Kleinsma maakt indruk in dramatische hoofdrol Beschaving in Australische western ver te zoeken 7 Amerikaanse president op de toiletpot Andere presidenten in recente films Shakespeare, die meesterlijke stuk ken over de Britse royalty schreef, komt in de Amerikaanse literatuur niet voor. The First Lady is de enige koningin-achtige figuur die de Ame rikanen kunnen omarmen. Maar af gezien van Jackie Kennedy - briljant vertolkt door Natalie Portman in Jac kie (2016) - zijn het marginale figuren die amper tot de verbeelding spre ken. De meeste presidenten bieden wel stof tot drama. Zo is Abe Lincoln naar schatting door minstens vijftig film acteurs vertolkt, onder wie Daniël Day-Lewis, die daarvoor in 2012 een Oscar kreeg. Lincoln wordt in de meeste films bijna altijd heilig ver klaard door Hollywood, wat in zeker opzicht ook geldt voor John F. Ken nedy, die in LBJ wordt neergezet als een lam dat naar de slachtbank wordt geleid. Richard M. Nixon, bijgenaamd Tricky Dicky, is een tegenovergesteld voorbeeld. Oliver Stone liet hem door Anthony Hopkins spelen in 1995 als een Macchiavelli-achtige schurk die zelfs overwoog om een atoombom op Vietnam los te laten. Een iets meer sympathieke Nixon verscheen vorig jaar in de bioscoop in de productie Elvis Nixon, waarin El- vis Presley op audiëntie gaat. Nixon wordt overigens gespeeld door de verguisde Kevin Spacey, die als de fictieve Frank Underwood in de dra maserie House of Cards zonder meer de meest iconische fantasiepresident van Amerika heeft gespeeld. Het wachten is nu op de acteur die Donald Trump durft te spelen in een onthullende speelfilm. De huidige president is tot nu toe een dankbaar doelwit voor komische interpretaties. Zoals door Alec Baldwin, die hem bijna wekelijks speelde in het satiri sche televisieprogramma Saturday NightLive. Wie durft een serieus filmdrama over Trump te maken? Voorlopig toont geen enkele regisseur interesse om zich op het onderwerp te storten. Misschien omdat de meesten hem een schertsfi guur vinden? Dorst „Ik ga dood", zijn de eerste woor den die Simone Kleinsma recht streeks tot de kijker richt in haar beginscène van het familiedrama Dorst. Daar is geen woord van ge logen. Haar personage Elizabeth heeft kanker. Behandeling heeft geen zin meer. Dochter Coco (Elise van 't Laar) krijgt het nieuws keihard in het gezicht gesmeten. Tussen moeder en dochter wringt het sinds de jeugd van Coco, die als peuter door haar moeder urenlang in haar slaapkamer werd opgesloten. Dorst gaat hoofdzakelijk over de verstoorde verhouding tussen deze moeder en dochter. Coco wordt voorgesteld als een meisje dat behoorlijk in de war is, een kansloze verhouding heeft met een oudere man (Leopold Witte), maar op het einde toch bij haar moeder in het reine wil komen. De gelijknamige roman van Esther Gerritsen vormt de basis van Dorst. Haar dialogen zijn vlammend direct en bevatten geen woord te veel. Hoewel het verhaal niet al te diep gaat, raakt het drama de kijker wel. Vooral Kleinsma maakt indruk. Sweet Country Beschaving is in het Australië van de jaren 20 ver te zoeken. Geweld en racisme zijn ook hier een bit ter gegeven; inheemse bevolking in gevangenschap moet witte mannen helpen hun huizen te bouwen. Er wordt zelfs gesproken over 'zwart vee'. Sam en Lizzy worden door hun opmerkelijk rechtschapen werkgever gelukkig wel als gelijken gezien. Maar als ze worden uitgeleend aan een man die net in de buurt is komen wonen, wordt de harde werkelijk heid weer eens kristalhelder. Als Sam uit zelfverdediging deze witte, dronken duivel doodschiet, begint een klopjacht op het stel, dwars door Australië. Het lukt Thornton grotendeels om van po tentiële clichéverbeeldingen van daders en slachtoffers echte men sen te maken - vooral van de Aboriginals. Het oogstrelende landschap is indrukwekkend. - Marieke Nieuwdorp donderdag 15 maart 2018 GO ELKE DRAMA Regie: Rob Reiner. Hoofdrol len: Woody Harrelson, Jennifer Jason Leigh en Bill Pullman. Een Amerikaanse president die orders uitdeelt zittend op een toiletpot. Geen alledaags beeld, maar het past wel bij de excen trieke Lyndon B. Johnson die na de moord in 1963 op zijn voor ganger John F. Kennedy tot zijn eigen verbijstering in het Witte Huis belandde. In deze filmbiografie LBJ wordt hij voorgesteld als onbehouwen, lomp, geestig en aandoenlijk. Verder had hij een enorm min derwaardigheidscomplex ten opzichte van de gebroeders Kennedy. Vooral Robert Kennedy had een lage dunk van Johnson, die als Texaan van de gestampte pot argwanend werd bekeken en behandeld toen hij als vicepresi- dent een bijrol kreeg die hij knarsetandend accepteerde. In LBJ wordt het titelpersonage gespeeld door Woody Harrel son, die onder dikke lagen latex het beste uit deze rol weet te halen. Zijn vertolking maakt de film zeker de moeite waard. Hij weet begrip op te roepen voor Johnson, die de ondankbare taak had een legende, die hem amper serieus nam, op te vol gen. Verwacht in LBJ geen baanbre kend politiek drama. Regisseur Rob Reiner is een man van de smeuïge anekdote, maar weet intussen ook nog enkele harde noten (de Vietnamoorlog, de strijd voor de burgerrechten) te kraken. - A.Z. Woody Harrel son als Lyndon B. Johnson. Foto onder: regisseur Rob Reiner, die ook tekende voor A Few Good Men. Boven Richard Nixon (An thony Hopkins) en onder Abe Lincoln (Daniël Day-Lewis). DRAMA Regie: Saskia Diesing. Hoofdrol len: Simone Kleinsma, Elise van 't Laar, Leopold Witte en Stefan van de Walle. Simone Kleinsma en Elise van 't Laar in Dorst. -A.Z. AUSTRALISCHE WESTERN Regie: Warwick Thornton. Hoofdrollen: Hamilton Morris, Sam Neill.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 51