'IN DE TV-
WERELD
BESTAAT
NUL
LOYALITEIT'
gekregen, hij voldoet aan alle traditionele
schoonheidsidealen. Ik ben gemiddeld.
Niet heel knap, niet heel lelijk. Gewoon,
toegankelijk."
„Nee, ik kan niet zeggen dat wij nog
vrienden zijn. Ik bedoel het helemaal niet
vervelend, maar we hebben gewoon wei
nig contact meer. En ik moet zeggen: het
is prima zo. Als we elkaar tegenkomen, is
het altijd meteen leuk. We weten dat we
samen iets heel bijzonders hebben mee
gemaakt en blijven daardoor de rest van
ons leven verbonden. Maar we leiden
totaal verschillende levens. Hij heeft
een gezin met twee kinderen, woont in
't Gooi. Ik woon al tijden samen met
mijn vriend in Amsterdam. We waren
jongetjes toen, nu volwassen mannen."
„In die beginjaren was ik een blij ei.
Logisch ook. Ik was 16,17 jaar, had ineens
geld als water en iedereen vond me leuk.
Ik verhuisde van het dorpse leven in
Schoonhoven naar Amsterdam. Het leven
van een student, maar zonder de druk
van tentamens. Hartstikke leuk was het!"
„Ik denk dat ik zoiets wel twintig keer
heb geroepen. En elke keer meende ik
het. Maar het kwam er steeds niet van.
Ik ben nooit gestopt met muziek maken,
maar hield wat ik thuis achter mijn piano
bedacht voor mezelf. Uitbrengen durfde
ik die liedjes niet. Toch bang dat ze niet
goed genoeg zouden zijn. Man, ik heb
thuis nog zoveel ongebruikte liedjes lig
gen."
„Ik ben ouder geworden. Vroeger maakte
ik nooit plannen voor de lange termijn.
Nu dacht ik toen ik 30 werd: ik heb nou
wel lang genoeg in de speeltuin gezeten.
Ik ben steeds weggekomen met 'Jamai is
dat talent, die moet nog meters maken'.
Maar dat houdt na een tijdje natuurlijk
op. Dan moet je wat presteren. Ik wil iets
opbouwen. Daarvoor heb ik twee pijlers
uitgekozen: muziek en televisie. Met ac
teren in musicals ben ik gestopt."
Lange stilte. „Zingen doe ik het allerlief
ste. Ik vind het ook ontspannend om
thuis even piano te spelen. Me even af
sluiten van alles en alleen de focus op
muziek. In een televisiestudio is het toch
meer een kwestie van concentratie. Je
moet je goed voorbereiden, het is soms
hard werken voor je resultaat hebt."
„Daar was geen woord van gelogen.
Mega-opportunistisch. Denk niet dat je
er ooit vriendschappen kunt opbouwen.
Er is nul loyaliteit. Het maakt niet uit of
het de publieke omroep is of bij de com-
merciëlen, mensen zitten er voor zich
zelf. Prettig vind ik het niet, maar ik heb
ermee leren omgaan.
Aan de andere kant: het is wel lekker
duidelijk. Er is maar één ding belangrijk
en dat is het programma. De druk daarop
is zo hoog dat heel veel sociale normen en
waarden worden vergeten. Je kunt dus
rustig iemand op een asociale manier af
bellen. Dat is normaal. Voor televisie
moet je je gevoel soms uitschakelen."
„In die vijftien jaar zeker, ja. Maar dat
gebeurt iedereen, hoor. Ik heb me erop
ingesteld, zo werkt het gewoon. Wat je
ervan leert is nooit iets te doen in de
verwachting er iets voor terug te krijgen.
Dat is zinloos. Een voorbeeld? Nee, dat
levert gezeik op."
„Weet je wat het mooiste is? Het moment
dat even alles klopt. Dat een improvisatie
goed werkt, een grap goed valt en ik mijn
boodschap goed overbreng. Presenteren
is een kwestie van timing. Als je die be
heerst voelt dat zó lekker."
„We houden elkaar mooi in evenwicht.
Hij is down to earth, waar ik flink kan ge
nieten van de glamour en de feestjes die
bij dit wereldje horen. Tuurlijk hebben
we weieens een dipje gehad. We zijn zelfs
een paar keer uit elkaar geweest. De aan
leiding was die klassieke vraag: is dit nou
alles? Om dat uit te zoeken, zijn we toen
een paar maanden uit elkaar gegaan. Ver
velend, maar het moest gebeuren. Om te
kijken of we gelukkiger zouden zijn zon
der elkaar.
Het gras aan de overkant heeft natuur
lijk gewoon dezelfde kleur. Ik ben een
paar weken naar vrienden in Los Angeles
geweest en kwam er snel achter dat het
heel stom was zonder hem. Ik miste hem.
Sindsdien zeggen we vaak tegen elkaar:
'Knapper kun je altijd krijgen, maar leu
ker vind je ze nooit meer.' Tuurlijk, je
kunt gaan voor jonger, afgetrainder,
geiler. Maar het wordt er niet beter van.
Ik ben blij dat ik daar nu achter ben. Met
Michael wil ik oud worden."
„Ja, mijn ouders hebben mij wel leren
vechten. Ook tussen hen zijn er conflic
ten geweest, maar ze kwamen altijd weer
samen. Dat geldt voor Michael en mij
ook. Andere stelletjes waren in een ver
gelijkbare situatie al lang omgevallen.
Maar wij hebben tegen elkaar uitgespro
ken: 'Het leven is een reis en die reis wil
len we samen maken. Dat betekent dat er
van alles ons pad zal kruisen. Maar het
eindpunt halen we samen.' En daar houd
ik me aan." 4l
Jims leven en dat van jou verander
den op precies hetzelfde moment
voorgoed. Heeft jullie vriendschap
die vijftien jaar doorstaan?
Ben je een ander mens geworden?
Zeven jaar geleden kondigde je in
deze krant aan: 'Er komt snel weer
muziek van me aan. In het Neder
lands!'
Wat is er veranderd waardoor je nu
wel durft?
Waar word jij gelukkiger van: een
album maken of een tv-show
presenteren?
Je noemde de televisie twee jaar
terug een 'opportunistische wereld'.
Wat je beschrijft, heb jij ook mee
gemaakt?
Klinkt toch niet erg aantrekkelijk.
Waarom blijf je het doen?
Je bent al tien jaar samen met
Michael. Dat lijkt bijzonder voor een
31-jarige die in de showbizz werkt.
Jouw eigen ouders zijn nog geen 60,
en al 36 jaar getrouwd. Zijn zij jouw
voorbeeld?
121 zaterdag 17 maart 2018
