Hoe komt het toch dat veel mensen zo slecht een gesprek kunnen voeren? De dieren hebben het slecht bij haar Joost mag weten Wijsheid komt met de jaren. Omdat acteur Joost Prinsen (75) een eind op weg is, beantwoordt hij uw vragen. reemd dat u dit uitgerekend aan een acteur voorlegt. Het eigen ik is nu eenmaal het favoriete onderwerp van deze beroeps groep. Wat? Wist u niet dat ik van huis uit acteur ben? Dan zal ik me aan u voorstellen, in deze eerste aflevering van een nieuwe rubriek. Ik(Vught, 1942) debuteerde aan het toneel bij Wim Sonne- veld in 1969. Ik leerde hem kennen in het DeLaMar Theater na een voorstelling van zijn show. Hij ver zocht me hem te helpen wat spullen naar zijn auto te dragen. Toen ik een stretcher in zijn kofferbak legde, zei hij: 'Dat ding is helemaal niet van mij hoor'. Leuke man, brutaal als de beul. Ik wist toen nog niet dat het hele theater van hem was. Maar ik dwaal af. Daarna heb ik nog bij talloze toneelgezelschappen gewerkt. Te veel om hier op te noemen. Ook veel televisiewerk gedaan trouwens, zowel vóór als achter de schermen. En veel geschreven. Burgerlijke staat? Gehuwd, al 44 jaar. Twee dochters en twee kleinkinderen. Oogappels natuurlijk. Terug naar uw probleem: mensen die almaar over zichzelf praten. Vervelende mensen inderdaad, erg vervelend. De vraag is: wat doen we eraan. Juist: wat doen we eraan?! Ik zou het echt niet weten. Jaren terug reed ik met mijn vrouw door de Marnixstraat in Amsterdam. Wij zagen ie mand die zijn hond sloeg. 'Stop de auto,' schreeuwde mijn vrouw. Ik remde. Ze stapte uit en gaf die man een oplawaai. Gaf nog een hele opstoot daar. U bent uit zachter hout gesneden, lijkt me. Maar uw gegevens in deze kwestie zijn wel erg summier. U lijkt op een patiënt die tegen de dokter zegt: 'Ik heb pijn'. Vraagt de dokter: 'Waar?' Zegt de patiënt: 'Dat vertel ik u niet'. Er zijn natuurlijk een hoop manieren om niet goed voor een dier te zorgen. De lichtste vorm: ze verwennen. Ik maakte mij daar nogal eens schuldig aan. Tijdens de maaltijd stiekem een stukje vlees aan de hond geven. Of een extra kluif in zijn bakje. Tot een van mijn zussen zei: 'Je doet die honden meer kwaad dan goed met al je verwennerij. Zo worden ze te dik. Je moet daar echt mee ophouden'. Ze had gelijk natuurlijk. Hoe ver uw kennis gaat met de behandeling van haar dieren, weet ik niet. Haar tactisch wijzen op haar gedrag heeft weinig zin. U hebt al diverse keren met haar hierover gesproken, zegt u. En ik neem niet aan dat u dat toen steeds ontactisch hebt gedaan. Maar als er echt sprake is van mishande ling, zou ik de politie waarschuwen. Want een oplawaai helpt altijd maar even. 41 magazine 45 KROMMUNICATIE. Veel vrienden (gelukkig niet allemaal) reageren totaal niet op wat wij zeggen. Ongeacht welk onderwerp wij ook aanroeren - vakantie, gezondheid, (klein)kinderen - er wordt direct gerefereerd aan hun eigen bevindingen daaromtrent. Samenzijn wordt zo erg eenzijdig en trekt alle energie uit ons. Hebt u een tip? DIERONVRIENDELIJK. Een kennis van mij zorgt niet goed voor haar huisdieren. (Meer details durf ik niet te geven, want zij leest ook de krant.) Ik heb er al vaak wat van gezegd, maar zonder resultaat. Hoe kan ik er tactisch voor zorgen dat de dieren het beter krijgen, zonder ons goede contact op het spel te zetten? IS Speelt er iets tussen u en uw kinderen, familie, vrienden, buren of collega's? Leg de kwestie voor aan Joost Prinsen. Mail uw vraag naar joostmagtweten@persgroep.nl WG

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 109