Vernoemd naar Eros Ramazzotti
n
9
Hij werkt als personal trainer, maar ook in zijn
vrije tijd is hij graag met sport bezig. De
mancave van Rick van Boven (25) uit Hulst
staat daarom vol krachtapparaten.
Rick van Boven is personal
trainer en heeft zijn eigen
bedrijf. Zijn vrije tijd brengt
hij graag door in zijn 'sportcave'. „Ik
heb altijd gezegd: als ik een eigen
huis heb, zou ik graag een fitness
ruimte willen", vertelt Van Boven.
„Mijn vriendin Lisanne en ik woon
den hiervoor in een appartement,
daar was niet veel ruimte om te spor
ten. Omdat ik door mijn werk ook
niet veel tijd had om naar de sport
school te gaan, lag het trainen een
beetje stil."
Nu hij sinds november een eigen
huis heeft, is zijn droom in vervul
ling gegaan. „Ik kan nu sporten wan
neer ik wil." De mancave van Van
Boven is een souterrain en ligt dus
gedeeltelijk onder het huis. „Je moet
er via buiten in. Dat is ook fijn voor
Lisanne, want er komen regelmatig
vrienden sporten. Zij kunnen ge
woon achterom komen en hoeven
dus niet allemaal door het huis te lo
pen." Zijn vriendin was het dan ook
meteen eens met zijn plan.
Tuingereedschap
„Je kunt die ruimte natuurlijk ook als
opslag- of klusruimte gebruiken,
maar ik heb twee linkerhanden en
onze tuin is niet groot, dus we heb
ben niet veel ruimte nodig om ons
tuingereedschap op te bergen."
In de fitnessruimte staan vooral
krachtapparaten. Zo is er een bank-
druk, een assault bike en een rek met
dumbells aanwezig.
„Met die drie dingen kun je alles
doen, ik heb geen grote apparaten per
spiergroep nodig. De fiets is trou
wens speciaal gemaakt voor interval-
training. Die zie je hier niet veel, dus
die heb ik uit Amerika laten komen.
En er ligt ook een fitnessbal voor
buikspier- en stabiliteitsoefeningen."
In zijn vorige appartement kon Van
Boven enkel eens iets met een ge
wichtje doen in de woonkamer.
Die assault bike zie je
niet veel, die heb ik uit
Amerika laten komen
„Toestellen in de woonkamer neer
zetten... Nee, dat doe je niet één,
twee, drie." Maar voordat hij daad
werkelijk kon beginnen met sporten,
moest zijn mancave eerst nog een
likje verf krijgen. „Het was echt een
opslagruimte: de wanden waren geel
en op de vloer zaten verfspetters. Ik
heb dus alles opnieuw geverfd. Nu
moet ik er enkel nog nieuwe ruitjes
in zetten." De sportfanaat is tevreden
met zijn fitnessruimte. „Er kan ook
niet veel meer in, ik moet er nog wel
kunnen rondlopen natuurlijk."
Balans
Hij brengt zo'n vier tot vijf keer per
week een uurtje door in zijn man
cave. „Ik zit er niet veel, want ik ben
van mening dat je een goede balans
moet vinden. Ik zorg ook voor varia
tie: de ene keer werk ik aan mijn
schouders, de andere keer aan mijn
benen. Bovendien werk ik onregel
matig, dus als ik 's avonds een keer
thuis ben, vindt mijn vriendin het
ook wel leuk als ik eens boven blijf."
SILVIA EROSS DIABLO
*J£l
vrijdag 6 april 2018
■4 Rick van
Boven maakte
van een op-
slaghok een
fitnessruimte.
FOTO PETER NICOLAI
De sportcave van Rick
Gertie De Boey
—Rick van Boven
Silvia van Straten (50)
uit Terneuzen is blij met
haar retrievers Eross en
Diablo. Zij houden haar
gezelschap als haar man
van huis is.
„Mijn man en ik hebben al
vijfentwintig jaar golden
retrievers. Als klein
meisje had ik een vuilnis-
bakkenrasje, maar ik heb
altijd een zwak gehad
voor retrievers. Onze eer
ste twee honden zijn
overleden. Daarna zijn
Diablo (10) en Eross (7) in
ons leven gekomen. We
hebben ze bij een fokker
in de buurt van Apeldoorn
gehaald. We hebben
geen kinderen, dus de
honden spelen een heel
bijzondere rol in ons
leven.
Mijn man werkt bij de
luchtmacht en is soms
lange periodes van huis.
Des te blijer ben ik met
de honden. Ze zijn altijd
blij als ik thuis kom en het
is gewoon gezellig.
Eross is vernoemd naar
een van mijn favoriete
zangers, Eros Ramaz
zotti. Mijn man heeft nog
drie jaar in Italië ge
woond, dus het moest
echt een Italiaans getinte
naam worden.
Voor nageslacht hebben
de honden nog niet ge
zorgd, al heeft Eross daar
alle kans voor gehad.
Laatst kwam er een
loopse teef op bezoek,
om zich door hem te
laten dekken. Wat een
schot voor open doel
moest zijn, pakte heel an
ders uit. Wat we ook pro
beerden, meneer had er
geen zin in. Het teefje
droop dan ook met de
staart tussen de benen
af." —Bas Dingenouts
