Marquez wint thuisrace in Jerez,
gifbeker voor Lorenzo nog niet leeg
10
Nederlandse BMX'ers succesvol bij wereldbekerstrijd op baan van Papendal
zv
rajsjr.'
Voetballers spreken vaak van thuisvoordeel, maar geen
ondergrond zo specifiek als die van de BMX'ers. Het verklaart deels het
succes van Oranje bij de wereldbekerstrijd op Papendal.
Niek Kimmann (21) zei ooit tegen broertje Justin:
„Stel nou dat ik zonder lenzen over de baan zou
gaan?" De BMX'er ziet zonder hulpmiddelen 'heel
slecht'. Heeft -5 aan de ene kant en -6 bij zijn an
dere oog en weet: met wazig zicht van een acht
meter hoge startheuvel duiken en over een par
cours van meer dan dertig bulten springen is niet
simpel. Maar op Papendal heeft hij een kans. „Ik
denk wel dat het zou lukken."
Weinig sporters hebben zoveel baat bij het tot in
details kennen van de ondergrond als een BMX'er.
Vraag Kimmann zijn ideale lijn bij het aansnijden
van de bochten op zijn thuisbaan en hij tekent
deze zo uit. De twee wereldbekerwedstrijden op
Papendal van het afgelopen weekeinde beteken
den een thuisvoordeel voor de Nederlandse ploeg.
De score na twee wedstrijden: vijf medailles, waar
onder twee gouden op zaterdag, voor Kimmann en
Laura Smulders.
Vraag Smulders niet hoe vaak ze al naar beneden
ging. Een diepe zucht, vertwijfelde blik en dan:
„Tienduizenden keren?" Sinds de baan op Papen
dal in 2011 werd aangelegd, ging ze er bijna weke
lijks een paar keer overheen. Over geblinddoekt
naar beneden gaan hoeft ze niet na te denken:
„Nooit." Er moet ook gestuurd worden.
Maar wat betreft haar baankennis spreken haar
resultaten voor zich: Smulders won op Papendal al
vijf wereldbekerwedstrijden. Gisteren eindigde ze
tot haar frustratie als vierde. „Ik had veel meer
snelheid, maar anderen reden in de weg." Thuis
voordeel is namelijk nog geen garantie voor winst.
Met acht anderen in de baan is het soms onmoge
lijk ideale lijnen te volgen. Kimmann, die gisteren
zesde werd: „Thuisvoordeel maakt uit, maar de on
derlinge verschillen zijn klein. Een foutje is snel
gemaakt en gooit heel de uitslag op zijn kop."
Visualiseren
In het verleden droomde Kimmann nog van rijden
op Papendal, steevast gecombineerd met winst.
„Tegenwoordig niet meer, ik kom er te vaak." Bo
vendien is winst niets ongrijpbaars meer voor de
wereldkampioen van 2015. Maar als Kimmann zijn
ogen dichtdoet en visualiseert dat hij fietst, kan hij
met een marge van een tiende van een seconde
zijn snelste tijd ooit op Papendal halen. Zo goed
Over de baan
voor de
Spelen in
Tokio doen ze
nog geheim
zinnig. We
weten in elk
geval dat
het niet
rechtsom
zal gaan
kent hij de baan. Vraag hem echter niet het aantal
bulten op te sommen. Dat weet hij niet uit zijn
hoofd.
Ten minste eens per vier jaar wordt de Neder
landse baan veranderd. Voor Londen in 2012 lag er
een baan gelijk aan de olympische van 2012. Vier
jaar later beschikte Papendal over een zogenaamde
'tafelsprong': twee bulten die van laag naar hoog
gingen, in plaats van de gebruikelijke wijze an
dersom (als gevolg van het creatieve brein van de
ontwerpers van de baan in Rio).
Bondscoach Bas de Bever is nu al samen met Jo-
chem Schellens, directeur van Papendal, aan het
lobbyen om informatie voor de baan van 2020 in
Tokio. Zodra er meer bekend is zullen ook de bul
ten in Nederland veranderen. Schellens: „Maar in
Tokio doen ze nog geheimzinnig. We weten in elk
geval dat het niet rechtsom zal gaan. Dat is voor
ons erg prettig, dan hoeven we niet de gehele baan
om te bouwen." Want dat het parcours de komen
de jaren weer verandert, staat vast. Alles om een
beetje thuisvoordeel te creëren bij de Spelen in To
kio.
Schellens liet gisteren weten samen met wieler
bond KNWU de WK in 2021 binnen te willen ha
len. De kans dat Kimmann voor die tijd zonder
lenzen is afgedaald, is nihil. Al tijdens het gesprek
met zijn broer dacht hij: mooi experiment, maar
echt slim is het misschien niet. „Leg het maar eens
uit als het misgaat." Hij gaat liever voor de winst.
Op welke baan dan ook.
Lorenzo tekende in 2017 voor
twee jaar bij Ducati. Hij ruilde de
zekerheden bij Yamaha in voor een
Italiaans avontuur. De rekening
kreeg Lorenzo gepresenteerd: hij
worstelde met de rode machine en
eindigde slechts drie keer op het
podium. Het leverde kritiek op, ze
ker omdat de Spanjaard 12 miljoen
euro per jaar krijgt. Teamgenoot
Andrea Dovizioso kende juist een
succesvol seizoen, won zes GP's en
greep maar nét naast de wereldtitel.
Saillant detail: de Italiaan verdient
nog geen twee miljoen euro.
De druk op Lorenzo om veel be
ter te presteren dan in 2017, is
enorm. De eerste drie races in 2018
verliepen echter dramatisch met
een crash, een 15de klassering en
een 11de plek. Ondertussen prijkte
de naam van Dovizioso bovenaan
in het algemeen klassement.
Stabieler
Gisteren was er hét moment voor
Lorenzo om een nieuwe start te
maken. Het circuit in Jerez ligt hem
en zijn Ducati had nieuwe onder
delen die de motor stabieler moes
ten maken. Na een geweldige start
leidde de Spanjaard rondenlang.
Acht ronden voor het einde, toen
Mare Marquez de koppositie had
overgenomen, ging het echter mis.
Lorenzo, duellerend om plek 2 met
Dovizioso, zag Dani Pedrosa in de
bocht over het hoofd en lanceerde
hem. Vervolgens raakte Lorenzo
zelf ook uit balans waardoor een
botsing met Dovizioso niet te ver
mijden was. Alle drie de coureurs
moesten de strijd staken.
Dat Lorenzo zijn eigen ruiten in
gooide, was erg genoeg. Dat zijn
teamgenoot door de crash 25 pun
ten inlevert op winnaar Marquez,
maakte het fiasco compleet.
maandag 7 mei 2018
-4Niek Kimmann
(links) gaat voor
op de bulten van
de baan op
Papendal die hij
kan drornln.
FOTO'ORANGE PlCTÜftES
-
Thuisvoordeel uitgebuit
Lisette van der Geest
Papendal
- Bondscoach
Bas de Bever
Dovizioso (r) is witheet na in Jerez door teamgenoot Lorenzo (I)
van de baan te zijn gereden, fotoafp
JEREZ Het laatste restje zelfver
trouwen bij Jorge Lorenzo ver
dween gisteren als sneeuw voor
de zon. Een spectaculaire crash
verhinderde dat de Spanjaard de
topklassering behaalde die hij zo
hard nodig heeft in de MotoGP.
Er was een tijd dat Jorge Lorenzo zó
dominant was, dat het racefans
bijna verveelde. In acht jaar bij Ya
maha won hij 44 races en drie
wereldtitels. Vooraan starten, weg
rijden en finishen zonder dat ie
mand in de buurt kwam. In niets
doet de Spanjaard nu nog denken
aan die topcoureur.
