3
0 Cd
Een nieuwe Johan
Speelfilmdebuut
Inhettussenhuisje
White wekt verbazing
m Dvd
Boek
Cd
hobbymuzikant geweest. Ik vond
daar de bevestiging dat ik verder
kon met muziek. Net als veel muzi
kanten ben ik onzeker van mezelf.
Ik heb die bevestiging nodig."
„Ik had in hun voorprogramma ge
speeld en in 2016 verliet Joey Hay-
nes de band. De anderen vroegen of
ik erbij wilde komen als sessiemuzi
kant. Ik kon stug mijn eigen ding
blijven doen óf hun nummers in
studeren en op tour gaan met één
van de coolste bands. Die kans kon
ik natuurlijk niet laten liggen. En dit
heeft mijn carrière heel erg gehol
pen. Ik leerde managers en promo
tors kennen, had tijd om mijn eigen
muziek te schrijven en deed veel
podiumervaring op. In plaats van
voor tien man speelde ik voor dui
zend man."
„Op een podium staan vond ik
nooit erg, maar ik moet bekennen
dat ik toen een hele tijd last heb ge
had van angstaanvallen. Het eerste
wat ik deed als ik een podium op
liep, was kijken waar ik er weer af
kon."
„Dat ik fouten zou maken. Ik moest
presteren, want ik speelde de mu
ziek van anderen. Zo voelde ik dat.
Ik had soms het gevoel dat ik moest
overgeven. En in mijn hoofd werd
dat steeds groter, omdat ik er met
niemand over sprak. Uiteindelijk
heb ik het de anderen in de band
wel verteld. Zij toonden begrip en
toen zakte de angst weg."
„Nee, helemaal niet. Maar dan speel
ik mijn eigen nummers. Als ik een
fout maak, kan ik alleen boos zijn op
mezelf. Dat is niet erg."
„Nee, haha. Ik ben al blij als er tien
staan."
„Het kan inderdaad eenzaam zijn
als je solo speelt. Maar ik hou van
die kleine plekken. Ik blijf geloven
in spelen, terugkomen, spelen, te
rugkomen, spelen, om zo steeds
meer publiek te trekken. Paradiso
uitverkopen, het zou mooi zijn als
dat volgend jaar of het jaar daarna
lukt. Maar volgend jaar gaan we ook
weer op tour met Bear's Den. Dan
heb ik minder tijd voor mijn eigen
ding. En ik wil toch ook bij de band
blijven."
„Ik haal inspiratie uit reizen, touren,
leven in Londen, liefdes, vriend
schappen. Over politiek zou ik ook
wel eens willen schrijven. Als het
maar subtiel is. Het mag een beetje
geheim blijven waar de tekst echt
over gaat. Zodat iedereen er zijn ei
gen verhaal in vindt, en ik het
mijne. Ik ben nu de balans aan het
vinden tussen metaforische teksten
en simpele teksten. Het hoeft niet
altijd moeilijk te zijn."
„Ik heb nog geen miljoenen hits op
internet, maar ik weet dat dit album
een slow burner is. Het zal langzaam
bekender worden. Ik vind het inte
ressant dit op te bouwen en te zien
waar ik over een jaar sta. En dan sta
ik trouwens graag wéér in de Klove
niersdoelen. Voor weer meer men
sen. Ik hou erg van wederkeren."
donderdag 12 april 2018
GO
Deze week verschijnt
er een heus nieuw
album van Johan, de
band uit Hoorn die in
2009 ophield te be
staan. De opwarm-
show in Utrecht, afge
lopen zaterdag, toonde nog maar eens
aan dat de formatie rondom zanger
gitarist Jacco de Greeuw zeer bedreven
was (en is) in het creëren van ragfijne,
sprankelende popliedjes.
Pull up verschijnt morgen
De schrijver van de
roman, de inmiddels
88-jarige Remco Cam-
pert, laat nog maar
mondjesmaat van zich
horen. Wel maakte hij
zowaar zijn speelfilm
debuut in deze verfil
ming van Het Leven is Vurrukkulluk, over
de vrienden Mees en Boelie, die op een
mooie dag in het Vondelpark kennisma
ken met de aantrekkelijke Panda.
Verschijnt 17 april op dvd
Na het verlaten van zijn
vrouw woonde schrijver
Henk van Straten twee
jaar in een krappe behui
zing: een smalle afsplit
sing van een woning.
Hiervandaan ging hij mid
dels drank, vrouwen, kick
boksen, skateboarden en
een hagedis de eenzaamheid te lijf.
Hij schreef erover in Berichten uit het
tussenhuisje.
Nijgh Van Ditmar, €19,88
Voorspelbaar is Jack
White nooit geweest,
maar met zijn laatste
album verbaasde hij
zelfs de meest doorge
winterde poprecensen
ten. Vertrouwde ingrediënten als
country en blues spelen een marginale
rol. Te horen is een curieuze cocktail
van electronica, vervormde gitaren, funk,
spoken word, krautrock en hiphop.
Boarding House Reach is net
verschenen
naar
Kloveniersdoelen
In 2011 ging je naar Londen en -
nu moeten we het toch over ze
hebben - daar kwam je bij Bear's
Den.
Tienduizenden! Je stond ineens
op festivals als Pinkpop, Glaston-
bury, Lollapalooza.
Waar was je bang voor?
Heb je die angst ook als je solo op
het podium staat?
Je bent gewend geraakt aan een
publiek van duizenden. Zo veel
kunnen er niet in de Kloveniers
doelen in Middelburg.
Is een groot publiek niet versla
vend?
Morgen verschijnt je eerste al
bum: Empty handed. Waar gaan
de nummers over?
Drie van de tien nummers zijn al
uitgebracht. Hoe zijn de reacties?
Christof van der Ven, Kloveniers
doelen Middelburg, zondag 15 april,
15.30 uur. Kaarten via De Drvkke-
ryin Middelburg en drukkerijmid-
delburg.nl
FOTORAYUSCATA
Christof van der Ven: „Ik
blijf geloven in spelen, te
rugkomen, spelen, terugko
men, spelen, om zo steeds
meer publiek te trekken."
