Duurst af in Noordgouwe en Schuddebeurs Schoon festivalterrein nog toekomstmuziek Lezers brengen laatste groet aan Renate Dorrestein II 4 Meer dan 65.000 kaarten kreeg de vijftienjarige Sabine Wortelboer in de laatste fase van haar leven. Vandaag is het precies een jaar geleden dat ze overleed. Haar ouders Ilse en Peter Wortelboer vertellen in Vogelwaarde, over hun 'taaie gevecht' en over wat de kaartenactie teweeg heeft gebracht. EEN JAAR LATER ROUWEN IS EEN TAAI GEVECHT Elsevier Weekblad heeft samen met het Kadaster de bewegingen op de woningmarkt per CBS- wijk (vaak wordt een dorp als één wijk gezien) in kaart gebracht. Dat is gebeurd op basis van gege vens uit de koopaktes. Voordeligst De prijzen per vierkante meter lopen in Zeeland nogal uiteen. De huizen in Zeeuws-Vlaande- ren waren het voordeligst. In Lamswaarde betaalden kopers het minst: 1122 euro per vierkante meter, gevolgd door Sluiskil (1139 euro), Sas van Gent (1208 euro), Terneuzen-Centrum (1236 euro) en Biervliet (1278 euro). Bij de duurste Zeeuwse huizen voert Noordgouwe/Schudde- beurs de ranglijst aan, met 2888 euro per vierkante meter, gevolgd door Oostkapelle (2848 euro), Haamstede (2828 euro), Renesse (2673 euro) en Kerkwerve (2588 euro). Landelijk wordt de top-10 ge vormd door uitsluitend Amster damse wijken. Bovenaan staat de Vondelbuurt (7082 euro per vier kante meter), gevolgd door Grachtengordel-West (7081 euro) en Willemspark (7054 euro). De goedkoopste plaats van Ne derland is Bad Nieuweschans in de gemeente Oldambt, in Noord- oost-Groningen. Daar werd vorig jaar gemiddeld 968 euro per vier kante meter vloeroppervlakte be taald. Er is ook gekeken naar de 'dy namiek' op de huizenmarkt, of wel: welk deel van de bestaande woningvoorraad werd in 2017 verkocht? In Zeeland scoort Cad- zand het hoogst: 8,91 procent, ge volgd door Eindewege (7,78 pro cent) en Zoutelande (7,43 pro cent). VLISSINGEN Een schoon Bevrij dingsfestival, wilde de organise rende Stichting Cultuurwerf za terdag graag. Maar daar kwam niet veel van terecht, gaf directeur Onno Bakker gisteren grif toe. Cultuurwerf had meer afval bakken neergezet met de oproep om troep daar in te deponeren. De eerste uren ging dat goed, maar na een paar uur werden vooral de plastic drankbekers weer in de hele Vlissingse binnenstad op de grond gegooid. De stichting was er niet in ge slaagd om een systeem op poten te zetten, waarbij kinderen munt jes kunnen verdienen door lege bekers in te zamelen. Directeur Bakker: „We moeten het afval op het terrein laten inzamelen. Als je mensen ziet schoonmaken, gooi je niet zo snel afval achter hun rug op de grond. Zeker niet als er ge noeg bakken zijn om afval in te gooien." Bakker ziet ook in dat vooral ge dragsverandering nodig is. „Dat zal meer een kwestie van lange adem worden. Hoewel duur zaamheid wel een thema is dat in de hele maatschappij opgeld doet. Misschien zijn er mogelijkheden om samen met de HZ een project op te zetten. We moeten dat nog eens bestuderen." Het verhaal van Sabine stond vorig jaar april groot in de kranten en op sociale media. De kanker in haar hoofd was, ondanks een kostbare behandeling in Amerika, niet meer te genezen. Het enige dat het meisje nog wilde was een 'bak met kaarten'. Sabine woonde op dat moment met haar ouders tijdelijk in Hulst, om dichter bij opa en oma te kunnen zijn, en wist dat ze zou gaan sterven. „De eerste dag na de publicatie kregen we drie postbakken met kaarten. Daarna werd het een gekkenhuis. Twee dagen later bracht de post al dertig bakken! En ballonnen, bloemen, knuffels, cadeautjes, kettinkjes, zelfgemaakte kaarten, een lapjes deken, foto's... het hield niet op. Sabine werd publiek bezit." 'Biertje' Ilse en Peter werden overdonderd, maar ook overweldigd door alle blijken van liefde voor hun 'Bien- tje'. Familie en vrienden werden ingeschakeld om de kaarten te be kijken en te selecteren. „We hebben ze voorgelezen aan Sabine. Op het laatst kon ze niet meer praten, maar ze kon nog wel klappen en zwaaien met de toverstaf die ze had gekre gen. Geloof me, elke kaart is mini maal één keer bekeken en er is er geen één weggegooid. Een nichtje heeft onlangs bakken vol naar soci ale werkplaatsen gebracht waar geestelijk en lichamelijk gehandi capte kinderen er mooie dingen van kunnen maken: knippen, plak ken, scheuren, tekenen... Precies zoals ons Sabien het had gewild." Voorbeeld De mooiste, meest bijzondere kaarten hielden ze zelf. Een bak met zo'n 2000 kaarten staat nog onaangeroerd; die moet nog uitge zocht worden. „De verhalen die mensen schreven, daar kreeg je kippenvel van. Mensen schreven dat het verhaal van Sabine hun le ven had veranderd. Dat ze zoveel indruk op hen had gemaakt, dat ze een inspirerend voorbeeld is: we moeten met z'n allen niet zoveel klagen en zeuren over onbenullige dingen. Een man van 88 jaar schreef dat hij zo bang was om dood te gaan. Maar als Sabine het Ze wilde de wereld mooier maken, versieren, en daar was ze goed in Zo redeneert ook Monique de Vries uit Middelburg. Ze geeft Nederlands aan de Christelijke Scholengemeen schap Walcheren. „Ik moest hier toch zijn, maar ik had gelezen dat er een condoleanceregister zou liggen, dus dat wilde ik ook graag tekenen. Ik houd van haar boeken. Ik vind het fijn dat ik mijn deelneming kan Ik heb in het register geschreven dat ik zo genoten heb van haar boeken overbrengen aan de familie." Dorrestein vond persoonlijk con tact met haar lezers belangrijk. 'Daarvoor is zij decennia op pad ge weest voor lezingen in boekhandels, bibliotheken, op scholen en in cafés', schrijft uitgeverij Podium op haar site. 'In lijn daarmee, zullen boek handels en bibliotheken verspreid over het land de hele komende week een condoleanceregister aanbieden, zodat haar lezers een laatste groet kunnen brengen.' Achttien boek handels en drie bibliotheken doen mee, waaronder in Zeeland De Drvkkery. De Vries karakteriseert Dorrestein als 'af en toe baldadig en stout' en prijst haar strijd voor de positie van de vrouw. Van Kempen, die in Odijk woont maar op vakantie is in haar geboorteplaats Middel burg, heeft vrijwel alle boeken van Dorrestein gelezen. 'Ik vind het heerlijk hoe zij je als lezer kan laten geloven dat iets wat niet echt ge beurt wel zou kunnen gebeuren. Ik heb in het register geschreven dat ik zo genoten heb van haar boeken." kon, dan moest hij dat toch ook kunnen? Het meest gebruikte woord op alle kaarten was 'kanjer'. Maar van dat woord moest ze zelf niets weten; 'Ik ben geen kanjer', vond ze." PostNL leverde vo rig jaar 30.000 kaart jes af voor Sabine. „Sabine had maar één boodschap: liefde. Zo ziek als ze was, wilde ze zelfs in het zie kenhuis in Hous- ton nog cadeautjes in de speelgoed winkel kopen voor alle andere zieke kindjes. Ze wilde de wereld mooier maken, versieren, en daar was ze goed in. De wereld heeft op haar beurt Sabine versierd en haar de prach tige naam 'het Kaarten- meisje' gege ven." „We heb ben de lan den geteld: dinsdag 8 mei 2018 PC Van alle huizen die vorig jaar in Zeeland werden verkocht, le verden die in Noordgouwe en Schuddebeurs naar verhou ding het meest op. Daar werd gemiddeld 2888 euro per vier kante meter vloeroppervlakte betaald. Rolf Bosboom Noordgouwe Van het woord 'kanjer' Sabine's ouders Ilse en Peter. Pascalle Cappetti Vogelwaarde - Ilse en Peter Wortelboer Elke van Kempen tekent het condoleanceregister voor Renate Dorrestein in De Drvkkerij in Middelburg, foto dirk-jan gjeltema Natuurlijk had het ook via inter net gekund, maar Elke van Kem pen kwam gisterochtend speci aal naar de Middelburgse boek handel De Drvkkery om het con doleanceregister voor de vrijdag overleden schrijfster Renate Dorrestein te tekenen. „Dit is veel persoonlijker. Ik neem aan dat dit boek bij de familie te rechtkomt." Ernst Jan Rozendaal Middelburg - Elke van Kempen

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 36