iedjes over gebroken harten, ballades over
relaties in zwaar weer en songs over hoe
je elkaar in de liefde weer kunt terug
vinden. Jamai Loman (31) is bij zijn terug
keer naar de muziek, exact vijftien jaar na
zijn Idols-zege, onverbloemd romantisch.
Maar twee woorden gebruikt hij in al die
nummers niet: 'hij' en 'hem'.
De zanger mag dan al zo'n tien jaar
samen zijn met musicalacteur Michael,
zijn homoseksualiteit laten doorklinken
op zijn tweede album doet hij niet.
„Mijn liedjes gaan ook niet alleen maar
over mezelf, hè. Ze kunnen op ieders
relatie slaan. Ik heb over dit onderwerp
veel gediscussieerd met mijn schrijfpart-
ner, Matthijs de Ronden. Hij vond dat ik
'hij' moest schrijven. 'Dat maakt het pas
echt persoonlijk', zei hij. Daar had hij ge
lijk in, natuurlijk. En mij leek het voor
de homo-emancipatie ook heus wel be
langrijk, maar ik durfde het uiteindelijk
niet aan." Een zucht. „Misschien had ik
het toch moeten doen. Ik weet het ge
woon niet."
„De reacties van luisteraars, vooral de
grote groep conservatievere oudere
luisteraars. Zij zitten daar misschien niet
op te wachten, nemen er aanstoot aan.
Het blijft een dilemma voor homoseksu
ele artiesten.
Sam Smith doet het ook niet, hè? Luis
ter eens naar de eerste zin uit zijn aller
eerste hit Stay With Me. Tm not good at a
one night standzingt hij. Heel neutraal.
Ik ben benieuwd of het net zo'n grote hit
was geworden als hij over een 'hem' in
zijn bed had gezongen. Ik denk en hoop
dat de jongste generatie er straks geen
probleem meer van maakt."
„Ik hoef geen homo van beroep te zijn,
hè. Ik ben juist bewust geen boegbeeld
voor de homobeweging geworden.
Bij elk incident rond homogeweld
hangen er journalisten aan de lijn ofik er
iets over wil zeggen. Dat doe ik nooit. Ik
heb er heus wel een mening over, het is
verschrikkelijk dat het gebeurt, maar ik
wil er niet voor op de barricades klim
men."
„Die twijfel had meer met mezelf te
maken, hoor. Ik was 16, nog hartstikke
bleu, moest alles nog ontdekken. Ik was
er in die tijd nog niet eens aan toe het aan
mijn ouders te vertellen, laat staan aan
mijn fans. Zulke dingen moeten op een
natuurlijke manier gaan. Als het niet
goed voelt, moet je het niet doen. Zo kijk
ik ook naar mijn liedjes."
Amper uitgepuberd was Jamai toen hij
middelpunt werd van een in ons land zel
den vertoonde gekte. De eindstrijd van
het eerste seizoen van tv-talentenjacht
Idols trok destijds meer dan 5 miljoen kij
kers. De finalisten Jamai en Jim Bakkum
waren instantberoemdheden. Net als de
juryleden en de kandidaten die afvielen
na vaak dramatisch verlopen, maar wel
uitgezonden, audities. Lomans debuut
album verscheen enkele maanden na zijn
zege. Pas volgende week komt er een ver
volg. In de tussenliggende jaren speelde
hij in veel musicals en sinds 2009 is hij
televisiepresentator bij RTL, waar hij de
afgelopen vier jaar een van de gezichten
van The Voice of Holland was.
Toch, zo constateert hij, is hij voor
velen nog altijd 'Jamai van Idols'. Recent
overlegde hij met de redactie van De
Wereld Draait Door over een optreden in
de uitzending. Wacht eens, opperde de
redacteur, was het geen leuk idee als Jim
Bakkum dan ook zou aanschuiven? Mis
schien konden de twee finalisten van de
eerste reeks van tv-talentenjacht Idols
dan beiden een liedje zingen? Lang ver
haal kort: Jamai bedankte voor de eer. „Ik
vind het echt een tekort aan intelligentie
als mensen mij per definitie aan Idols
verbinden. Kom op zeg. Het is vijftien
jaar terug! De helft van mijn leven! Wat
denken ze wel. Ik vergeet heus nooit dat
mijn carrière daar is begonnen, maar ik
ben wel wat gelaagder dan dat."
„Natuurlijk. Maar ik merk nu hoe lang
zoiets aan je blijft plakken. Dat gepraat
over Idols, de hit Step Right Up: het is voor
mij klaar. Toch komen er op straat nog
steeds mensen naar me toe om, net zoals
toen in Step Right Up, heel hard 'Come
oooon' te schreeuwen.
Ik zing dat nummer nooit meer. En ik
ben ook niet van plan dat weer te doen.
Dat is geweest, time to move on. Als je die
clip van toen nu nog bekijkt! Een wande
lende zuurstok was ik, een ventje nog.
Echt een totaal andere tijd. Ik ga bij jou
toch ook niet constant refereren aan wat
jij vijftien jaar geleden deed? En het is
toch niet dat ik in de tussentijd niets heb
gedaan."
„Ik wilde dat in eerste instantie helemaal
niet. Dat ik het uiteindelijk toch deed,
was op uitdrukkelijk verzoek van RTL.
Het leek die mensen een goed idee als ik
er als oud-winnaar bij was. Het was niet
100 procent vrijwillig dat ik ja zei. Maar
laat ik vooropstellen: ik vond het uitein
delijk ontzettend leuk. En het eerste sei
zoen was nog hartstikke succesvol ook.
Idols blijft een goed format, maar naast
The Voice of Holland kan het moeilijk
bestaan."
„Niet één keer. Iedereen begon destijds
volkomen blanco. Tegenwoordig weet
elke deelnemer precies wat hem te wach
ten staat. Daarom vind ik dat gelul van 'o,
wat zielig, dat harde commentaar' ook zo
verschrikkelijk. Anouk had er bij de The
Voice ook last van. Die kandidaten zijn
volwassen! Dat zijn mensen met stem
recht, hoor. Die kunnen heus hun eigen
verantwoordelijkheid nemen."
„Wat grappig. En ik snap het ook wel. Jim
heeft met zijn uiterlijk een godsgeschenk
Waar ben je bang voor?
Je durft de conservatieve oudere
luisteraar dus niet te trotseren?
Voor je coming-out, een half jaar na
de Idols-finale, kende je ook twijfel.
Niet iedereen in jouw begeleidings
team vond het verstandig. Ze vrees
den negatieve gevolgen voor je
loopbaan. Val je zo niet terug in
dezelfde positie?
Die vrolijke jongen van Idols is toch
nog wel onderdeel van jou?
Maar je werd twee jaar geleden wel
jurylid van Idols.
Zag jij in het auditielokaal af en toe
de jonge versie van jezelf binnenlo
pen?
Jouw collega en goede vriend Niel-
son vertelde dat hij vijftien jaar gele
den, als 13-jarige, op jou stemde in
de finale van Idols. Hij zei: 'Jim had
alles. Hij was zo knap dat hij eerder
iemand was om jaloers op te zijn.
Jamai, dat was ik.'
magazine 11
