0
O
0
0
'Pasen is toch de leukste tijd van
het jaar, dan begint het voorjaar'
Puber
MARGOT
17
praatje maken. Hij bezit een wonderlijk Itali
aans-West-Zeeuws-Vlaams accent. „les het
lekker eej?"
De kwaliteiten van chef Natale proeven we in
het hoofdgerecht beter dan tijdens het vooraf.
De kalfsrolletjes vallen toch meer in het oog
dan de ossobuco - noem het vroege lentekrie
bels -, dus voor de schenkel moeten we maar
eens terugkomen. Het rundvlees is flinterdun
gesneden en is opgerold met parmaham en
parmezaan. Een explosie van grove smaken,
die in toom worden gehouden door een sub
tiel plukje peterselie. De bijkomende saus van
tomaten en paprika is al even krachtig, ook de
orecchiette komt binnen. De zachtheid van
het in de mond smeltende kalf haalt de
scherpe kantjes eraf.
Aan de andere kant van de tafel staat een
ware klassieker. Een gul bord linguine von-
gole, met een bouillon van witte wijn, knof
look en peterselie. Natale is vrijgevig met de
venusschelpen, we tellen er twintig. Een
puike pasta. Al had een extra zuurtje wonde
ren kunnen doen.
Ja, want de tiramisu is op. Natale brengt een
heilige graal aan sorbetijs. Citroen, framboos
en mango, met stukken fruit, slagroom en een
koekje. De frisheid doet het knoflookgehalte
in de mond verdwijnen. De moelleux au cho
colat van de tafelgenote is uit het boekje.
1'Angolo is een warm bad, concluderen we.
Door de gemoedelijke sfeer en de humor van
Marco en Natale. Het eten is prima. Typisch
zo'n restaurant waar je zonder te mokken elke
week zou binnenstappen. Het is daarom maar
goed dat wij een uur moeten rijden.
BEOORDELING
Voorgerecht
Hoofdgerecht
Nagerecht
Bediening
Ambiance
Prijs kwaliteit
M 'Als jij binnenkomt moet ik altijd meteen van alles',
zegt hij. 'Omdat je niets opruimt', antwoord ik
weer
Margot Verhaagen schrijft
op deze plaats elke week
overeten en drinken
in Zeeland
Wil je dat even opruimen?", vraag ik wan
neer ik thuiskom. „Ja, dat doe ik zo",
antwoordt hij. „Wanneer is zo?", vraag
ik weer. „Strahaks", antwoordt hij. „Ja, maar ik
wil dat je het nu opruimt", zeg ik. „Als jij binnen
komt moet ik altijd meteen van alles", zegt hij.
„Omdat je niets opruimt", antwoord ik weer. „Ja,
dat vind jij en ik kijk nu een filmpje op de Ipad en
als dat afgelopen is, ruim ik het op." Vervolgens
kijkt hij geconcentreerd naar zijn film.
Als ik uren later thuiskom, is het natuurlijk niet
opgeruimd, terwijl hij het toch een aantal maal
moet hebben gezien of erover gestruikeld moet
zijn. Heel frustrerend. Vooral voor mij, vermoed
ik, want hij schijnt er niet mee te zitten. Sterker
nog, het valt hem niet eens op en nog belangrij
ker: het ergert hem niet. Niet dat de kussens naast
de bank op de grond liggen, de plaid ergens slin
gert, zijn schoenen overal op struikelplekken
staan. Dat hij zijn voetbalschoenen alvast binnen
aan doet terwijl er nog slik onder zit en die nu,
inmiddels opgedroogd, door het hele huis ligt
want hij moest nog naar het toilet voordat hij ver
trok. Of dat, wanneer hij een ei heeft gebakken na
schooltijd, de keuken onder de vetspetters zit;
messen, bord en mengkom nog op het aanrecht
staan, evenals de inmiddels zachtgeworden bo
ter, de eieren en wat al niet meer zij.
Tsja. Gelukkig begrijp ik van vriendinnen dat
het elders niet anders is en dat 'hij' makkelijk
voor 'zij' ingewisseld kan worden, terwijl ik toch
vaak denk dat ik de enige ben met zo'n puber in
huis.
Maar pizza bakken kan hij als de beste en dat ik
dan daarna een uur bezig ben met het opruimen
van de keuken: Ach.
GOES Jos van Zijl van Caringe
Chocoladewerken in Goes speci
aliseerde zich 25 jaar geleden in
chocoladewerken. Momenteel is
hij druk met het maken van
paashazen die 60 centimeter
hoog en ongeveer tweeënhalf a
drie kilo zwaar zijn. „Ik begon
met chocolade op aanvraag,
bracht bestellingen rond en was
mijn eigen vertegenwoordiger.
Nu ligt de chocolade die ik maak
in veel winkels, want ik win op
smaak. Ik werk alleen met Calle-
baut chocolade en natuurlijke
kleurstoffen. Daardoor weten
mensen uit heel Nederland me
te vinden", vertelt hij trots. „Ik
produceer dingen die anderen
niet kunnen of willen maken. Zo
loop ik niet achter de massa aan
en onderscheid ik me."
Dan kan het dus zijn dat je
ineens een grote, knalrode paas
haas staat te maken, omdat er
maar weinig bakkers zijn die dit
kunnen of willen. Met een paas
haas is hij anderhalf uur bezig.
„De vormen moeten meerdere
keren worden gevuld en afge
koeld. Dan volgt het spannend
ste van het hele proces: de paas-
haas lossen uit de vorm. Dat kan
misgaan, maar meestal gaat het
goed", zegt hij lachend.
Van Zijl maakt daarnaast, on
der andere, alle Zeeuwse knop-
bonbons, alle Zeeuwse zwarte
bessenbonbons en Zeeuwse
hartjes Deluxe, met stukjes bab
belaar en rice crispies. Zijn cho
colade badeenden in diverse
kleuren zijn ook populair. „Toch
is Pasen de leukste tijd van het
jaar", zegt Van Zijl. „Dan begint
het voorjaar en dat is altijd gezel
lig. De decembermaand geeft me
stress." Zelf eet hij zeker tweeën
halve kilo chocolade per week.
„Het blijft gewoon lekker."
zaterdag 24 maand 2018
GO
En is het lekker?
Uiteraard neem je Italiaans ijs toe.
(Prijs/kwaliteit telt dubbel)
Jos van Zijl: „Ik produceer dingen die anderen niet kunnen of
willen maken; zo onderscheid ik me." fotomarcelledavidse
