M 14 ZEELANI Buurten Retranchement is de ideale plek om vakantie te vieren. Zelfs als je er permanent woont. Anneke Basting zit gar nalen te pellen. Ze is 47 jaar getrouwd met Jan en dat moet ge vierd worden. Het echtpaar runde veertig jaar een bakkerij in Retranchement, die ze ven jaar geleden verkocht en ge sloopt werd. „Ik mis het wel. Het was er altijd gezellig", vertelt An neke, die in Retranchement be kend staat als 'het vrouwtje van de bakker'. De bakkerij ging drie generaties lang mee. Na Jan was er echter geen opvolger meer. Toen hij ge zondheidsproblemen kreeg en ie mand interesse had in de zaak, be sloten Jan en Anneke met pijn in het hart afscheid te nemen van de bakkerij. „Er zou iets anders voor in de plaats komen, maar dat is nog steeds niet gebeurd", vertelt Jan. Ondanks het gemis, kijkt het koppel met veel plezier terug op de jaren in hun zaak. Al snel ko men de fotoboeken op tafel. An neke was zestien toen ze tijdens de zomervakantie in de bakkerij kwam werken. „Een jaar later kre gen we verkering." Een tante van Jan, die 91 is geworden, werkte ook haar hele leven in de zaak. „Zij woonde vlakbij de bakkerij en was als een moeder voor ons. Toen ze niet meer werkte, stonden de deu ren open zodat ze naar de klanten kon zwaaien." Inmiddels hebben Jan en An neke drie kinderen en een paar kleinkinderen, die iedere maandag met zijn allen komen eten. On danks dat er veel veranderd is in Retranchement - veel woningen worden nu gebruikt als vakantie huis - wonen de twee er nog erg graag. „Onze kinderen vragen soms of we niet eens op vakantie willen, maar waarom zouden we? In een paar minuten staan we op het strand." Tienke de Hullu, een school vriendin van Anneke Basting, ver ruilde Retranchement in 1968 voor het levendige Amsterdam. Het huis naast haar vriendin, dat van haar overgrootvader was, doet nu dienst als vakantiewoning. „Ik groeide op op een boerderij hier", Onze kinderen vragen soms of we niet eens op vakantie willen, maar waarom zouden we? In een paar minuten staan we op het strand vertelt Tienke. „Ik was enig kind en ging altijd mee naar het land. Mijn vader deed alsof ik een jon getje was en ik vond dat wel prima. Ik was trots dat ik onder deel was van het bedrijf." Ze was de enige in haar klas die kon doorleren. „Terwijl de andere kinderen buiten speelden, volgde ik na school extra lessen om het toegangsexamen te kunnen doen. Dat vond ik niet erg, want ik wilde hier weg. Ik had het hier wel ge zien." Na eerst een secretaresse-oplei ding van Schoevers te hebben ge probeerd, deed Tienke stiekem toelatingsexamen tot de kunstaca demie. „Toen ik mijn ouders ver telde dat ik aangenomen was, zei mijn vader: 'Je bent eindelijk ver standig geworden, je gaat weer met je handen werken.'" Toen haar vader in 1972 overleed, verhuisde haar moeder naar het huis dat Tienke en haar man, film maker Rens Oomens, nu gebrui ken als tweede woning. „Mijn man zou hier wel willen wonen, maar ik niet. Ik ben heel erg gehecht aan mijn sociale leven in Amsterdam. Hier kom ik echter tot rust, hier hoeven we niets." En buurvrouw Anneke houdt haar ondertussen wel op de hoogte. „Zij kent het hele dorp." donderdag 26 april 2018 Wat speelt er in uw buurt? In deze rubriek nemen we een kijkje in uw eigen dorp of wijk. Vandaag: RETRANCHEMENT 'Hier kom ik tot rust, hier hoeven we niets' Gertie De Boey - Jan en Anneke Basting Reproductie van een archieffoto van Jan en Anneke Basting, die tot een aantal jaren geleden een bakkerij hadden in Retranchement. Jan en Anneke Basting wonen nog steeds graag in het dorp. De Markt van Retranchement met op de achtergrond onder an dere de molen. Rens Oomens en Tienke de Hullu wonen afwisselend in Amsterdam en Retranchement. foto's boaz timmermans

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 42