M
14 ZEELANI
Buurten
Retranchement
is de ideale plek
om vakantie te
vieren. Zelfs als je
er permanent
woont.
Anneke Basting zit gar
nalen te pellen. Ze is
47 jaar getrouwd met
Jan en dat moet ge
vierd worden. Het
echtpaar runde veertig jaar een
bakkerij in Retranchement, die ze
ven jaar geleden verkocht en ge
sloopt werd. „Ik mis het wel. Het
was er altijd gezellig", vertelt An
neke, die in Retranchement be
kend staat als 'het vrouwtje van de
bakker'.
De bakkerij ging drie generaties
lang mee. Na Jan was er echter
geen opvolger meer. Toen hij ge
zondheidsproblemen kreeg en ie
mand interesse had in de zaak, be
sloten Jan en Anneke met pijn in
het hart afscheid te nemen van de
bakkerij. „Er zou iets anders voor
in de plaats komen, maar dat is
nog steeds niet gebeurd", vertelt
Jan.
Ondanks het gemis, kijkt het
koppel met veel plezier terug op
de jaren in hun zaak. Al snel ko
men de fotoboeken op tafel. An
neke was zestien toen ze tijdens
de zomervakantie in de bakkerij
kwam werken. „Een jaar later kre
gen we verkering." Een tante van
Jan, die 91 is geworden, werkte ook
haar hele leven in de zaak. „Zij
woonde vlakbij de bakkerij en was
als een moeder voor ons. Toen ze
niet meer werkte, stonden de deu
ren open zodat ze naar de klanten
kon zwaaien."
Inmiddels hebben Jan en An
neke drie kinderen en een paar
kleinkinderen, die iedere maandag
met zijn allen komen eten. On
danks dat er veel veranderd is in
Retranchement - veel woningen
worden nu gebruikt als vakantie
huis - wonen de twee er nog erg
graag. „Onze kinderen vragen
soms of we niet eens op vakantie
willen, maar waarom zouden
we? In een paar minuten staan we
op het strand."
Tienke de Hullu, een school
vriendin van Anneke Basting, ver
ruilde Retranchement in 1968
voor het levendige Amsterdam.
Het huis naast haar vriendin, dat
van haar overgrootvader was, doet
nu dienst als vakantiewoning. „Ik
groeide op op een boerderij hier",
Onze kinderen
vragen soms of we
niet eens op vakantie
willen, maar waarom
zouden we? In een
paar minuten staan
we op het strand
vertelt Tienke. „Ik was enig kind
en ging altijd mee naar het land.
Mijn vader deed alsof ik een jon
getje was en ik vond dat wel
prima. Ik was trots dat ik onder
deel was van het bedrijf."
Ze was de enige in haar klas die
kon doorleren. „Terwijl de andere
kinderen buiten speelden, volgde
ik na school extra lessen om het
toegangsexamen te kunnen doen.
Dat vond ik niet erg, want ik wilde
hier weg. Ik had het hier wel ge
zien."
Na eerst een secretaresse-oplei
ding van Schoevers te hebben ge
probeerd, deed Tienke stiekem
toelatingsexamen tot de kunstaca
demie. „Toen ik mijn ouders ver
telde dat ik aangenomen was, zei
mijn vader: 'Je bent eindelijk ver
standig geworden, je gaat weer
met je handen werken.'"
Toen haar vader in 1972 overleed,
verhuisde haar moeder naar het
huis dat Tienke en haar man, film
maker Rens Oomens, nu gebrui
ken als tweede woning. „Mijn man
zou hier wel willen wonen, maar
ik niet. Ik ben heel erg gehecht aan
mijn sociale leven in Amsterdam.
Hier kom ik echter tot rust, hier
hoeven we niets." En buurvrouw
Anneke houdt haar ondertussen
wel op de hoogte. „Zij kent het
hele dorp."
donderdag 26 april 2018
Wat speelt er in uw buurt? In
deze rubriek nemen we een
kijkje in uw eigen dorp of
wijk.
Vandaag: RETRANCHEMENT
'Hier kom ik tot rust,
hier hoeven we niets'
Gertie De Boey
- Jan en Anneke Basting
Reproductie van een archieffoto van Jan en Anneke Basting, die
tot een aantal jaren geleden een bakkerij hadden in Retranchement.
Jan en Anneke Basting wonen
nog steeds graag in het dorp.
De Markt van Retranchement met op de achtergrond onder an
dere de molen.
Rens Oomens en Tienke de Hullu wonen afwisselend in Amsterdam en Retranchement. foto's boaz timmermans