WEER EVEN THUIS 1 19 Hij groeide niet op in luxe, maar wel in een heerlijke wereld. Piet Kleemans koestert de herinneringen aan het spelen op straat en de geuren en geluiden van de Zierikzeese haven. Als Piet Kleemans (6i) te rugdenkt aan zijn jeugd, hoort hij het getingel van tuigage van sche pen en ruikt hij het zilte water van de haven. Hij groeide op in de Zevenhuisstraat in het Zierikzeese Havenkwartier. Een buurtje om te zoenen. Daar liep hij ook zijn liefde voor het water op, al leerde de Zierik- zeeënaar nooit zwemmen. Hij deed er als kind alles aan om onder schoolzwemles uit te komen. Het zwembad, destijds een buiten bad naast haven De Val, had een open verbinding met de Oosterschelde. Nadat Piet een keer op de met algen bedekte bodem onderuit ging, hield hij het voor gezien. Maar water? „We woonden vlakbij de Nieuwe Haven. Dat getingel, die geuren. Dat tekent je jeugd." Een jeugd boordevol goede herin neringen. Piet, de derde van vier kin deren, groeide op in een warm nest. Een zoete inval, waar altijd kinderen kwamen spelen. Vader Cor en moe der Jannetje waren de moeilijkste niet. In het houten hoofdeinde van het bed waar Piet met zijn broer Kees sliep, krasten de broers een roos waarop ze -vanuit een andere kamer- schoten met breinaalden van hun moeder. Moeder Jannetje kon koken als de beste en was een gepassio neerde vrouw. „Een lachebek, die ook heel driftig kon zijn." Vader, auto monteur van beroep, was heel erg handig en bulkte van de creativiteit. Veel geld was er destijds niet, maar vader Cor maakte van alles en nog wat zelf. Zoals een garage, vele jaren later het favoriete speelgoed van Piets kleinkinderen. „Maar ook cadeautjes voor Sinterklaas. Autootjes van blik of een vliegtuigje met een propeller- tje en een elektromotor." Zeelandia Veel meer dan nu speelde het leven zich af op straat. Met zeepkisten („Wij hadden door mijn vader een hele mooie") raceten de buurtkinde ren van de heuvel bij het Blauwe Bol werk af. Om met een beetje pech in het naastgelegen veld vol brandnetels te belanden. Auto's waren er nog nauwelijks in Piets prilste jeugd. Dus croste de kleine Piet met zijn drie wieler alleen over straat. Langs de ha ven was nog geen reling, maar wel -net als nu- een rand gelegd met blauwachtige steentjes. „Denkt'r om, niet op het blauwe randje, riep mijn moeder dan. Dus wat deed je? Je ging natuurlijk over het blauwe randje. Want dat was glad. De kin derkopjes ernaast waren dat niet. Maar ik ben gelukkig nooit in de ha ven gemieterd." Ging de fluit van Doeleman, ofte wel de fabriekstoeter van Zeelandia, dan wist je dat je naar huis moest om te eten. Daar kwamen in die tijd nog allemaal mensen met hun handeltje aan de deur. Zoals Anton de Pooter met garen, band en pleisters. De Poo ter kon niet lopen, dus hij drukte met een lange stok vanuit zijn karretje op de deurbel. Na zaken te hebben ge daan, wierp hij steevast een blik op de naar boven toe lopende Zeven huisstraat. En daarna op Piet: „Zeg, kun je me een eindje duwen?" En dan had je Jewanna, die met sinaas appels en zeekraal leurde. Deuren za ten in die tijd nooit op slot en ieder een stapte bij elkaar binnen. „Dus dan hoorde je de deur gaan en riep Je wanna: 'Vrouwe, moet je nog sinaas appels?' 'Nee, Jewanna, vandaag niet', riep mijn moeder dan terug. 'Stik dan rotwuufhoorde je dan. En daarna ging ze gewoon weer verder." Eigen slaapkamer Toen Piet twaalf was, verhuisde het gezin Kleemans van het Havenkwar tier naar de toen nog prille wijk Malta. Naar een bijna nieuwe, beter geïsoleerde woning met een wc bin nen, een douche en een eigen slaap kamer. Stukken ruimer en luxer dan de woning aan de Zevenhuisstraat. „Maar ik heb toch heel erg moeten wennen. Het was er op alle fronten anders. En ik vond het Havenkwar tier altijd een heel leuke buurt. Het huis daar zie ik ook absoluut als mijn ouderlijk huis. Ik heb daar heel veel mooie herinneringen aan." Dat getingel, die geuren. Dat tekent je jeugd zaterdag 26 mei 2018 GO Zoete inval met zilt tintje Esme Soesman Heeft u herinneringen aan uw ouderlijk huis die u wilt delen en wilt u weer even terug? U kunt uw verhaal doen in 'Weer Even Thuis'. U kunt contact opnemen met Ab van der Sluis: 08801-30203, chefnieuws@pzc.nl. Vader Cor Kleemans, broer Kees, zus Corrie en baby Piet in de huiskamer van de woning aan de Zevenhuisstraat. FOTO PRIVÉCOLLECTIE Toen Piet Kleemans er woonde waren in zijn ouderlijk huis nog spo ren te zien van de Watersnoodramp en van het vergissingsbombarde ment. FOTO DIRK-JAN GJELTEMA - Piet Kleemans

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 55