OP DE VULKAAN WIL
JE NIET STEEDS OP
ZOEK NAAR 4G OM
JE MAIL TE LEZEN
Eeuwig blijven reizen
is te gek
Realiteit: Reizen is soms best eenzaam, en je
mist je wortels.
Ik ben 1 meter 83 en blond, dus in Azië
val ik op. Nergens merk je zo goed dat je
Nederlander bent als in het buitenland.
En hoe langer ik weg ben, hoe meer ik
verlang naar mijn roots. De Japanners
vinden toch écht andere dingen grappig
dan ik. De lievelingsliedjes van de Thaise
vrienden zijn voor mij een onbegrijpe
lijke muzikale nachtmerrie.
Zelfs in San Francisco, tussen de
Amerikanen, vallen de cultuurverschil
len op: als Nederlander ben ik directer,
bemoeizuchtiger, en in vergelijking met
de vlotte Amerikanen ook nog eens een
stijve hark.
Eenmaal weer thuis valt op hoe wij
Nederlanders elkaar begrijpen en op
elkaar lijken. Je weet hoe je je moet gedra
gen in een lift. Je snapt de grapjes van de
tramconducteur. Je kunt met één blik
inschatten of iemand te vertrouwen is en
je vrienden kennen je: je hoeft niet bij
elke ontmoeting uit te leggen dat niet
iedere Nederlander continu stoned is.
Dat vertrouwde gevoel van 'thuis zijn'
en bij 'je eigen mensen' voelt als een
warm bad nadat je een lange periode
gezien bent als grote vrouw met geel
haar. Eeuwig op pad zijn is vermoeiend.
Tip: Zoek andere expats op. Er zijn fora
voor Nederlanders in het buitenland.
Er zijn Facebookgroepen voor digitale
nomaden. Kijk ook naar netwerkorgani
saties als InterNations, die borrels en
activiteiten voor expats organiseren.
Het klonk voor mij ook als een nachtmer
rie ('ik wil geen andere Nederlanders op
vakantie zien!') maar geloof me: reis
lang genoeg en je bent dolblij om samen
naar Guus Meeuwis te luisteren. Of een
maand lang in hetzelfde huisje te wonen,
en je even 'thuis' te voelen.
Het is de perfecte manier
om je leven te resetten
Realiteit: Doe niet alles tegelijkertijd. Er
komt superveel op je af.
Op Bali kwam ik een meisje tegen dat
haar negen-tot-vijfbaan had opgezegd,
haar relatie had gestopt en nu aan haar
nieuwe leven begon als freelance illustra
tor. Klanten had ze nog niet. Een website
was in de maak. En ondertussen stalkte
ze de Instagram van haar ex. „Het is wel
een beetje lastig", zei ze, terwijl ze met
een rietje uit haar kokosnoot dronk. „Ik
dacht: ik ga vast, en dan komt het wel
goed. Maar nu is mijn geld bijna op."
Ik heb diep respect voor iedereen die
zo aan het avontuur begint, en ik raad het
enorm af. Het is namelijk al heel wat om
te reizen en te werken tegelijkertijd. Als
je dan ook nog eens een bedrijf moet
opbouwen, is dat een monstertaak.
Je moet als beginnende ondernemer
nog zo'n steile leercurve door: leren wie
jij bent als ondernemer, je moet een
klantenkring opbouwen, een website,
aan marketing doen: allemaal randvoor
waarden die voor de meeste mensen in
Nederland al veel moeite, tijd en geld
opslokken. Als je dat dan in je eentje in
Verweggistan doet zonder stabiele wifi
en niemand van je vrienden die je af en
toe uit je bubbel trekt... Doe dat jezelf
vooral niet aan.
Tip: Begin je 'nieuwe leven' als onderne
mer in Nederland, zodat je voordat je je
koffer pakt al drie vaste klanten hebt en
op die basis kunt rondkomen. Of ga twee
weken op vakantie om uit te huilen over
je verbroken relatie, zonder dat je jezelf
de druk oplegt om geld te moeten verdie
nen. Ik wil maar zeggen: Het hoeft niet
allemaal tegelijk.
Je werkt vanaf het strand
Realiteit: Zand, zand, zand. Overal.
Zand in je toetsenbord, geen wifi, hitte
en een aanlokkelijke zee die je niet in
kunt (dan is je laptop weg). Echt waar: op
het strand kun je niet werken. En naast
het zwembad op een ligbedje ook niet
(ook geprobeerd!) want er zijn altijd kin
deren die rondrennen en mannen die
bommetjes doen. Cafeetjes? Ook daar is
koffiemachinelawaai.
Dus geloof de foto's niet: zelfs op de
361 zaterdag 24 maart 2018 WG
