Lijst met honderden vermisten
M
8
Ria Daanen wordt al 46 jaar vermist. Niemand
weet hoe ze verdween, niemand weet waarom.
Rechercheur Piet Noorlander (63) wil haar vinden.
„Ik heb een gevoel. Maar ik wil het zeker weten."
JARENLANGE ZOEKTOCHT RECHERCHEUR NOORLANDER STELT PENSIONERING UIT
gio. Het onderwerp heeft nooit
veel aandacht gehad binnen de po
litie: als er geen aanwijzingen voor
een misdrijf zijn, verdwijnt een
vermissing snel in de dossierkast.
Noorlander krijgt een lijst met roo
namen. „Maar die bleek verre van
compleet", zegt Noorlander. „Toen
ik de oude systemen uitploos,
vond ik er nog honderd. Mensen
die al vijf, tien, soms langer dan
twintig jaar zoek waren. En er ble
ken ook een heleboel zaken op die
lijst te staan die allang waren op
gelost, maar dat was dan nooit
doorgegeven."
Noorlander houdt een lijst met
tso namen over. In z'n eentje gaat
hij in zijn kantoortje aan de slag.
„Ik begon maar gewoon bij de A.
Kijken of iemand ergens in een
oud systeem voorkomt, ooit er
gens een nieuw paspoort heeft
aangevraagd. En zo boekte ik af en
toe een succesje. Een man uit Den
Haag, al 25 jaar weg, bleek in
Spanje te zitten. Ik kreeg 'm ge
woon aan de lijn. 'Je dochter is
naar je op zoek', zei ik. Zei hij: 'Ja,
al een tijdje, zeker?' Ze kregen ove
rigens na één gesprek al ruzie,
maar die vrouw wist wel eindelijk
waar haar vader zat." Zo gaat de
ervaren rechercheur langzaam de
lijst af. „En toen kwam ik bij de D.
De D van Daanen."
Aanwijzingen
Al snel na Ria's verdwijning deden
de eerste geruchten de ronde in
het dorp. Jan zou het wel gedaan
hebben, was de heersende ge
dachte. Haar lichaam zou hij vast
hebben laten verdwijnen in de fa
briek van zijn vader. Een moeder
van drie jonge kinderen zou toch
nooit zomaar weggaan, om nooit
meer iets te laten horen?
Bewijs vond de politie niet. Wel
aanwijzingen. Want Jan mocht
dan verklaard hebben dat Ria haar
paspoort had meegenomen, een
familielid wist zeker dat hij haar
paspoort kort na de verdwijning
DOSSIER
DRIEBERGEN De politie gaat
nieuwe middelen inzetten om
langdurig vermiste personen
op te sporen. Het gaat om hon
derden mensen die al jaren
weg zijn, maar mogelijk nog le
ven.
Het Landelijk Bureau Ver
miste Personen is begonnen
om van enkele honderden ver
missingszaken een apart dos
sier te maken, met daarin alle
beschikbare gegevens en af
beeldingen van de vermiste.
Indien beschikbaar zitten daar
ook het dna-profiel, vingeraf
drukken en de gebitsstatus van
de persoon in. Die dossiers
worden naar Interpol gestuurd,
zodat ze op Interpolbureaus in
de hele wereld in te zien zijn.
„We maken ze van alle hoop
volle gevallen", zegt recher
cheur Piet Noorlander, teamlid
van het landelijk bureau, dat
samenwerkt met de tien poli-
tie-eenheden. „In de hoop dat
er ergens een match komt."
In zaken die al decennia duren,
gaat de politie ook veroude-
ringsfoto's inzetten. Dat zijn
afbeeldingen die laten zien hoe
iemand die lang geleden ver
dween, er nu zou kunnen uit
zien.
Tot nu toe werden die vooral
toegepast bij vermissingen van
kinderen. De komst van
nieuwe technieken is een im
puls voor de zoektocht naar
mensen die al vele jaren wor
den vermist.
Ik denk
dat Ria
ervandoor
is gegaan,
wetende
datJans
familie de
kinderen
niet zou ver
waarlozen
e was geen makke
lijke. Had nogal eens
ruzie met haar va
der, ging al jong het
huis uit. 'Maar wel
doodgoed hoor', ver-
i 'telde haar moeder in
1973, anderhalfjaar na haar ver
dwijning, in een interview. 'En
heel intelligent. Ze stond altijd
klaar voor iedereen die in nood
was.'
In de nacht van 11 december 1971
verdween ze. Haar man Jan en haar
drie dochters - een tweeling van 4
en een baby van r jaar - bleven
achter in hun huisje in Koudekerk.
Het echtpaar had die avond ruzie
gehad, verklaarde Jan later in de
krant. 'Ria suggereerde toen al te
vertrekken en de kinderen en mij
in de steek te laten. Ik werd het ge
fit beu en stapte rond tien uur in
bed. Toen ik om drie uur wakker
werd, was Ria verdwenen. Haar
kleren, haar paspoort en een be
drag aan geld waren ook weg.'
Maar de familie van Ria geloofde
hem niet. Ze hadden hem nooit
vertrouwd, die zoon van een fa
brieksdirecteur, wiens ouders het
nooit in Ria hadden zien zitten. En
toen de politie na anderhalfjaar
nog geen idee had waar Ria was,
besloot haar vader naar de krant te
stappen. Zijn boodschap: Jan heeft
Ria gedood. 'Als ik door mijn uit
spraken moeilijkheden krijg, dan
kan me dat niks schelen. Ik wil al
leen weten waar mijn dochter is,
of waar ze begraven ligt. Meer
vraag ik niet.'
Aandacht
Piet Noorlander is 59, een mooie
politieloopbaan achter de rug en
het pensioen in zicht, als hij in
2024 een nieuwe opdracht krijgt
binnen de politie-eenheid Den
Haag: het in kaart brengen van alle
langdurige vermissingen in de re-
donderdag 29 maart 2018
GO
'Spoorloze
verdwijning
van Ria laat me
niet meer los'
Peter Groenendijk
Den Haag
De trouw
foto van
Jan en Ria.
PRIVÉFOTO
-Piet
Noorlander,
rechercheur
