ép ■rW© >0' Medicijnkennis arts in spe belabberd 69.- - 3 dgn Antwerpen EUWS 11 ■g< ■g< PYEONGCHANG LEVENSVERHAAL JEFFREY STUUT 'Focus op wat kan' alle investeringen iA K Jeffrey Stuut zou nooit kunnen lopen, kregen zijn ouders acht maanden na de geboorte van artsen te horen. Daar legden zij zich niet bij neer. En nu skiet Jeffrey op de Paralympische Spelen. i r zijn van die momenten op de Paralympische Spe len dat je pa en ma Stuut echt wel even weg kan I dragen. Als hun zoon die super gelikte piste van het Jeongseon Alpine Center zo ontspannen af sla- lomt dat zijn spasme nauwelijks op speelt bijvoorbeeld. En als-ie dan nonchalant naar het publiek buigt en zwaait. En even naar zijn familie op de Nederlandse tribune loopt. André: „Dan veeg ik een traan van geluk weg. En Jeffrey beseft ook wel hoe emotioneel het voor ons is. Eerder deze week vroeg hij: 'En, pa, is het waard geweest?'" Annette (50 jaar, ei genaar stofferingsbe- drijf) en André (53, coach/trainer onderwijs en oudercommunicatie) hebben er, samen met hun andere kinderen, Larissa (21) en Esmée (17), een tijdro vende en peperdure trip voor over gehad om Jeffreys optreden live mee te maken. Om nog maar te zwijgen over die andere, lange, mentale reis die ze de afgelopen twee decennia hebben afgelegd. Vanaf zijn geboorte, via zijn middelbare school, naar vol wassenheid. Zoals Jeffrey nu in PyeongChang op de lange latten staat, is-ie zo'n wintersportbink die iedere amateur eruit skiet. Bruine kuif, brede lach, 77 gespierde kilo's bij een lengte van 174 centimeter. Hoe anders was dat na de bevalling: een lichtgewicht je in de ziekenhuiscouveuse, 1.750 gram, 40 centimeter. Vochtige, glazige ogen. Annette: „Jef is twee maanden te vroeg geboren en al snel bleek dat hij een hersenbloeding had gehad. Na acht maanden hoorden we dat hij aan beide kanten verlamd was. Het medische oordeel: hij is spastisch, hij zal nooit kunnen lopen." Dat Jeffrey veel verder is gekomen dan de dokters toen voorspelden, heeft-ie volgens pa Stuut te danken aan het op timisme van zijn moeder. André: „Annette is met hulp van een kinderfysiotherapeut die eerste jaren met hem blijven oefenen en oe fenen. Tot hij wél kon omrollen. Wél kon staan. Wél kon lopen." Annette: „Bij dat 'nooit meer kunnen lopen' hebben we ons gewoon niet neerge legd. Ik dacht: we proberen alles en zien wel hoe ver we komen." Vasthoudend Het scheelde, zegt ze, dat Jeffrey een eigenwijs, vasthoudend ventje was. „Hij heeft zichzelf nooit als gehandi capt gezien. Hij wilde doen wat an dere kinderen deden. Per se op een gewone fiets; niet op een driewieler. Wéken renden we met hem met die fiets door de straat, hij viel en viel, maar aan het einde zat hij er wél op." Maar makkelijk? Dat was het nooit. Hun zoon kreeg zowel op de basis- TIPS school als op de havo met getreiter te maken. „Hij liep natuurlijk moeilijk, kon dingen zoals voetballen niet, en had tot zijn achttiende een spalk om zijn linkerbeen. Hij werd uitgeschol den voor 'houten poot', 'mankebeen'. Ook daar deed hij nooit zielig over. Hij loste het zelf wel op, zei hij dan." Talent Dat zijn 'zwabberbenen' hem op ski's minder dwars zaten, ontdekten zijn ouders al toen ze hem als 6-jarige voor het eerst naar het Oostenrijkse Flachau meenamen. Annette: „Toen moest en zou hij de stoeltjeslift in omdat zijn neefje dat ook kon. Het was meteen duidelijk dat hij best ta lent voor skiën had." Via sportkamp, lessen op de bor- stelbaan, en trainingen op Papendal mocht hij als talent al mee naar de Paralympische Spelen in Sotsji en werd begin 2017 voor PyeongChang geselecteerd. Tot 'enorme trots' van zijn ouders. André: „Nog veel mooier is het om te zien hoe vrij en vrolijk hij op de piste is. Daar lijkt zijn han dicap soms niet belangrijk meer." Over het antwoord op de vraag van Jeffrey over 'al die investeringen' hoefde pa dan ook niet lang na te denken. Dat blijkt uit een onderzoek van het VUmc in Amsterdam. Kli nisch farmacoloog David Brink man, die vandaag op deze studie promoveert, liet 900 eindejaars- studenten in Europa een digitaal examen afleggen over hun medi cijnkennis. Het resultaat bleek niet best. Zelfs bij veelvoorko mende ziektebeelden als een longontsteking of hoge bloed druk schreven zij geregeld de ver keerde geneesmiddelen voor. In bijna de helft van de gevallen - 46 procent - ging het mis. Zorgwekkend, vindt Brinkman. Het gebrek aan deskundigheid wijt hij aan de opleiding, die in Bijna de helft schrijft verkeerd geneesmiddel voor veel Europese landen nog erg tra ditioneel is. „Kennis wordt alleen verkregen uit hoorcolleges en zelfstudie uit boeken, zoals in Spanje, Frankrijk, Griekenland en Kroatië." In landen waar meer praktijkonderwijs wordt gegeven zoals in Nederland, Engeland en Zweden scoorden de bijna-afge- studeerde artsen beter. In Neder land schrijven studenten tijdens hun coschappen al medicijnen voor, onder supervisie van een ervaren arts. „Maar dat is niet standaard in Europa. 45 procent van de ondervraagden had nog nooit een medicijn voorgeschre ven vlak voor het afstuderen, ter wijl ze dat vanaf hun eerste werk dag vrijwel dagelijks doen." In Nederland zijn er steeds meer geneeskundeopleidingen waar studenten een examen moeten afleggen waarbij hun medicijnkennis wordt getoetst. Zo'n examen zou verplicht moe ten worden gesteld voor alle Eu ropese landen, adviseert Brink man. 3 daqen Biesbosch 4 daqen Achterhoek .tel l www.Zoweg.nl/dagblad of 0900-2359693 70cps donderdag 15 maart 2018 GO 'Dat hij nooit zou lopen, kon Eefje Oomen PyeongChang/Rotterdam Jeffrey Stuut met ouders en op de skies. FOTO'S MATHILDE DUSOL/GETTY IMAGES De ouders van pa raskiër Jeffrey Stuut delen graag tips met andere ou ders van gehandi capte kinderen. - Focus niet op on mogelijkheden. André: „We hebben bij Jeffrey altijd de nadruk gelegd op wat hij wél kon en niet op wat niet ging." - Betuttel je kind niet. André: „We zijn soms best 'hard' geweest." Annette: „Als hij per se wilde fietsen en het ging niet meer, zei ik: je wilde het zelf, dus nu doorzetten." - Leg je niet zomaar neer bij sombere diagnoses. Bijna afgestudeerde artsen in Europa hebben weinig kennis van medicijnen. In bijna de helft van de gevallen nemen ze een verkeerd besluit. In Nederland doen ze het iets beter. Hanneke van Houwelingen Amsterdam Voor maar: Ontdek Bourgondisch Antwerpen vanuit dit luxe hotel, dichtbij het historische centrum. 2 nachten in 4* Ramada Plaza Antwerpen (8,0) c—7 2 keer uitgebreid ontbijtbuffet X/XÏÏXXfrfö Gratis sauna, fitness, wifi en flesje water op de kamer z Aankomsten t/m augustus. Betaal pas bij aankomst! .tel F 3* Hotel Port of Moerdijk (7,6) 2 nachten incl. ontbijtbuffet Incl. rondvaart Biesbosch p Gratis wifi en parkeren 3* Hotel Landgoed Ehzerwold (8,2) 3 nachten incl. uitgebreid ontbijt Gratis parkeren en wifi Betaal pas bij aankomst! O Prijs per persoon o.b.v. 2 personen en beschikbaarheid, exclusief reserveringskosten en toeristenbelasting

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 11