Kleinsma maakt indruk in
dramatische hoofdrol
Beschaving in Australische
western ver te zoeken
7
Amerikaanse
president
op de toiletpot
Andere presidenten
in recente films
Shakespeare, die meesterlijke stuk
ken over de Britse royalty schreef,
komt in de Amerikaanse literatuur
niet voor. The First Lady is de enige
koningin-achtige figuur die de Ame
rikanen kunnen omarmen. Maar af
gezien van Jackie Kennedy - briljant
vertolkt door Natalie Portman in Jac
kie (2016) - zijn het marginale figuren
die amper tot de verbeelding spre
ken.
De meeste presidenten bieden wel
stof tot drama. Zo is Abe Lincoln naar
schatting door minstens vijftig film
acteurs vertolkt, onder wie Daniël
Day-Lewis, die daarvoor in 2012 een
Oscar kreeg. Lincoln wordt in de
meeste films bijna altijd heilig ver
klaard door Hollywood, wat in zeker
opzicht ook geldt voor John F. Ken
nedy, die in LBJ wordt neergezet als
een lam dat naar de slachtbank wordt
geleid.
Richard M. Nixon, bijgenaamd
Tricky Dicky, is een tegenovergesteld
voorbeeld. Oliver Stone liet hem door
Anthony Hopkins spelen in 1995 als
een Macchiavelli-achtige schurk die
zelfs overwoog om een atoombom op
Vietnam los te laten.
Een iets meer sympathieke Nixon
verscheen vorig jaar in de bioscoop in
de productie Elvis Nixon, waarin El-
vis Presley op audiëntie gaat. Nixon
wordt overigens gespeeld door de
verguisde Kevin Spacey, die als de
fictieve Frank Underwood in de dra
maserie House of Cards zonder meer
de meest iconische fantasiepresident
van Amerika heeft gespeeld.
Het wachten is nu op de acteur die
Donald Trump durft te spelen in een
onthullende speelfilm. De huidige
president is tot nu toe een dankbaar
doelwit voor komische interpretaties.
Zoals door Alec Baldwin, die hem
bijna wekelijks speelde in het satiri
sche televisieprogramma Saturday
NightLive.
Wie durft een serieus filmdrama
over Trump te maken? Voorlopig
toont geen enkele regisseur interesse
om zich op het onderwerp te
storten. Misschien omdat de
meesten hem een schertsfi
guur vinden?
Dorst
„Ik ga dood", zijn de eerste woor
den die Simone Kleinsma recht
streeks tot de kijker richt in haar
beginscène van het familiedrama
Dorst. Daar is geen woord van ge
logen. Haar personage Elizabeth
heeft kanker. Behandeling heeft
geen zin meer.
Dochter Coco (Elise van 't Laar)
krijgt het nieuws keihard in het
gezicht gesmeten. Tussen moeder
en dochter wringt het sinds de
jeugd van Coco, die als peuter
door haar moeder urenlang in
haar slaapkamer werd opgesloten.
Dorst gaat hoofdzakelijk over de
verstoorde verhouding tussen
deze moeder en dochter. Coco
wordt voorgesteld als een meisje
dat behoorlijk in de war is, een
kansloze verhouding heeft met
een oudere man (Leopold Witte),
maar op het einde toch bij haar
moeder in het reine wil komen.
De gelijknamige roman van
Esther Gerritsen vormt de basis
van Dorst. Haar dialogen zijn
vlammend direct en bevatten
geen woord te veel. Hoewel het
verhaal niet al te diep gaat, raakt
het drama de kijker wel. Vooral
Kleinsma maakt indruk.
Sweet Country
Beschaving is in het Australië van
de jaren 20 ver te zoeken. Geweld
en racisme zijn ook hier een bit
ter gegeven; inheemse bevolking
in gevangenschap moet witte
mannen helpen hun huizen te
bouwen. Er wordt zelfs gesproken
over 'zwart vee'. Sam en Lizzy
worden door hun opmerkelijk
rechtschapen werkgever gelukkig
wel als gelijken gezien. Maar als
ze worden uitgeleend aan een
man die net in de buurt is komen
wonen, wordt de harde werkelijk
heid weer eens kristalhelder. Als
Sam uit zelfverdediging deze
witte, dronken duivel doodschiet,
begint een klopjacht op het stel,
dwars door Australië. Het lukt
Thornton grotendeels om van po
tentiële clichéverbeeldingen van
daders en slachtoffers echte men
sen te maken - vooral van de
Aboriginals. Het oogstrelende
landschap is indrukwekkend.
- Marieke Nieuwdorp
donderdag 15 maart 2018
GO
ELKE
DRAMA
Regie: Rob Reiner. Hoofdrol
len: Woody Harrelson, Jennifer
Jason Leigh en Bill Pullman.
Een Amerikaanse president die
orders uitdeelt zittend op een
toiletpot. Geen alledaags beeld,
maar het past wel bij de excen
trieke Lyndon B. Johnson die na
de moord in 1963 op zijn voor
ganger John F. Kennedy tot zijn
eigen verbijstering in het Witte
Huis belandde.
In deze filmbiografie LBJ wordt
hij voorgesteld als onbehouwen,
lomp, geestig en aandoenlijk.
Verder had hij een enorm min
derwaardigheidscomplex ten
opzichte van de gebroeders
Kennedy.
Vooral Robert Kennedy had een
lage dunk van Johnson, die als
Texaan van de gestampte pot
argwanend werd bekeken en
behandeld toen hij als vicepresi-
dent een bijrol kreeg die hij
knarsetandend accepteerde.
In LBJ wordt het titelpersonage
gespeeld door Woody Harrel
son, die onder dikke lagen latex
het beste uit deze rol weet te
halen. Zijn vertolking maakt de
film zeker de moeite waard. Hij
weet begrip op te roepen voor
Johnson, die de ondankbare
taak had een legende, die hem
amper serieus nam, op te vol
gen.
Verwacht in LBJ geen baanbre
kend politiek drama. Regisseur
Rob Reiner is een man van de
smeuïge anekdote, maar weet
intussen ook nog enkele harde
noten (de Vietnamoorlog, de
strijd voor de burgerrechten) te
kraken.
- A.Z.
Woody Harrel
son als Lyndon B.
Johnson. Foto
onder: regisseur
Rob Reiner, die
ook tekende voor
A Few Good Men.
Boven Richard Nixon (An
thony Hopkins) en onder Abe
Lincoln (Daniël Day-Lewis).
DRAMA
Regie: Saskia Diesing. Hoofdrol
len: Simone Kleinsma, Elise van 't
Laar, Leopold Witte en Stefan
van de Walle.
Simone Kleinsma en Elise van
't Laar in Dorst.
-A.Z.
AUSTRALISCHE WESTERN
Regie: Warwick Thornton.
Hoofdrollen: Hamilton Morris,
Sam Neill.