MET DE
RUSSISCHE
MEISJES
VIERDE IK
SINTERKLAAS
Marjos over haar vorige baan als activitei
tenbegeleider bij bejaarden. Tijdens de
crisis, zo'n acht jaar geleden, verloor ze
haar baan en kwam ze thuis te zitten. „Ik
was te veel alleen. Ik had geen relatie, de
kinderen waren het huis uit. En een baan
vinden zat er in die tijd niet in."
Toevallig kwam ze in contact met
iemand van de hogeschool. Fontys ver
strekt desgevraagd familieadressen aan
de studenten en Marjos besloot zich aan
te melden als landlady. „Ik houd van
jonge mensen om me heen en andere
culturen hebben me altijd geboeid; ik
heb veel gereisd door Europa en Azië."
In 2012 kwam de eerste huurder: Jenny
Mincheva uit Bulgarije. „O, dat was zo
gezellig. Ze zat altijd in dat stoeltje, met
haar laptop op schoot een filmpje te kij
ken." Marjos reikt achter zich om uit de
dressoirkast een foto te pakken van hen
samen toen ze uit eten gingen in een
wokrestaurant. „Gezellig toch?"
Feesttoeters
Die gezelligheid komt van twee kanten.
Ze weet nog goed dat de twee Russische
meisjes op Marjos' verjaardag beneden
stonden met feesttoeters en een zelfge
bakken Russische taart. En ook de Mol-
davische Diana Rusu, die software
engineering studeert en al een halfjaar in
Venlo woont, is blij met Marjos. „Het is
fijn dat je met iemand kunt praten als je
thuiskomt van school. Ik woon liever
hier dan in een vieze studentenflat."
Als je het romantiseert denk je: goh, ik
word ook hospita! Huurders brengen
gezelligheid in huis én je vangt elke
maand een paar honderd euro. „Vergis je
niet", zegt Marjos Papen. „Je moet ervan
uit gaan dat je nooit meer privacy hebt.
Na het eten verdwijn ik vaak naar mijn
slaapkamer, terwijl ik anders op de bank
was geploft." En incidenteel zitten er
vervelende huurders tussen. „Ik had een
keer twee Catalanen in huis die er een
ontzettende puinhoop van maakten. Ze
gaven een feestje in de achtertuin met
een hoop herrie en rotzooi. Toen ik er de
volgende ochtend wat van zei, kreeg ik
een grote mond en schopte eentje de
knop van de verwarming af. Fontys heeft
toen geholpen ze te herplaatsen."
Toch zou Marjos niet anders willen.
„Vorig jaar vierde ik Sinterklaas met de
Russische meisjes en vrienden van hen
uit Finland en Bulgarije. Ik legde ze uit
wat het feest inhield, ze moesten hun
schoen zetten en een gedichtje maken. Ik
postte een foto van dat tafereel op Face-
book en mijn vrienden reageerden en
thousiast: 'hélemaal Marjos dit!' Dit past
bij mij."
Praatje
Diana Rusu en
Lincy Peijnen-
burg maken
graag een
praatje met
hospita Marjos.
- Marjos Papen
221 zaterdag 17 maart 2018
WG
