0
0
O
O
Wortelsoep
is vrijheid
Aardappels in zware zeeklei
groeien en smaken goed
MARGOT
17
Ik ben dol op m'n vrijheid. De vrijheid om te
gaan en te staan waar ik wil, op het moment
dat het mij uitkomt. Rennend door de pol
ders, wandelend over het strand of op de fiets
om boodschappen te doen kan ik me dan ineens
heerlijk vrij voelen. Al autorijdend heb ik dat
trouwens ook.
De vrijheid waar het vandaag natuurlijk over
gaat, heeft daar niets mee te maken. Die gaat over
acceptatie van anderen zoals ze zijn, over leven
zonder oordeel en over een leven in vrijheid zon
der oorlog, armoede en angst. Daarnaast gaat het
er ook over dat je kunt doen wat je wilt, maar niet
eindeloos, want vrijheid bekent tevens rekening
houden met elkaar.
Een aantal jaar geleden stond op de poster van
het bevrijdingsfestival: 'Vrijheid van jezelf begint
met acceptatie van de ander.' Toch lijkt het soms
of we overal een (ongezouten) mening over moe
ten hebben. Of dat we ergens wat van moeten
vinden zonder enige kennis van zaken. Tsja. Vaak
zonde van de energie, die je beter in wat positiefs
kunt steken. Begin eens met het groeten van je
buren, praat mét elkaar in plaats van óver elkaar
of organiseer een aanschuifmaaltijd met mensen
die je minder goed kent. Eten verbindt altijd en
overal, en levert vaak een goed gesprek op.
Een grote pan soep is een mooie basis. Fruit een
ui aan in wat olijfolie en giet daar liter groente
bouillon bij. Kook hierin 500 gram in stukjes ge
sneden, geraspte, worteltjes met een stukje verse
gember, kurkuma en 1 theelepel kerrie. Pureer al
les wanneer de worteltjes gaar zijn, voeg 100 mil
liliter kokosmelk toe, wat limoensap, verse kori
ander, peper en zout. Buiten eten geeft trouwens
ook een vrij gevoel.
serveerster me op andere gedachten probeert
te brengen. „Weet je het zeker? Het is nogal
een grote en kost daarom wel 25 euro." De
schat. Ze heeft niet gelogen, het is inderdaad
een ferme vis. Je mag hem zelf fderen, door
met je mes een inkeping van boven naar be
neden te maken, om vervolgens het visvlees
eraf te schuiven. Aan het werk dus. De tong is
goed gebakken, met enkel wat zwarte peper
en peterselie als garnering. Gewoon een lek
kere vis. Daarbij komt een rauwkostsalade.
Sla met (kant-en-klare?) aardappelsalade
erop gekwakt. Er liggen ook enkele grote
stukken augurk op. Die kunnen goed mat
chen met vis, mits ze zijn verwerkt in een
klassieke ravigottesaus. Nu is het wat
vreemd.
Mijn tafelgenoot wil zijn tanden zetten in
de burger van het huis. Die is iets anders dan
verwacht. Geen knapperig broodje, maar een
hamburger overspoeld met ketchup. Daarbo
venop ligt een spiegelei. Die variant kennen
we nog niet. Het smaakt zoals het klinkt.
Ho, wacht even. Eerst speciale aandacht voor
de friet! Want die is perfect. Crunchy van
buiten, zacht van binnen. Gebakken in
schoon vet. Het lijkt zo simpel, maar hoe vaak
krijg je geen slappe friet in een restaurant?
Goed om te weten.
Als dessert kiezen we voor ijs met boeren
jongens, zonder slagroom. De overvloedige
dranksmaak blijft hangen, maar daar houden
we wel van.
Wat ook blijft hangen, is dat je hier best
aardig kunt eten, zeker voor het geld dat je
achterlaat. Én dat het bij de Gastronoom een
gezellige boel is. Gastronomisch is het niet
hoogstaand, maar een leuke avond is gega
randeerd. En dat is ook niet onbelangrijk.
BEOORDELING
Voorgerecht
Hoofdgerecht
Nagerecht
Bediening
Ambiance
Prijs kwaliteit
Margot Verhaagen schrijft
op deze plaats elke week
over eten en drinken
in Zeeland
M Organiseer eens een aanschuifmaaltijd met mensen
die je minder goed kent. Eten verbindt altijd en overal,
en levert vaak een goed gesprek op
MELISKERKE De familie Boo
gaard van Hoeve Rapenburg in
Meliskerke is gespecialiseerd in
aardappelen. Ze planten ze,
meestal tussen Koningsdag en
Bevrijdingsdag, en oogsten ze
dan een paar maanden later,
vanaf half juli tot en met okto
ber.
„Op Walcheren hebben we
zware kleigrond. Dat betekent
dat het lang duurt voordat het
droog genoeg is om te planten,
maar als het dan zover is,
groeien ze goed. Ook zorgt de
zware zeeklei voor een goede
smaak. Wij leveren de aardappe
len aan onze klanten op de ma
nier zoals zij dat willen", vertelt
Anton Boogaard. „Als frites, met
of zonder schil; als kookaardap-
pel of gewoon zo van de akker, in
elke gewenste maat."
„We telen de aardappelen een
op vier", zegt Boogaard. „Iedere
vier jaar komen we terug op de
zelfde grond. Daarom rouleer ik
met mijn collega-boeren op
Walcheren die op dat land in de
tussentijd mais, graan of gras
verbouwen. Dit zorgt voor be
tere kwaliteit van de gewassen
en verhoogt de duurzaamheid",
legt hij uit. „Het aardappelafval,
de schillen en de restjes, wordt
aan onze dieren gevoerd. Hun
mest gebruiken we weer op het
land. We hebben zo onze eigen
kringloop, en dat is best bijzon
der."
Vanuit Hoeve Rapenburg le-
vet de familie aan horecabedrij
ven op Walcheren en Schou-
wen-Duiveland, aan boerderij
winkels in de buurt en aan huis.
Binnenkort verkopen ze ook ei
gen vlees.
Tijd voor een bord zelfgebak
ken frites. Goede frites zijn kro
kant van buiten en zacht van
binnen. Eerst 5 minuten voor
bakken op 140 graden Celcius
en daarna 6 minuten afbakken
op 180 C. Smullen maar!
zaterdag 5 mei 2018
GO
Lust je nog iets na?
(Prijs/kwaliteit telt dubbel)
A Zoon Louis Boogaard met aardappelproducten, foto ruben oreel
