Penvriend
brieven op Ronnie's verzoek niet, over de
executiedatum en zijn misdaden even
min. Voor Aart Kraak is dat nooit een
probleem geweest. Sterker, hij juichte het
in het begin zelfs toe. „Ik wilde er zo clean
mogelijk in gaan. Hoe minder informatie,
hoe beter."
Als Aart zijn eerste brief schrijft, weet
hij niets meer dan een naam (Ronnie
Johnson), gevangenisnummer (440701)
en hobby's (lezen en schaken). Hij begint
zijn brief met de openingszet konings
pion E2 E4. Niet wetend dat hij daarmee
een vriendschap zou ontketenen die hem
vijfjaar later zelfs doet afreizen naar het
zwaarbeveiligde Union Correctional In-
stitution in Raiford, Florida.
Buddy
Aart Kraak heeft een zwak voor mensen
die anders zijn. Altijd al gehad. Om die
reden wordt hij in 2010 buddy bij de
Regenboog Groep, een organisatie die
Amsterdammers bijstaat die in (sociale)
armoede leven.
Zijn eerste maatje is Willem, een heroï-
neverslaafde die al 22 jaar niet meer bui
ten is geweest. Als hij Willem na verloop
van tijd ziet opbloeien, smaakt dat naar
meer en verruilt hij zijn baan in de arbo-
sector voor een job bij het Leger des Heils.
Want één ding weet hij zeker: „Ik wil van
mensen weer mensen maken, en waar
mogelijk een beetje geluk toevoegen aan
hun leven."
In 2013 gaat Aart nog een stap verder in
zijn missie. Hij zoekt contact met Inside-
Outside, een stichting die bemiddelt voor
Amerikaanse terdoodveroordeelden en
levenslang gestraften die willen corres
ponderen. Volgens Death Penalty Infor
mation Centre is de doodstraf in Amerika
sinds 19761469 keer voltrokken. Er is
sprake van een sterke daling: in 1999 wer
den nog 98 executies uitgevoerd, vorig
jaar waren dat er 23.
De kans bestaat dat Ronnie (50) de
dodelijke injectie niet krijgt toegediend;
ruim 27 jaar na zijn veroordeling is nog
geen datum vastgesteld.
Ronnie heeft in zijn cel een bed, toilet,
een (voorgeprogrammeerde) televisie en
een handvol biebboeken. Hij besteedt zijn
tijd aan lezen, muziek luisteren en work-
outs. „Alles om zijn geest en lichaam
scherp te houden", zegt Aart. „Behalve
zijn geloof in God houdt zijn proces hem
overeind. Sinds 2002 kun je alleen nog ter
dood worden gebracht als de jury una
niem is in haar oordeel. Dat was in Ron
nie's geval niet zo: zeven voor, vijf tegen.
Samen met zijn pro-Deoadvocaat pro
beert hij zijn straf omgezet te krijgen
Dat Ronnie een moordenaar is, lijdt geen twijfel.
Maar voor penuriend Aart Kraak is hij zo ueel
meer. Ronnie voelt als familie: Onlangs zocht Aart
hem op. Op cleath row in Raiford, Florida.
et een bakje opgewarmde
kipnuggets zat ik tussen 25
meervoudig moordenaars.
En ik kan je verzekeren: het
was mijn mooiste kerst
ooit", vertelt Aart Kraak (53).
Zijn trip naar Florida ligt inmiddels
bijna een halfjaar achter hem en hij heeft
de correspondentie met zijn penvriend
allang weer opgepakt. Concreet betekent
dat: elke zondagmiddag 'verplicht' schrij
ven. „Ik kan het niet maken te verzuimen.
Ronnie zit op een cel van 1,85 bij 2,75
meter, waar hij tweemaal per week twee
uur vanaf mag. Ik ben zijn connectie met
de buitenwereld."
Gedurende de week maakt Aart aante
keningen van alles wat hij Ronnie wil
vertellen. Variërend van iets grappigs op
het werk, tot het emotionele weerzien
met zijn zoon met wie hij een moeizame
relatie heeft. Niets blijft onbesproken,
want, zegt Aart, 'vertrouwen krijgen,
begint met vertrouwen geven'.
Over het leven in de dodencel gaan de
magazine 35
Foto's en tekst MARIEKE VAN DER HEIJDEN
WG
