ft
29
Najaren van twijfels nadert Memphis Depay (24) bij Olympique
Lyon de vorm van zijn leven. Maar hoe komt dat? Hoe Nederlands
talentvolste speler de vrijheid hervond in zijn spel en in zijn hoofd. „Ik in de
vorm van mijn leven? Ik waardeer het dat jullie dat zeggen."
emphis Depay was in januari on
derweg met de Olympique Lyon
Foundation, voor een georgani
seerd etentje met daklozen, toen
hij de chauffeur vroeg te stoppen.
Het gezelschap passeerde een
Roma-kamp aan de rand van Lyon,
een desolate nederzetting van oude caravans en ver
krotte huisjes. Memphis was er al vaker langsgekomen,
maar stapte nu uit en liep zonder verdere toelichting het
kamp in.
De voetballer sprak wat jongeren aan en vroeg hoe het
ging. Een paar dagen later ging hij met een vriend een
groot pakket kleding en eten bezorgen in het kamp, bui
ten de Foundation van zijn club om.
„In de bijbel staat: heb andere mensen lief zoals je je
zelf lief hebt", zegt Memphis nu, een paar maanden later.
Het gesprek gaat niet eens specifiek over dat bezoek
aan het Roma-kamp, we waren bovenal naar Lyon geko
men om het over zijn topvorm te hebben, over zijn pres
taties op het veld. „Ik heb mezelf lief, dus ik heb anderen
net zo lief', zegt Memphis echter al snel. „Ook jullie. Ie
dereen. God heeft ons allemaal geschapen."
Geloof
Memphis klinkt open en oprecht als hij - spontaan - over
zijn geloof begint te praten, maar tegelijk is het even
wennen, dit soort teksten uit de mond van de voetballer
uit Moordrecht. Hij refereerde wel vaker aan zijn geloof
in de afgelopen maanden, ook op zijn Instagram-ac-
count. Maar alle keren dat we Memphis eerder spraken,
kort of juist langer, ging het zelden over zaken als de bij
bel of naastenliefde.
Wel over voetbal, zijn imago, zijn ambities. Memphis
was in die gesprekken altijd zijn eigenzinnige, ongrijp
bare, soms nukkige zelf. „God was er altijd al voor mij,
maar ik stond nog niet helemaal open voor hem", vertelt
hij nu. „Dat heeft me veranderd. Ik heb niet opeens een
ander karakter, maar er zijn wel dingen bijgekomen, ik
heb dingen geleerd. Dat heeft me in positieve zin veran
derd, denk ik."
Hoe dan ook is Memphis op het veld beter dan ooit, al
maanden. De voetballer die bij Manchester United en in
zijn beginmaanden bij Olympique Lyon nog zo ver
krampt speelde, oogt dit kalenderjaar volledig bevrijd.
Dat is zichtbaar in zijn statistieken, met inmiddels zes
tien goals en twaalf assists. Maar bovenal wanneer je ne
gentig minuten lang naar hem kijkt dezer dagen, wordt
de metamorfose zichtbaar. In een vrije rol als spits speelt
Memphis voortreffelijk en vol vertrouwen. De Nederlan
der is bij vrijwel elk doelgevaar van Olympique Lyon be
trokken.
Zonder angst
„De vorm van mijn leven? Ik waardeer het dat jullie dat
zeggen. Ik ben op de goede weg denk ik, maar niemand
weet hoeveel er in me zit, ik weet het zelf niet eens, al
leen God weet dat. Maar ik speel nu zonder angst, zonder
rem. Ik kom straks op een niveau waar ik nog nooit ben
geweest, die overtuiging heb ik."
Onmiskenbaar is de toon anders dan bij ons laatste
echt uitgebreide gesprek, eind 2015. Memphis was net
een halfjaartje speler van Manchester United. Hij
brandde van de dadendrang, van de onrust en bravoure
ook.
„Ik weet niet precies wat dat is, maar ik wil gewoon
niet doorsnee zijn", zei hij toen. „De middenweg past
niet bij me. Mijn droom was vroeger niet zozeer om
voetballer te worden, maar om de beste voetballer te
worden. Dat is het hoogste doel - en ik kan daar mee
omgaan. En geloof me: die druk zal mij nooit breken."
Toch worstelde de voetballer wel degelijk in de jaren
die volgden. Met zichzelf, met de vele opdrachten die hij
onder trainer Louis van Gaal kreeg in het veld, spelend
vanaf de linkerkant. Althans, als Memphis al speelde.
Eerst onder Van Gaal en later onder José Mourinho
raakte de voetballer steeds nadrukkelijk uit beeld.
Het zelfbewuste toptalent veranderde steeds meer in
een twijfelaar, ook bij Oranje. Dan was hij weer kwets
baar, dan weer maakte hij een ongeïnteresseerde indruk.
Toen hij in januari 2017 naar Olympique Lyon verhuisde,
debuteerde hij tegen Lille prompt met een cruciale fout.
Sportkrant l'Equipe oordeelde een paar weken later ver
nietigend over hem.
Maar ik speel nu zonder angst.
Ik kom straks op een niveau
waar ik nog nooit ben geweest,
die overtuiging heb ik
Niet alleen Memphis zelf worstelde, ook zijn omge
ving maakte zich zorgen. De voetballer mag dan een
imago hebben van blingbling, en van een moeilijk ka
rakter, de aanvaller is óók een hyperambitieuze voetbal
ler, die hard traint om zijn doelen te bereiken.
Memphis heeft al jaren een kringetje van vertrou
wensmensen om zich heen, onder wie zijn zaakwaarne
mer Kees Ploegsma junior en sportpsycholoog Joost
Leenders. Zij kennen zijn nukken en de complexe ach
tergrond van zijn jeugd. Samen zochten ze naar ma
nieren om de voetballer weer op het goede spoor
te brengen, maar niet alles bleek te werken.
„Ook de mensen die veel van me houden, zeg
gen dingen die goed bedoeld zijn", zegt Memphis
nu. „Ik ben altijd polite naar de mensen die ik
graag mag, maar ik heb de laatste ander
half, twee jaar ook geleerd hoe ik me af
moet sluiten, moet focussen."
Zijn veelbesproken juichgebaar,
met twee vingers in de oren, staat
daar min of meer symbool voor.
Dat gebaar betekent volgens Mem
phis niet zozeer dat hij doof is voor kri
tiek. Na de vingers in zijn oren laat hij zich stee
vast op zijn knieën vallen en wijst naar de hemel.
'Ik luister alleen naar God', wil de voetballer er,
vrij vertaald, mee zeggen.
Memphis: „Ik ben geen religieus persoon in de
zin dat ik elke week naar de kerk ga, of kruisjes sla,
dat is voor iedereen anders. God is overal. Ik heb echt
een relatie met God."
Het geloof helpt hem om een weg te vinden in de
complexe wereld van het topvoetbal, met alle druk
en aandacht die daarbij hoort. Zijn verloofde
Lori Harvey, dochter van de Amerikaanse
televisiester en komiek Steve Harvey,
komt uit een devoot christelijk
gezin. Zijn moeder was altijd
al gelovig, de voetballer zelf
was dat als tiener niet noe
menswaardig.
„Ik heb iemand leren kennen die me op het goede pad
heeft gebracht", zegt Memphis. „Daar ben ik super blij
mee en dankbaar voor. Niet iedereen heeft die rust. Ik
zelf vroeger ook niet altijd. Veel voetballers gaan het veld
op met angst, met fear. Ik wil niet zeggen dat ik vroeger
met angst speelde, maar als er een pass fout ging, zat dat
wel in mijn hoofd. Dan dacht ik: de volgende bal moet ik
bij me houden. Nu ben ik veel vrijer in mijn gedachten."
Mensen die hem goed kennen, zagen die verandering
ook al toen Memphis dit jaar bij Olympique Lyon een
tijdje op de bank zat. Waar hij vroeger zou verzuipen in
frustraties, was de aanvaller nu als invaller juist van
grote waarde.
„Tegen Nantes miste ik (vorige week zaterdag, red.)
een grote kans", vertelt hij zelf. „Als je daar logisch over
gaat nadenken, blijf je daar misschien bij stil staan. Nu
denk ik: een wedstrijd duurt negentig minuten. Ik wil
mooie dingen laten zien, ik wil genieten. Dat zit hem
niet alleen in goals en assists, dat is voor mij iets extra's."
Dat Memphis goed in zijn vel zit, is ook van dichtbij
niet zo moeilijk te zien. Onlangs nog bij het Nederlands
elftal maakte Memphis al een ronduit opgeruimde in
druk. Hij dolde wat met verslaggever Bert Maalderink,
stond lachend iedereen te woord. Debutant Guus Til be
noemde nog nadrukkelijk hoe Memphis meteen naar
hem toe was gekomen om hem hartelijk welkom te he
ten bij Oranje.
Ook nu in Lyon toont Memphis zich niet meer als de
stuurse jongen van weleer, die vaker naar de grond keek
dan in je ogen. De voetballer oogt kalm en opgewekt.
„Het zit hem ook niet alleen in voetbal, maar ook buiten
het voetbal. Daarin zie ik ook dat ik verander. Als per
soon ben ik gegroeid door te vertrouwen op mijnfaith."
In hoeverre Memphis ook op langere termijn een ver
volg kan geven aan zijn huidige vorm, moet uiteraard
nog maar blijken. Toch zou dat voor het Nederlands elf
tal van Ronald Koeman goud waard zijn: juist het
nieuwe Oranje kan wel een dragende speler met extra
individuele klasse gebruiken. Tegen Portugal (0-3) gaf
hij alvast een eerste aanzet.
Bepalend
Opvallend genoeg was juist die wedstrijd heel bepalend
voor de rest van zijn seizoen, óók bij zijn club Olympi
que Lyon. Zijn trainer Bruno Génésio zat in Genève op
de tribune bij Portugal - Nederland, zag Memphis excel
leren als valse spits, en gaf de Nederlander prompt een
vergelijkbare rol in zijn eigen elftal. In dat nieuwe 4-4-
2-systeem maakte Olympique Lyon (inmiddels
tweede) de laatste weken een voortreffelijke indruk.
„Ik hou ervan om vrij in de ruimte te zwerven,
om mijn gevoel te volgen. Dat betekent ove
rigens niet dat ik niet wil verdedigen."
Zijn populariteit groeit in
Frankrijk en Nederland,
zeker bij de jeugd.
Memphis was altijd
al een voorbeeld voor
de jongere generatie, als een soort koning van
de sociale media, de straatmode én het voetbal.
Onlangs nog was hij het middelpunt van de
belangstelling in Amsterdam, bij de
opening van een winkel van Under
Armour, zijn kledingsponsor.
„Daar was ook tijd om uitgebreid
met mijn fans te praten, ze vertel
den van alles tegen mij, echt heel
mooi. Ik hou ervan om me terug
te trekken en soms moet je ook
iets teruggeven. Ik probeer wel
te connecten met mijn
fans. Dan realiseer ik
me wel dat ik een inspi
ratie ben voor de jonge
generatie. Ik vind mezelf niet
anders dan anderen, maar die
inspiratie wil ik graag terug
geven."
-
zaterdag 5 mei 2018
Tekst Sjoerd Mossou
II
- Memphis (24)
Memphis viert zijn
treffer voor Oranje tegen Portugal
op 26 maart jl. foto pro shots
