i Jane Goodall put hoop uit jongeren die zich inzetten voor betere wereld 7 De Britse primatologe Jane Goodall is al 84 jaar, maar reist nog steeds 300 dagen per jaar de wereld rond. Sinds haar baanbrekende onderzoek naar chimpansees heeft ze één missie: mensen inspireren om zich in te zetten voor een betere planeet Gisteravond verkondigde ze haar boodschap van hoop in Carré. We kunnen de wereld veranderen doorde harten van mensen te raken $1* i Jane Goodall begroet haar publiek op gepaste wijze. Met het geluid van een chimpansee. Het geluid dat ze dag in dag uit hoorde in de bossen van Gombe in Tanzania. „Dit ben ik. Ik ben Jane." Haar driedaagse bezoek aan Am sterdam trapt Goodall af met haar le zing 'Reasons for hope'. Ze deelt niet alleen haar fascinerende levensver haal, maar inspireert vooral haar toe hoorders om zich in te zetten voor een betere wereld voor dier, mens en natuur. De toekomst van de planeet is somber, maar Goodall is ervan over tuigd dat er genoeg reden is voor op timisme. Bij elke reis die Goodall maakt, en bij elke bomvolle zaal die ze toespreekt, plant ze zaadjes van hoop. „De wereld is in een beangsti gend slechte staat. Hoopgevend is de wereldwijde aandacht van organisa ties om bewustwording te creëren en de aandacht voor duurzame oplos singen." Als kind droomde ze van een leven als Tarzan, tussen de wilde dieren in Afrika. En ze wilde met hen kunnen praten, zoals Dr. Dolittle dat deed in de boekjes uit haar jeugd. Goodall kon amper lopen of praten toen ze regenwormen naar haar kamer mee nam. En als kleuter observeerde ze urenlang hoe een kip een ei legde. Zo had ze alle eigenschappen van een kleine wetenschapper in wor ding. Nieuwsgierig, vragen stellen, besluiten om het zelf uit te zoeken, niet opgeven en geduld betrachten. Haar moeder inspireerde Goodall om van de liefde voor dieren haar werk te maken. Ze stuurde Goodall naar Afrika om te werken. „We had den geen geld voor de universiteit. Maar ze zei: als je dit wil, moet je er hard voor werken, elke gelegenheid benutten en nooit opgeven." Engelengeduld Ze was amper 26 jaar toen ze haar eerste stap zette in Gombe, waar an tropoloog Louis Leaky haar naartoe had gestuurd om chimpansees te ob serveren. Zonder wetenschappelijke ervaring, met slechts diploma's van de middelbare school en een secreta ressecursus op zak. Maar ze had een enorme kennis van dieren en engelengeduld. Dag in dag uit trok de blondine met de lange benen de jungle in, met slechts een verrekijker en een noti tieblokje. Ze observeerde de chim pansees en kwam steeds dichter in de buurt van de schuwe mensapen. Het duurde maanden voordat ze het vertrouwen won en de chimpansees bij haar kwamen. Haar onderzoek was baanbrekend. Ze ontdekte dat chimpansees van takjes gereedschap maakten en ge bruikten om termieten te vangen. Dat ze emoties en gevoelens hebben, en gewelddadig kunnen zijn. Het breekpunt in haar onderzoek was een congres van primatologen in 1986. „Studies lieten zien dat bossen verdwenen en het aantal chimpan- sees daalde. Het was het begin van de jacht op wilde dieren en de commer ciële handel in vlees. Moeders wer den gedood zodat hun baby's konden worden verhandeld." Goodall, die tot dan een gelukkige veldwerker was, werd een bevlogen natuuractiviste. Ze besloot de rest van haar leven te wijden aan de be scherming van chimpansees, hun leefgebieden, andere bedreigde dier soorten en de planeet. Ze waar schuwt voor de vernietiging van Moeder Aarde, maar ondersteunt met haar Jane Goodall Instituut ook lokale gemeenschappen in hun strijd om te overleven. „Soms wanhoop ik. Ja, ik word ook boos. De enige manier waarop we het kunnen veranderen is als we de har ten van mensen raken. Ik leerde over de problemen van de chimpansees, maar ook over de problemen van mensen." Bron van hoop Haar hoop is gevestigd op het project Roots Shoots, een netwerk van duizenden jongeren in 120 landen die zich inzetten voor een betere wereld. „Overal ontmoet ik jongeren die hoop zijn verloren of boos zijn. Maar ik zie ook hoe dit project invloed heeft op hoe mensen met het milieu omgaan. Dat is mijn belangrijkste bron van hoop." „Met sociale media kunnen we mensen samenbrengen. Ieder mens doet er toe. Ieder mens heeft invloed en kan het verschil maken. Die keus hebben we zelf. We erven de planeet niet van onze ouders maar lenen het van onze kinderen. We hebben het nu niet geleend, maar gestolen. Het is tijd om het terug te betalen." donderdag 24 mei 2018 GO Tonny van der Mee Amsterdam AT Jane Goodall: „Soms wanhoop ik, word ik boos." foto era -Jane Goodall planeet

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 7