BUITEN
Spannende
passage
9
«lVlIsIs
ÉP -
Dat de Eekloosche
watergang ook wel het
mooiste wandel
paadje van Zeeland
wordt genoemd, is op
deze winderige morgen
lastig voor te stellen. De
populierenrij langs het
water, de meidoorn en
wilgen zijn nog kaal. In
eerste instantie is het pad
zelfs wat saai.
De Eekloosche watergang is
een turfvaart uit 1351, uit de
glorietijd van Aardenburg.
Een bijzonder cultuurhis
torisch element in het landschap tus
sen Aardenburg en Sint Laureins in
België, en alleen daarom al de moeite
waard om te wandelen. Vanaf Sme-
dekensbrugge kun je het natuurge
bied in, maar ook vanaf de andere
kant bij Sint Laureins.
In 2009 voegden de toenmalige
Dienst Landelijk Gebied en Staats-
tOpde hoek
van de Sara
Beytsweg en
de Valeiskreek
zit familie
paradijs De
Kreeke, met
restaurant,
pannenkoeken
huis, doolhof
en speeltuin
bosbeheer de route toe aan het Wan
delnetwerk. Er kwamen overstapjes,
hekjes en smalle bruggetjes over de
smalle, zes kilometer lange, kronke
lige watergang. Al die overstapjes, we
zijn de tel kwijt geraakt, maken de
route niet geschikt voor kinderwa
gens of mensen die slecht ter been
zijn. Vandaag lijken we de enige
wandelaars.
Hoewel? Net als we het eerste prik
keldraad over zijn, vragen Erna Le-
kens en Luc Van Hooi uit het Belgi
sche Putte om de weg. Hun wandel
kaartje van de hotelreceptie van De
Elderschans (vandaar de blauwe
polsbandjes), blijkt een onduidelijk
kopietje. Ze zijn behoorlijk uit koers
geraakt, maar alla, fietsweer is het
toch niet, dus ze hebben alle tijd.
Onze wegen splitsen zich. Zij gaan
in noordelijke richting, wij in zuide
lijke richting over dezelfde Groene-
weg. Wij slaan linksaf de Oldeweg in
en nemen vervolgens de Mootjes-
weg. Zin in een lekker bakje koffie
doet onze pas versnellen. Op de hoek
van de Sara Beytsweg en de Valeis
kreek zit familieparadijs De Kreeke,
met restaurant, pannenkoekenhuis,
doolhof en speeltuin. Op deze ge
wone schooldag is het er uitgestor
ven. We dralen wat, teleurgesteld,
maar gelukkig rijdt eigenaar Frits
Termote - in overall - het erf op. Hij
kan over vijf minuten verse koffie en
appeltaart serveren, belooft hij.
De route gaat verder over de Vuil-
panstraat. Bij knooppunt 48 klim
men we weer over het prikkeldraad
om de Eekloosche watergang te her
vatten, terug naar Aardenburg. Het
hollebollige gras is een goede oefe
ning voor de beenspieren. Een scha
penduo komt nieuwsgierig op ons af.
In het weiland ernaast lopen tiental
len paarden.
1,8 kilometer verderop verlaten we
de watergang bij de kruising met de
Groeneweg - niet nadat ik mijn spij
kerbroek openhaal aan het prikkel
draad - en lopen langs de meters
dikke knotwilgen aan de Zompel-
weg, over de Oude Biezenkreek. En
dan stuiten we op nog zo'n onbekend
plekje: landgoed Rodenburgh. Het
landgoed met twee vrije kavels is vrij
toegankelijk, maar het toegangshek
van de bed en breakfast blokkeert het
pad naar de Binnenweg.
Bij het laatste stukje van de route
twijfelen we. Gaan we rechtstreeks
naar de auto of lopen we nog een
stukje? We kiezen voor het laatste,
via de Akkerstraat. Maar goed ook,
anders hadden we de gerestaureerde
grafkelder, annex aardappelkelder ge
mist. In restaurant De Kaaipoort heb
ben de twaalf bridgers geen oog voor
de wandelaars, de ober gelukkig wel.
NATUURJOURNAAL
De nijlgans is een exoot, af
komstig uit Egypte, en dat
kun je merken aan het tijd
stip dat de vogel broedt. Half
maart liepen er langs het Veerse
Meer al nijlganzen met pasgebo
ren kuikens. Die moeten dus tij
dens de vrieskou zijn uitgebroed.
De nijlgans is eigenlijk geen gans,
maar een eend en dat is te zien aan
de kuikens. Die lijken als twee
druppels water op de kuikens van
de nauw verwante bergeenden.
Daarom was het een heel span
nend moment toen er een zilver
meeuw aan kwam lopen. Zilver
meeuwen zijn geduchte rovers en
jonge bergeenden worden vaak
door zilvermeeuwen opgegeten.
Jaarlijks zie je complete nesten die
aan de meeuwen ten prooi vallen.
De zilvermeeuw naderde de
jonge nijlganzen steeds verder en
op een gegeven moment was de
afstand tot het dichtstbijzijnde
exemplaar minder dan een meter.
Maar moeders ging doodgemoe
dereerd door met grazen en
keurde de zilvermeeuw geen blik
waardig. Maar ook de meeuw ge
droeg zich totaal anders dan ver
wacht. Zonder naar de kuikens te
kijken, liep de zilvermeeuw langs
om een tiental meters verderop
snel met de poten te gaan staan
trappelen. Dat is de manier
waarop meeuwen wormen onder
de grond er toe brengen om zich
bovengronds te wagen.
De zilvermeeuw ving geen en
kele worm, die zaten misschien
door de kou nog veel te diep. Wat
de vogel liet zien, wordt wel over-
spronggedrag genoemd: de vogel
richt zich op een totaal niet rele
vante bezigheid om een tegenstrij
dige gedragsimpuls te beheersen.
Dat de meeuw de strijd met een
nijlgans niet aanging, is niet ver
wonderlijk. De nijlgans is zo
agressief dat hij buizerds en zelfs
haviken van hun nest verjaagt om
dat vervolgens voor zichzelf te ge
bruiken. Een zilvermeeuw is na
tuurlijk geen partij voor zo'n ge
weldenaar en kennelijk was deze
vogel zich dat terdege bewust!
■frt
AFSTAND 10,5 km
Aardenburg
?/>enweg
t een heel eind
Sara Beijtsw<
m, vuihvmwa
verlaten
woensdag 4 april 2018
GO
En weer een overstapje
Pascalle Cappetti
Een wekelijkse
wandeling door
Zeeland. Vandaag:
een rondje Eekloo
sche watergang, bij
Aardenburg.
Een tweewekelijkse rubriek
over natuur in Zeeland
Chiel Jacobusse
O -:;V,{HMjgï
A Zilvermeeuw (I) en nijlgans
met kuiken, foto chiel jacobusse
boaz timmermans
De wandeling voert
langs het water, fotos
WELKOM
bebouwde
Blik op Aardenburg.
