emoe'sIn tegenstelling tot honden - die hier vrij mogen rondlopen - zit ten deze dieren achter een afgeras terd gedeelte. Aangekomen op de Doeleweg heb ik nog steeds geen vrouw in klederdracht gespot. Ja, als kunstwerk, maar dat telt niet. De meeste kans heb ik ongetwijfeld op het laatste deel van de route, dwars door het centrum. In de Schoolstraat valt me op hoeveel mensen hier tege lijk hun ramen lappen. Zouden ze daar allemaal een vaste dag voor uit trekken? Verderop in deze straat een paal met de waterstand in 1953. Als ik rechtsaf de Burgemeester Langebeek- estraat in sla, zie een vrouw in kle derdracht! Hier deed ik het vandaag allemaal voor. Snel spreek ik de dame aan en ze vertelt onderweg te zijn naar een demonstratie in een verzor gingshuis. Met alle plezier poseert ze voor enkele bezienswaardigheden in en rondom de Langstraat. Zoals het oude stadhuis, dat tegenwoordig is ingericht als museum. Ook gaat de vrouw op de foto met een bronzen beeld van een Arnemuidse visleur- ster. We staan voor de Hervormde kerk op de Markt, spontaan begint de klok te luiden en speelt het carillon een me lodietje. Samen met een vrouw in kle derdracht luisteren naar de klok van Arnemuiden; het lijkt allemaal in scène gezet, maar dat is het allerminst. Missie geslaagd! UIT DE ZEEUWSE KLEI Hinkelenoord is een vrijwel vergeten verdronken dorp in het oosten van het Ver dronken land van Zuid-Beveland. Maar ooit was dit dorp een beetje beroemd: in de parochiekerk werd een 'Heilig Kruis' vereerd. Ver moedelijk was dit een wonderda dig kruisbeeld of een vermeend fragment van het kruis van Chris tus. We kennen het heilig kruis van Hinkelenoord van twee opge legde bedevaarten vanuit Gent en Goes. In de middeleeuwen was zo'n strafbedevaart een veel toege paste maatregel om conflicten op te lossen en misdrijven te bestraf fen. De in Goes opgelegde bede vaart dateert uit juli 1483. Het was een straf wegens brandstichting in een zoutkeet. Geen kleinigheid, want zoutnijverheid was een be langrijke steunpilaar van de Goese economie. Ook kennen we een testamentaire schenking aan 'den heyligen Cruce in Hinckelenoort' uit 1500 van een zekere Jacomine, de vrouw van een timmerman. Bepaalde bronnen vermelden ver der een 'Onze Lieve Vrouw van Hinkelenoord'. Die moet echter vereerd zijn in de nabije verdron ken stad Reimerswaal. Reimers- waal telde vóór haar neergang zelfs twee, kennelijk verweven Maria- devoties. In 1484 en 1494 verne men we van 'O.L. Vrouw Kinder- bedde', een speciale verering van de moeder van Jezus in het kraam bed, die in de zestiende eeuw door het Concilie van Trente is afge schaft. Voorts was Reimerswaal de eerste plaats in het westen waar O.L. Vrouw van Zeven Smarten werd vereerd, door schenking van een Mariaportret en de oprichting van een broederschap (1491/92). Net zomin als in Reimerswaal kon de aanwezigheid van een relikwie of de vroomheid van de inwoners Hinkelenoord redden. Uit de vloe den van 1530 eni532, toen het Ver dronken land van Zuid-Beveland ontstond, kon het dorp met moeite herrijzen. Twintig jaar la ter, in 1552, kwam de genadeklap. Door de Pontiaansvloed verdween Hinkelenoord met Agger en Oud- Bath definitief van de kaart. - huisvrouwen boom. zaterdag 26 mei 2018 Klederdracht spotten Hans Puik Een wekelijkse wandeling door Zeeland. Vandaag: Arnemuiden Tweewekelijkse rubriek over ar cheologische vondsten in Zee land door Stichting Cultureel Erf goed Zeeland (SCEZ) Jan J.B. Kuipers FOTO'S HANS PUIK v'o uwtS?,9d'Een 'Choolstr; Clasinastra; Arnestraat Waterstand

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 61