Bi
14 ZE
Expositie
FABELTJESKRANT PERSONAGES
Het 50-jarig bestaan van de Fabeltjeskrant
wordt gevierd met een grote tentoonstelling.
Bijna niemand weet dat de schrijver de
karakters baseerde op échte mensen.
Die was in de zomer van '44 bij haar
in Rotterdam geweest maar kon niet
meer terug toen het zuiden van Ne
derland al bevrijd was en moest on
derduiken. Hij rookte van alles wat
los en vast zat. Momfer kuchte veel,
had een zachte G. En onderduiken
past natuurlijk bij een mol."
„Leen was een goede observa
tor", vertelt Aaltenaar Straaijer.
„Hij bekeek de mensen en hij
wist ze te karakteriseren. Later
heb ik hem nog een keer ont
moet, in de trein naar Amster
dam. We hebben het even over
de Labeltjeskrant gehad. Hij
bleek een heleboel mensen als
voorbeeld gebruikt te hebben. Ik
vroeg hem of juffrouw Ooievaar Jo
pie Donkersloot was. Hij knikte met
een glimlach. Ome Gerrit de Duif
was een kroegbaas uit Amsterdam.
Zelfheeft hij een keer gezegd dat hij
zich het meest verwant voelde
met de figuur Bor de Wolf. Van
een medespeler hoorde ik; me
neer de Uil, dat was jij. Want jij was
degene die de boel aan elkaar ou
wehoerde."
50JAAR
Fabeltjeskrant gebaseerd
waren op échte mensen,
grotendeels uit Rotter
dam. Inderdaad: dieren
zijn precies als mensen.
„In de oorlog kwamen jon
geren in Vreewijk bij elkaar
om liedjes te zingen en sket
ches te maken", vertelt Peter
de Klerk, de initiatiefnemer van
de tentoonstelling in Rotterdam.
„Leen Valkenier schreef de tek
sten. Hij bleek later die mensen
gebruikt te hebben voor de Fa
beltjeskrant. De zoons van aan
nemer Kullberg die de decors
timmerden werden Ed en Wil
lem Bever. Jopie Donkersloot,
een verpleegkundige, een prima
donna die mooi kon declame
ren, werd later juffrouw
Ooievaar. Truus de Mier
was vermoedelijk geba
seerd op de moeder van
Leen Valkenier."
Levensgenieter Lowieke
de Vos was gemodelleerd
naar een jongen uit Vreewijk die
in de oorlog heel mager was. „Van
daar de tekst: dat wordt weer
smikkelen en smullen", zegt De
Klerk. „Hij had altijd honger.
Momfer de Mol lijkt op een jongen
uit Brabant die een
vriendin had
in Vree
wijk.
ij de eerste aflevering
I van de Fabeltjeskrant
in 1968 herkende Jan
IStraaijer uit Aalten zijn
oude vrienden van de
toneelgroep in Rotterdam Vree
wijk meteen. „We hadden net
onze eerste televisie, een zwart-
wit-toestel, toen de Fabeltjeskrant
uitkwam. 'Wat gek', zei ik tegen
mijn vrouw. 'Dit ken ik. Deze situ
atie, deze personages'. Ik herkende
direct de gebroeders Bever en me
vrouw de ooievaar." Bij de aftite
ling werd het duidelijk: de schrij
ver was Leen Valkenier (1924-
1996), zijn oude vriend die óók de
teksten schreef van de toneelclub.
Iedereen kent de dieren uit het
Grote Dierenbos natuurlijk wel:
mijnheer de Uil, Truus de Mier, Ed
en Willem Bever, juffrouw Ooi
evaar en Bor de Wolf. De Fabel
tjeskrant is de meest bekeken en
de meest gewaardeerde kinderse
rie van de Nederlandse televisie.
Vanaf 1968 zaten één tot twee mil
joen kijkbuiskinderen dagelijks
aan de televisie gekluisterd. Er zijn
1640 afleveringen verschenen, de
Fabeltjeskrant was te zien in onge
veer veertig landen. De serie
werd opgenomen met vilten
poppen. Later dit jaar volgt
een nieuwe reeks. Zonder
poppen deze keer: het wordt
een animatie.
Wat bijna nie
mand weet, is
dat de ka
rakters
uit de
vrijdag 4 mei 2018
De karakters van de
Fabeltjeskrant zijn ge
baseerd op échte
mensen. Schrijver
Leen Valkenier (Bor
de Wolf), Han en Fred
Kullberg (Ed en Wil
lem Bever), en
Jopie Donkersloot
(juffrouw Ooi
evaar).
A Jan Straaijer. foto jan van den brink
ROTTERDAM Op de dag dat de
Fabeltjeskrant 50 jaar bestaat,
op 29 september 2018, opent in
LP2 op de Wilhelminapier in
Rotterdam de tentoonstelling
Fabeltjesland, een reis door 50
jaar Fabeltjeskrant. De echte
poppen uit de serie zijn er te
zien, net als de decors uit de
serie. Bezoekers kunnen wande
len door het Dierenbos en een
eigen Fabeltjeskrantscène
maken. In Vreewijk komt een
wandeling langs Fabeltjeskrant
én er gaat een bustoer naar Rot
terdam Zuid vanaf de Wilhelmi
napier. Uiteraard zijn ook de afle
veringen van de Fabeltjeskrant
er te zien.
Want dieren zijn
precies als mensen
Nadia Berkelder
Rotterdam/Aalten
