KITTY GEBRUIKTE EEN VAN DE
WOORDEN DIE IK ALTIJD VOORZICHTIG
WIL VASTHOUDEN: THUISKOMEN
geen enkel zo helder als het boek over
Frans. In de boeken daarna kwam ik toe
aan waar het me wezenlijk om gaat in
mijn werk, en ik doel vooral op mijn laat
ste twee boeken Als de winter voorbij is en
Hoe alles moest beginnen.
Ik hecht aan al mijn boeken natuurlijk,
maar het meest aan die twee, omdat
het - ik hoorde me dit ineens zeggen
'de boeken van mijn leven' zijn. Maar het
begon met Het eerste licht boven de stad.
Dus dank je, Frans.
Daarom was ik zo blij dat dit boek was
gekozen voor De Literaire Landkaart, het
cadeau van de bibliotheek en de CPNB in
de Boekenweek 2018, door een bibliothe
caris uit Nijmegen, Kitty Ferrari. Het
boek leverde een wandeling op, door
Nijmegen, door de Ooijpolder en via de
wijk De Kwakkenberg weer terug naar
het hart van de stad, het gebied waar ik
in Het eerste licht over schrijf en in veel
van mijn boeken, ook in de laatste.
Wij brachten de wandeling terug tot
de kern, we liepen over de oevers van de
Waal, maar bleven in de oude beneden
stad, dat niet alleen het Nijmegen is
waarover Frans nog vaker schreef dan ik
en waar we dikwijls doorheen liepen als
Nijmeegse jongens, maar het vormt ook
de magische wereld van mijn kindertijd.
Met Kitty Ferrari (graag schrijf ik ook
haar achternaam op) liep ik soms in de
voetstappen van mijn vader, terwijl hij
mijn hand vasthield, het 5-jarige jongetje,
en over de oude stad vertelde.
Het was niet zijn geboortestad, hij
kwam uit Halsteren in het westen van
Brabant, het gouden land waarnaar we
regelmatig terugkeerden; en ik na zijn
dood soms nog en dan stel ik me voor
hoe mijn vader er opgroeide in de jaren
20 en 30 van de vorige eeuw. Na wat om
zwervingen kwam hij na de oorlog in
Nijmegen terecht om te studeren en een
leven te beginnen met mijn moeder die
hij kort daarvoor had ontmoet. Die over
gang was niet vreemd, van het gouden
Monumentaal
Van 1842 tot aan de renovatie in
1965 was in de Latijnse school een
gymnasium gehuisvest.
261 zaterdag 10 maart 2018