ZEELAND GEBOEKT
Hella de Jonge signeert
Presentatie Jemima
Konijnen op
de korrel
ZEELAND 21
JEMIMA
dochter
van
Job
'Bloedband' is de tweede thriller van Wim Hendrikse uit Axel. Detective Joop
Hamelink en rechercheur Theo de Rooy krijgen daarin heel wat voor hun kiezen.
I llis Koster wil zelfmoord plegen. Ze
springt in de Axelse kreek, voor de
neus van detective Joop Hamelink
en zijn vriend Theo, rechercheur
van de afdeling Zeden. Ze redden
het meisje uit het water en nemen haar mee
naar Joops vader Richard, de hoogbejaarde
whizzkid van detectivebureau Eyewitness in
Hoek.
Zo begint het boek 'Bloedband', het tweede
deel van de Eyewitness thriller serie van
Wim Hendrikse (1958) uit Axel. De schrijver
publiceerde sinds 2005 twaalf boeken en
werkte mee aan vijf bundels korte verhalen.
Hij is vooral bekend van zijn publicaties over
David Bowie. In 2016 bracht hij zijn eerste
thriller 'Familiegeheimen' uit. ,,Ik creëerde de
tectivebureau Eyewitness en vond dat zo leuk
dat ik besloot er een serie van te maken", ver
telt Hendrikse.
'Bloedband' is het tweede deel in de serie,
binnen een jaar komt het derde uit. De verha
len over vroeger die zijn inmiddels overleden
ouders Piet Hendrikse en Dirkje den Boer ver
telden, vormden de inspiratiebron voor Ey
ewitness. ,,Ik wilde iets creëren wat nog niet
bestond. In plaats van twee flitsende detecti
ves maakte ik van een van de hoofdpersonages
een oudere man. Mijn vader was een wande
lend boek. Ik wilde niet dat zijn verhalen ver
loren gingen, dus legde ik soms een memore
corder op tafel. Detective Richard vertelt in
het boek af en toe verhalen, en die fragmenten
heb ik van mijn vader. Mensen die mijn ou
ders gekend hebben, zullen die wel herken
nen. Het verhaal is fictie, maar er zit ook een
paar procent non-fictie in."
'Familiegeheimen' speelde zich deels af in
Amerika en deels in Zeeuws-Vlaanderen. De
schrijver besloot 'Bloedband' volledig in het
Zeeuwse te situeren. Zo komen Terneuzen en
de Schelde voorbij en verschillende lokale
muziekpodia, zoals Porgy Bess, The Lane en
't Schallemaaj.
,,Mijn vrouw en ik gaan graag naar optre
dens, dus ik vond het leuk om het hoofdperso
nage dat ook te laten doen. Voor kleine zaken
is het moeilijk om het hoofd boven water te
houden. Ik wil op deze manier mijn steentje
bijdragen." Maar het verhaal is en blijft fictie.
,,In het vorige boek startte iemand een eigen
kerkje. Een lezer had zich suf zitten piekeren
over waar dat gebouw stond, maar dat had ik
echt verzonnen", vertelt Hendrikse lachend.
De Eyewitness thrillers, waarvan de schrij
ver er nog minstens zes hoopt uit te brengen,
zijn onafhankelijk van elkaar te lezen. ,,Het
zijn afgeronde verhalen, al ontwikkelen de ka
rakters zich natuurlijk wel."
Hendrikse was over zijn eerste thriller 'Fa
miliegeheimen' tevreden, maar vindt dit
tweede deel nog meer geslaagd. ,,Ik gebruik
meer cliffhangers en het einde is dit keer afge
rond. In het vorige boek had ik dat opengela
ten, maar dat vonden niet alle lezers fijn. Van-
5LOED5AND
daar dat ik de vorige zaak nog even laat terug
komen in dit boek."
En nu de volgende droom: de serie verfil
men. ,,Samen met een schrijver aan een script
werken lijkt me erg leuk. Blijven dromen hé."
Hella de Jonge signeert haar
pas verschenen boek
'Hartschade' zaterdag 5
mei van 13.00 - 14.00 uur in De
Drvkkery in Middelburg en van
15.30 - 16.30 uur in Boekhandel
van de Sande in Terneuzen.
'Hartschade' is een autobiogra
fische roman over vrouwen en
hun fysieke klachten die niet
worden herkend als hartfalen.
Hella de Jonge schrijft ook over
de relatie tot haar vader Eli Asser
en over haar gestorven klein
dochtertje.
In een interview met dagblad
'Trouw' zegt ze dat haar boek een
aanklacht is tegen de zorg, en dat
ze de frustratie van zich afschrijft
over het feit dat artsen haar ja
renlang hebben laten rondlopen
met hartklachten. Hella de Jonge
(1949) is beeldhouwster en
schrijfster en gehuwd met caba
retier Freek de Jonge. In 2006 pu
bliceerde ze 'Los van de Wereld',
over het leven van een tweede
generatie joods kind. Het vervolg
'Spring' verscheen in 2012. Haar
film 'Verlies niet de moed' (2014)
gaat over de oorlogsgeschiedenis
van haar familie.
Het bijbelboek Job staat dit
jaar in veel kerken op het
leesrooster. Vragen naar
de zin van het lijden en naar de
rol van God staan daarin centraal.
In het bundeltje 'Jemima, doch
ter van Job', gaan Heleen Pasma
en Annemarie Hagoort in op het
bijbelverhaal. Heleen Pasma
(1945) is vrijwilliger in kerk en
synagoge. Zij laat Jobs dochter Je
mima vertellen over de worste
ling met lijden en verlies. Anne-
marie Hagoort (1960) is predi
kant. Zij presenteert in het boek
gedichten, gebeden en gespreks-
vragen. 'Jemima, dochter van Job'
(Uitgeverij Narratio, 9 euro)
wordt woensdag 9 mei om 15.30
uur gepresenteerd in De
Drvkkery in Middelburg. Dr.
Maarten den Dulk, em. prof.
praktische theologie en publicist,
neemt het eerste exemplaar in
ontvangst.
Zeeuwse schrijvers
Zo kende ik hem nog niet. Jac.
P. Thijsse (1865-1945) leek
me een eenmansvoorloper
van de Partij voor de Dieren. Maar
in 'Blonde duinen' (1911) haalt hij
uit naar konijnen: 'eigenlijk zijn
het heel schadelijke dieren, die
hier niet eens thuis hooren.' In
'Onze duinen' (1943) roept hij tot
krachtige maatregelen op. Konij
nen moeten 'worden uitgeroeid en
dan nog jaar in jaar uit bestreden,'
beweert hij, wanneer we tenmin
ste 'echt mooie, rijk begroeide dui
nen willen hebben.' Dik van der
Meulen, de auteur van de pas ver
schenen minibiografie 'Jac. P.
Thijsse. Natuurbeschermer en
schrijver', viel het ook op. ,,De ko
nijnen - waarvan Thijsse zijn le
ven lang een merkwaardige afkeer
had'', signaleert hij.
Het is een in alle opzichten
nogal schamel boekje. Maar in ie
der geval zet het weer eens aan tot
het lezen van Thijsse, die óók een
geweldige schrijver was. Een
beetje een Zeeuwse schrijver.
Vanwege zijn genealogie: zijn
moeder was een Middelburgse, en
bij ha^r moeder leerde Thijsse
Zeeuwse zeekraal eten. Maar ook
vanwege zijn geschriften. In 'Onze
duinen' vermeldt hij kort de
Zeeuwse duinen. Ze moeten on
derdeel worden van een groot na
tionaal park, 'van Cadzand tot
Rottum', met als eerste beheers
maatregel: 'Konijnen weg.'
Veel gedetailleerder waren hij
en E. Heimans in 'In de duinen'
(1899) waarin uitgebreid wordt ge
wandeld vanaf het station van
Vlissingen. De verkenning van het
Walcherse duin inspireerde tot
fraai en herkenbaar proza: 'Even
vóór Zoutelande wordt de heuvel
reeks iets breeder en daar verhef
fen zich enkele stoute toppen.' Een
eerbetoon aan Walcheren: 'aan de
vlasakkers van Serooskerke, aan de
weilanden, bont van orchideeën,
omringd met forsche meidoorn
hagen en beplant met meidoorn-
boschjes.' Aan 'de verborgen en
verwrongen zwarte paalrijen
der strandhoofden.' En aan 'een
van de heerlijkste boschparken
van ons land, de Manteling'. Bo
vendien wordt gemeld: 'Heel
vriendelijke lui die Westkappe-
laars en trouwens alle Zeeuwen.'
Toch blijft mijn hoogbegaafde
konijn Zwervertje, tot in hartje en
niertjes Zeeuw, onverbiddelijk: die
Jac. P. Thijsse moet van alle straat
naambordjes weg.
maandag 30 april 2018
GO
Wekelijkse rubriek met boeken over Zeeland
en boeken van Zeeuwse schrijvers
Spanning in Zeeland
Gertie De Boey
Wim Hendrikse in Axel. foto camile schelstraete
Een Eyewitness Thriller
Wim Hendrikse: Bloedband - Uitgeverij
Aspekt, 382 pagina's, 19,95 euro.
Hella de Jonge
t lel een l'asma
nMMIMHRW"('ort
Mario Molegraaf
