GELD&GOED
Rotzak
Waarvan Akte
24
Roomboter Geen paasstol zonder een
dikke lik roomboter. Als die tenminste een
beetje smeert. Ons panel duikt met de neus
in de boter en proeft zeven merken.
Waargebeurde verhalen uit de
notarispraktijk, opgetekend
door Johan Nebbeling.
Ik wil mijn vader onterven", zegt de jongeman
aan mijn bureau. „Met hem wil ik nooit meer
iets te maken hebben." Zijn moeder, die met
hem is meegekomen, knikt instemmend. „Die
vreselijke man!" zegt ze. Maar zij is dan ook ver
wikkeld in een vechtscheiding met de vader van
haar meerderjarige zoon en enig kind.
Een zoon die zijn vader onterft: het gebeurt
niet vaak, maar het kan. Dus maak ik het ge
vraagde testament op, dat de zoon - weer verge
zeld van zijn moeder - een paar weken later
komt ondertekenen. Zaak afgehandeld.
Tot enige tijd daarna de vader zich meldt. Hij
wil in een testament zijn zoon juist tot enig erf
genaam benoemen. Een zoon die zijn vader ont
erft, een vader die zijn zoon tot enig erfgenaam
benoemt.
Ik denk er het mijne van, maar uit hoofde van
mijn functie moet ik tegen beiden zwijgen. Ook
het opstellen van het testament van de vader is
geen al te ingewikkelde klus en als de vader het
heeft ondertekend, is het geregeld.
Jarenlang denk ik er niet meer aan. Tot de
zoon zich weer aandient. Zonder moeder, maar
met echtgenote, een vrouw die al twee kinderen
heeft uit een eerdere relatie. Nu wil de zoon haar
en de kinderen tot erf
genamen benoemen en
en passant zijn moeder
onterven.
Ik vraag niets over de
redenen van dat besluit
- dat is zijn zaak-, maar
ongevraagd begint hij te
vertellen. Nadat hij zijn
huidige vrouw heeft
ontmoet, dringt zijn
moeder zich steeds
meer op aan het jonge
gezin. Wat begint met
een dagje oppassen,
loopt uit in een bijna complete overname van
het gezinsleven door de (schoon)moeder. Ze is
niet meer weg te slaan uit hun huis, bemoeit
zich overal mee en geeft voortdurend onge
vraagd advies en commentaar. Het heeft iets
ziekelijks, die vergaande bemoeienis en de zoon
en zijn vrouw worden er gek van.
Subtiele signalen pikt de moeder niet op,
duidelijke boodschappen evenmin, waarna de
zaak uitloopt in ruzie. De zoon ontzegt zijn
moeder de toegang tot zijn huis, verbreekt alle
banden en onterft haar.
Nu heeft hij spijt, zegt hij, dat hij destijds, op
instigatie van zijn moeder, het contact
met zijn vader heeft verbroken.
„Misschien", zegt hij, „is mijn va
der helemaal niet zo'n rotzak als
zij hem tegenover mij heeft afge
schilderd." Omdat de vader
nog leeft, heeft de zoon nog
kans dat zelf uit te vissen.
Maar die verloren jaren
komen nooit meer terug.
Nu heeft hij
spijt dat het
contact met
z'n vader is
verbroken
gemakkelijk? En zijn er verschillen te
proeven? Tijd voor een vergelijkend
warenonderzoek.
e tafel is gedekt, de
broodjes zijn uit de
i oven. Wonder
I boven wonder zijn
'er eens een jaartje
geen verstopte ei
eren achtergeble
ven tussen stoelkussens, verwar
mingsbuizen of bloempotten. Toch
kent het paasontbijt nog steeds één
potentiële ergernis: bikkelharde bo
ter. Je kent het wel; van die klompen
waar je slechts met de grootst moge
lijke moeite wat splinters van af ge
schraapt krijgt. Die vervolgens alleen
op je stol blijven plakken nadat je het
deeg helemaal aan gort hebt ge
smeerd. En dan nog steeds enkel in
een archipel van rafelige botereiland-
jes in plaats van een mooie, egale
laag. Ja, de fabrikanten zouden er wat
op gevonden hebben. Kwamen de
boterblokken vroeger enkel gewik
keld in een papiertje, tegenwoordig
kent vrijwel elk merk al lang ook een
kuipjesvariant voor op de ontbijtta
fel. Maar glijden die goedjes echt zo
ONSPANEL
Nepboter
De eerste conclusie ontvouwt zich al
in de supermarkt: het is in het schap
niet bepaald duidelijk waar de mar
garine eindigt en de boter begint. We
treffen tal van kuipjes die van room
boter reppen, maar ook voor een
(groot) deel uit plantaardige oliën
blijken te bestaan. Wat wil je ook in
een land waar het nog altijd niet bo
tert tussen het margarine en (room)
boterkamp. Het was de Fransman
Hippolyte Mège-Mouriès die in 1869
woensdag 28 maart 2018
Vanwege beroepsgeheim
zijn geen namen vermeld.
Reageren?
johan.nebbeling@persgroep.nl
Een dikke lik
op de paasstol
Matthijs Meeuwsen
Henny Bax (53) Boerin
van West-Zaanse Zui-
velboerderij. Ook voor
al uw ambachtsboter.
Saskia Jasper (45)
Zelfverklaarde zuivel-
gek. Runt vlaaiwinkel
Limburgia in Assendelft.
Michael Smid (49) Al 25
jaar grootgebruiker met
banketbakkerij De Wijn
in Koog aan de Zaan.
