HOEWEL GESCHEIDEN DOOR EEN
OCEAAN, ZULLEN DE TWEE LANDEN
VOOR ALTIJD GOEDE VRIENDEN ZIJN
1 e moeten het koud hebben
gehad, hier aan de Ottawa-
rivier. De winters duren lang
in de hoofdstad van Canada,
en de familie Van Oranje uit
Baarn maakte er noodgedwongen vijf
mee. De villa waar prinses Juliana en
prins Bernhard met hun dochters in
ballingschap gingen terwijl Nederland
bezet was door nazi-Duitsland, staat in
een weidse groene buitenwijk van Ot
tawa. Niet ver van de rivier, die op een
ijzige aprildag nog altijd deels bevroren
is. De woning is niet toegankelijk voor
publiek, maar het park erachter biedt
in het voorjaar, als de parkwachter de
poorten opent, de narcissen bloeien
en bruidsparen bezit nemen van het
paviljoen, een spectaculair uitzicht op
Quebec, de Franstalige provincie aan
de overkant van het water.
Lentestormpje
Er drijven nog wat ijsschotsen. De
Canadezen verontschuldigen zich voor
het ongewoon gure weer. Zelfs als een
lentestormpje met verdwaalde sneeuw
vlokken over Ottawa raast, is het weelde
rige parlementsgebouw in het hart van
de stad een plaatje. Dagelijks struinen
gidsen met groepjes toeristen door de
donkere gangen, voor een bezoek aan de
klokkentoren, een blik in het Lagerhuis
en een glimp van de troon voor koningin
Elizabeth in de Senaat. „We zien haar
niet vaak, dus haar plaatsvervanger, gou
verneur-generaal Julie Payette, zit erop",
zegt de gids van dienst, Karine Gauthier.
Met een beetje geluk vang je wel een
glimp op van Canada's aan
trekkelijkste beziens
waardigheid: premier
Justin Trudeau. „Soms
zien we hem voorbijlo
pen", zegt Gauthier.
Het land van onze bevrijders
werd in en vooral na de oorlog voor
veel Nederlanders een nieuw thuis. En
dat is te zien. De beroemdste Nederlan
ders in Canada, de Van Oranjes, woon
den zelfs vlakbij het Canadese
parlement. Om de hoek, in St. Andrews
Church, werd prinses Margriet gedoopt.
In het statige Civic Hospital in het zuid
westen van de stad werd een verloskamer
tot extraterritoriaal grondgebied ver
klaard zodat de baby niet de Canadese,
maar de Nederlandse nationaliteit zou
krijgen.
Van Commissioner's Park, grenzend
aan Ottawa's pastahemel Little Italy en in
de zomer een populaire locatie om te ka
noën en hardlopen, maakte Juliana een
tulpentuin. Ze schonk na de oorlog
100.000 tulpenbollen aan de Canadezen.
Nog elk jaar doet Nederland er 20.000
cadeau voor het tulpenfestival in het
park, dat met een miljoen bloemen
een van grootste ter wereld is. Er mid
denin staat de Man Met De Twee Hoeden,
een beeld dat een tweelingbroer heeft in
Apeldoorn en zo symbolisch een verbin
ding tussen Canada en Nederland vormt.
Dierentuin
Hoewel gescheiden door een oceaan,
zullen de twee landen voor altijd goede
vrienden zijn, vermeldt de plaquette.
De uitbater van het Mexicaanse café met
uitzicht op het beeld weet niet exact waar
het voor staat - „Iets met koningin.Vic
toria?" - maar wél dat het tulpenfestival
'fantastisch' is. In mei, dan moet je hier
zijn, zoals zo'n 650.000 andere toeristen.
„Het is prachtig, al die bloemen."
Wie vanuit Ottawa het spoor van Ne
derlandse immigranten naar het zuid
westen volgt, leert meer verrassende
kanten van Canada kennen.
Ja, er is veel natuur, veel ijshockey,
veel esdoornsiroop en veel leegte - het
uitzicht vanuit de comfortabele trein
tussen Ottawa en Toronto geeft er een
ANADA
KM
voorproefje van, met her en der bossen
en boerenschuren in de vlaktes die be
dekt zijn met de laatste resten ijs en
sneeuw. Maar er is evengoed gastronomie
en wijn.
De trein gaat naar Union Station in
Toronto. Het monumentale Beaux-Arts
stationsgebouw is de toegangspoort tot
de stad en het drukste transportknoop
punt van het land. Het biedt een impo
sante kennismaking met Toronto. In de
Great Hall zijn de namen van veel be
langrijke bestemmingen in de wand ge
beiteld, boven de vlaggen van de tien
provincies. Saskatoon? Het ligt bijna 3000
kilometer verderop. Vancouver: 4400
kilometer, vier dagen met de trein.
Winderig
Een minuut of tien wandelen van het
station staat de CN-toren, genoemd naar
spoorwegbedrijf Canadian National dat
de 553 meter hoge constructie in de jaren
70 liet neerzetten. Op een heldere dag
kun je hier 160 kilometer ver kijken, ver
voorbij de wolkenkrabbers en de stran
den in het Ontariomeer. Op een winde
rige dag, zoals vandaag, is de lift naar
boven vertraagd, zegt de liftgirl. „In plaats
van 58 seconden doen we er een minuut
en 25 seconden over."
Toronto lijkt een vriendelijke versie
van New York. In elk metrostation loopt
een alleraardigste menselijke wegwijzer
rond.
Toronto is ook de meest multiculturele
stad op aarde, volgens de BBC. De helft
van de 2,8 miljoen inwoners is buiten
Canada geboren. Samen vertegenwoordi
gen ze meer dan 230 nationaliteiten. Ze
komen bij elkaar in de St. Lawrence Mar-
ket. De markt is al 215 jaar een instituut in
het oude centrum - de beste versmarkt
van de wereld, vond National Geographic
in 2012. Alles is er verkrijgbaar: Griekse
olijfolie, Portugese kip, Oekraïense piero-
gi's, honing uit Nieuw-Zeeland.
Ook hier streken de Nederlanders neer.
Het middelpunt van de markt is een
Hollandse slagerij: Witteveen. In 1951
geopend door Harry Witteveen, die
na de oorlog zijn heil in Canada zocht.
Zoon Doug nam het over.
magazine 41
OTTAWA
ORONTO
100 KM
ADE NlAGARA
falls
WG
