14 ZE
INTERVIEW JOHAN STAES
Na de kluisjesroof in de Oudenbossche
Rabobank voelde directievoorzitter
Johan Staes zich lamgeslagen.
„Daarna kwam de woede."
Geen puinhoop in kluisjeskelder
Dat mensen
anderen
deze
ellende
aandoen
zv
Gevraagd naar zijn leef
tijd antwoordt direc
tievoorzitter Johan
Staes van Rabobank
West-Brabant-Noord:
„Ik ben 54 jaar, maar daar zijn de
afgelopen weken wel een paar jaren
bijgekomen." De megakraak bij het
filiaal in Oudenbosch, waar begin
deze maand ruim driehonderd
kluisjes zijn leeggeroofd, heeft er
dan ook ingehakt bij de ervaren be
stuurder.
„Toen de politie weg was, ben ik
meteen gaan kijken in de kelder
ruimte van de kluisjes. Eerst was ik
ven in hun dorpen. Juist daarom
raakt dit misdrijf ons extra hard."
De directievoorzitter snapt dat
gedupeerden 'nu op dezelfde per
soonlijke manier willen worden be
handeld'. „Dat doen we zo goed mo
gelijk. Maar we zitten wel in een
spagaat: we moeten nou eenmaal
formele regels in acht nemen voor
de verzekering. Het komt misschien
kil over, maar een klant moet aan
nemelijk kunnen maken dat hij iets
in bezit had én dat het in zijn kluisje
lag, bijvoorbeeld met foto's of reke
ningen."
Maar hoe doe je dat als je bijvoor
beeld elk jaar duizend euro opzij
hebt gelegd, 20 jaar lang? Geen
zwart geld, maar gewoon zuinig ge
leefd, zeg maar. Je maakt toch geen
foto van twintig mille in een veilige
bankkluis, laat staan dat je er een
bonnetje van hebt? „Dat is inder
daad een heel lastige", erkent de
bankman. „Maar we kennen ook de
klanten van de safeloketten goed.
We weten hun achtergrond en gaan
het gesprek aan."
Onder de huurders van de Ou
denbossche kluisjes zijn volgens
Staes 'onder anderen ondernemers
uit diverse bedrijfssectoren, agra
riërs en particulieren': „En in ver
houding veel klanten met een
Turkse achtergrond, wat vermoede
lijk te maken heeft met bruidsschat
ten en familiejuwelen die gezinnen
vaak bezitten."
Staes heeft begrip voor het initia
tiefin Oudenbosch waar met name
boze gedupeerden van Turkse
komaf zich hebben verenigd. „Heel
begrijpelijk, maar ze kunnen er echt
op vertrouwen dat we in individu
ele gesprekken vaststellen wat er ge
stolen is."
Maandag ontving de bank de eer
ste twee gedupeerden die hun
opengebroken kluisje kwamen be
kijken, dinsdag waren het er al
twaalf. „Het begint begint goed op
gang te komen. Enkele tientallen
mensen hebben het formulier nu
ingestuurd."
Intussen werkt het robotsysteem
uit de gekraakte kelderruimte weer
en kunnen klanten van niet openge
broken kluisjes (enkele honderden,
red.) op afspraak bij de Oudenbos
sche bank terecht. Staes gelooft niet
dat klanten in het algemeen het
vertrouwen in de Rabobank hebben
verloren als gevolg van de pijnlijke
kraak: „Al ligt dat voor getroffen
kluisjeshuurders natuurlijk anders."
Zelf huurde de directievoorzitter
geen safeloket. Niet omdat hij zijn
eigen organisatie niet vertrouwde:
„Ik heb er gewoon nooit een nodig
gehad."
lamgeslagen. Het voelde alsof ze bij
mij thuis hadden ingebroken.Toen
kwam de woede: dat mensen ande
ren deze ellende aandoen!"
Staes leidde eerst het crisisteam
van de bank en nu de projectgroep
die de megaroof moet afwikkelen,
intern maar vooral voor de ruim
driehonderd gedupeerde klanten.
„Een minutieuze klus die maanden
kan duren." Hulp krijgt de bank van
collega-Rabobanken en de lande
lijke organisatie, bijvoorbeeld in de
vorm van personeel dat is opgeleid
om met de gedupeerden te praten:
„Ze moeten empathisch zijn, maar
zakelijk ook correct."
Personeelsleden van de lokale
bank worden net als de directie
voorzitter regelmatig privé aange
sproken op de megakraak. Dat ge
beurt bijvoorbeeld op een feestje.
Door onbevestigde berichten dat de
miljoenenroof een insidejob was,
krijgen zulke onderonsjes soms
toch een wat nare ondertoon. Staes
zegt twee weken na het spectacu
laire misdrijf nog altijd niks over het
politieonderzoek, maar is stellig: „Ik
heb vooralsnog geen enkele aanwij
zing dat er iemand van de bank bij
betrokken is."
Hij zegt alle begrip te hebben voor
de emoties en boze reacties van ge
dupeerden die ineens al hun geld,
goud, sieraden of spullen met emo
tionele waarde kwijt zijn. „We zijn
met 60.000 klanten de grootste
bank in onze regio, staan als coöpe
ratieve bank heel dicht bij onze
klanten, sponsoren elk jaar vier tot
vijf ton in de gemeenschap en heb
ben werknemers die verregaand be
trokken zijn bij het verenigingsle-
donderdag 22 maart 2018
Het voelde
als een
inbraak bij
mij thuis'
Hessel de Ree
In tegenstelling tot wat veel
gedupeerden vrezen en in
media is bericht, hebben de
daders van de megaroof 'er
geen enorme puinhoop ge
maakt'. „Ze hebben lean en
mean gewerkt, de spullen
netjes uit de safes gehaald.
Wat is achtergebleven, is
niet vertrapt of zo"zegt
een bron dicht bij het on
derzoek. Veel spullen zaten
nog in opengebroken
safes, andere zouden zijn
achtergelaten op een stapel in
de kluisruimte. Dat kan goed
nieuws zijn voor huurders die
bijvoorbeeld kwetsbare nega
tieven en foto's van overleden
dierbaren in safeloketten had
den bewaard. Zij waren bang
voor onherstelbare schade
aan de afbeeldingen, als die al
niet foetsie waren. Vrijwel alle
5.000 voorwerpen die de
kluisjesrovers hebben achter
gelaten, verkeren voor zover
bekend in goede conditie.
-Johan Staes
Rabo-directie-
voorzitter Johan
Staes heeft alle be
grip voor de emo
ties en boze reac
ties van gedupeer
den, zegt hij.
FOTO MARCEL
OTTERSPEER/PIX4PROFS
