WERK MAKEN VAN JE BAAN intermediair 12 Ik zeg: Jij weet goed wie ik ben. Ik ben de moeder van Pascal en Remy, die jij allebei vermoord hebt - VERVOLG PAGINA 11 Machteloos is ze al sinds haar zoon werd vermoord. Ze kon niet voorko men dat Pascal het verkeerde pad op ging. Net zo min konden zij en haar man Jack tegengaan dat het leven van hun andere zoon op zijn kop kwam te staan. De dood van Pascal hakte er diep in bij Remy, de jongen die werd vernoemd naar de hoofdpersoon in het boek van Hector Malot: Alleen op de wereld. Toen de jongste Keijzer zijn DEMOORD naam kreeg, wisten zijn ouders nog niet hoe toepasselijk die zou blijken. Zij zagen alleen het geluk, de liefde tussen twee broertjes. Toen Remy nog maar net op de wereld was, streelde Pascal zijn haartjes en gaf Remy een kus. Vanaf dat moment waren ze onafscheidelijk. De dood maakte daar ruw een einde aan. Remy bleef daarmee wor stelen, maar vocht zich door diepe dalen heen, net zo lang tot hij vol wassen werd: een jongeman die als tegelzetter zijn brood verdiende. Wat was hij trots op zijn eigen bedrijfs wagen. Toch merkten zijn ouders in 2015 dat Remy het niet goed maakte. Dat hij soms wartaal uitsloeg. Dat hij rondzwierf, op zoek naar, ja wat ei genlijk? Orde in zijn hersenen, die door een stress-psychose totaal ont regeld raakten. Als een tweede psychose Remy treft, verliest hij de kracht om er nog maals tegen te vechten. Hoewel hij zijn ouders belooft het niet te doen en zij hem geloven, slaat hij in mei 2016 de hand aan zichzelf. Zo eindigt zijn lijden, in zijn kamer in zijn ou derlijk huis. Sindsdien denkt Jolanda steeds weer aan Emiel T. Toen hij achter de tralies zat, gebeurde dat zelden. In die tijd had ze ook geen wraakgevoelens. Nog altijd koestert ze die niet voor de mededader, die na zijn vrijlating ver weg is gaan wonen. Maar nu T. zo dichtbij is en de Keijzers geen kinde ren meer hebben, kolkt het van bin nen. In Emiel ziet ze de man die niet één, maar twee zoons van haar af nam. Talloze malen heeft ze ervan ge droomd hem daarmee te confronte ren. De angst voor agressie hield haar tegen. Maar nu ze voor zijn huis staat, oog in oog met haar kwelgeest, voelt ze geen vrees. Jolanda stapt naar bin nen, de hal in, de mat op, en haalt uit. Daar staat Pascals moeder. Haar hand is gekneusd. Op haar bil zit een blauwe plek. Dan voelt ze de stift, be gint ze op het raam te schrijven, zoals ze zich eerder had voorgenomen. Na tuurlijk heeft ze nooit gewild dat het dochtertje van T. haar zou zien. Ze is gek op kinderen. Maar ze was ook gek op die van haar. In het huis in Hoogkarspel is het gemis elke dag voelbaar. Eten, dat doen Jolanda en Jack met zijn tweeën. Vroeger was het er een volle boel. Als ze met de koebel op de trap klingelden - zo hoefde er niet door huis te worden geroepen - roffelden twee paar kindervoeten op de trap. Wat hadden de ouders graag schoon dochters in hun huis verwelkomd, opa en oma willen worden. In de wetenschap dat het nooit zo ver zal komen, verlangen ze nu al leen nog naar rust. Die ontbreekt zo lang de moordenaar van hun zoon zo dicht in de buurt is. Er zijn veel plek ken waar hij niet mag komen, dank zij het gebiedsverbod dat het Open baar Ministerie heeft uitgevaardigd. Maar er zijn nog genoeg plaatsen zaterdag 24 maart 2018 GO Zwaaqdijk- Oost gem. Medemblik Pascal werd in 2007 vermoord door Emiel T.. Pascals broer Remy mocht niet spreken tijdens de rechtszaak. Vader Keijzer (op de foto met Remy) zet zich sindsdien in voor het verkrijgen van meer en uitgebreider spreekrecht, linkerfoto marcookhuizen Ik kijk hem aan. Grote vent, dik en macho, een kop groter dan ik. Hij zwijgt. Ik zeg: 'Jij weet wel wie ik ben.' 'Nou', zegt hij, en hij kijkt. 'Dom.' Ik zeg: 'Jij weet drommels goed wie ik ben. Ik ben de moeder van Pascal en Remy, die jij allebei vermoord hebt. En nu heb je de boom weer vernield, of laten vernie len.' Hij kijkt me alleen maar aan, wat smalend, zonder iets te zeggen. Het maakt me zo boos, zo machte loos. Pascal Keijzer uit Hoogkarspel veran dert als hij in de pu berteit komt en krijgt problemen. Pas laat blijkt dat hij worstelt met aandachtsstoor nis ADD. Hij gebruikt dan al drugs om zich beter te voelen. Hij verkoopt ze inmiddels ook zelf als hij op zijn 16de in de auto stapt bij twee bekenden, onder wie Emiel T. (dan 36 jaar). Die ont moeting blijkt fataal, als T. na een conflict een mes trekt en het in de nek van Pascal steekt. Als Pascal ten val komt, rijdt T. met de auto over hem heen. Bij dit alles is ook Michel van B. (dan 40 jaar) aanwezig. T. wordt veroordeeld tot vijftien jaar cel, Van B. krijgt acht jaar cel. Pascals vader wordt een belangrijke voor vechter van rechten voor nabestaanden, omdat zijn zoon Remy in de rechtszaal niet heeft mogen spreken. Jolanda Keijzer Ik begin met mijn vuisten twee of drie keer op zijn buik te slaan, maar veer meteen terug. Ik heb ook totaal geen kracht. Hij duwt me de hal uit, nog een keer, zó hard zodat ik op de grond op de stoep buiten terecht kom. Mijn val wordt opgevangen met mijn rechterhand. Dan doet hij de deur dicht. Volg je ambities op het nieuwe Intermediair HET WORK-LIFE PLATFORM VOOR HOOGOPGELEIDEN

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 12