'Lea is een lekker pittig ding' 9 Frans Nakken (71) uit 's-Heerenberg kan in zijn rommelhok uren bezig zijn met alles wat uit de bodem komt. Zijn archeologische pronkstukken staan opgesteld in vitrines. Is Na het overlijden van zijn vrouw in 2014 verhuisde Nakken van zijn karakteris tieke huis in het oude centrum naar een gloednieuwe woning. „Ik had een hekel aan nieuwbouw, maar hier voelt het goed. Ik wilde kleiner wo nen, toch is het nog steeds ruim voor een man alleen, met drie slaapka mers en een zolder", zegt hij lachend. „Ik heb ruimte nodig om al mijn spullen kwijt te kunnen. Een van mijn dochters gaf me het boek Oprui men voor je doodgaat, haha." Archeologie trekt Nakkens aan dacht. „Als kind verzamelde ik al fos sielen en steentjes. Ik wilde archeo loog worden, maar ik kwam in de offshore terecht." Sinds zijn pensioen heeft Nakken alle tijd om zich op opgravingen te storten. „Als er een schop in de grond gaat in Montferland ben ik erbij." Hij haalt een doosje tevoorschijn met re cente vondsten. „Dit is een deel van een Christusbeeldje van aardewerk uit de 14de eeuw, bijzonder toch? En dan te bedenken dat iemand dat wilde weggooien." Sabels Dat het een mannenhuishouden is, betekent niet dat het in huize Nak ken een zootje is. „Ik stofzuig elke dag, dat moet wel met twee katten, een hond en een papagaai." Aan de muur in de woonkamer hangen ver vaarlijk ogende oude sabels. „Mijn vrouw vond dat luguber, ons huis was vooral in haar stijl ingericht. Mijn spullen stonden in de kelder. Nu kan ik het inrichten zoals ik wil." Aan tafel in de woonkamer onder werpt hij alles wat uit de grond komt aan een minutieus onderzoek. „Zoals zaden en werveltjes uit een beerput, die bekijk ik met vergrootglazen, pin cetten en felle verlichting. Dat doe ik vaak met mijn dochter, zij heeft de zelfde tic." Dat iemand anders het honderden jaren terug vasthield is bijzonder Als hij alleen is, trekt hij zich terug in zijn hok boven, waar hij archeolo- giehandboeken heeft staan. „Ontdek ken wat iets is, uit welke tijd en waar het vandaan komt, dat vind ik het mooist." Varkenskaken In zijn mancave staan in vitrines pronkstukken uitgestald: vazen van aardewerk, sieraden, varkenskaken, schedels en een piespot. En tegen de muren staan dozen vol andere schat ten opgestapeld. Hij weet precies wat overal in zit. „Op alle vondsten staan nummers en alles is op de harde schijf ingevoerd. Elke scherf is gedo cumenteerd." Aan zijn bureau herstelt hij met veel geduld en precisie oude stukken die kapot zijn. „De scherven tot een geheel maken, het puzzelen, geeft voldoening." Het verveelt nooit. „Elk voorwerp heeft z'n verhaal en waarde. Dat je iets vasthebt dat men sen honderden jaren geleden in han den hadden, blijft bijzonder." ISABEL&LEA vrijdag 27 april 2018 Frans Nak- ken herstelt ook oude stukken uit opgravingen. FOTO ISTAR VERSPUIJ Puzzelen met scherven ElsieSchoorel —Frans Nakken Isabel Hendriks (10) uit Arnhem is vrijwilliger bij de SunFlowers Ranch in haar woonplaats. Daar helpt ze met het verzor gen van de konijnen. Haar oogappel is Lea. Afgelopen weekend stalen ze in Geesteren samen de show tijdens een demonstratiewed strijd van het Happy Hop pers NL Team, dat konij nen traint. „Lea is een lekker pittig ding. En ze ziet er schat tig uit met al die kleurtjes. Ik verzorg haar sinds een maand of vier samen met andere vrijwilligers. Lea zit in de losloopgroep, die konijnen mogen vrij rond- hupsen. Het klikte meteen tussen Lea en mij. Daarom mochten we meedoen aan Happy Hoppers. Ko nijnen leren dan over een hindernisbaan te sprin gen. Lea krijgt een tuigje om en springt over kleine hindernissen die zijn uit gezet in een ring. Ze vindt het hartstikke leuk, dat merk je meteen als we trainen. Sommige konijntjes sprin gen er meteen overheen, andere vinden het niks. Die hoeven ook niet. Ik merk aan Lea dat ze graag buiten is en bewe ging en ruimte nodig heeft. Net als ik. De hele dag binnen in een hokje zitten is niks. Met Happy Hoppers laten we zien datje leuke dingen kunt doen met een konijn. De wedstrijd ging hart stikke goed. Lea heeft er geen latjes afgegooid en we waren best snel. We hebben veel lol gehad en doen beslist nog een keer mee." - Rob Wissink

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 53