WEER EVEN THUIS
II
19
Joyce de Feijter (35) uit Breda is dit jaar even lang weg uit haar ouderlijk huis in Terneuzen als
dat ze er gewoond heeft. „Ik had ontzettend veel heimwee toen ik op kamers ging."
zv
Ik heb hier een hele leuke jeugd
gehad", vertelt Joyce de Feijter.
Terwijl haar moeder voor de
laatste keer met de stofzuiger
door het huis gaat, haalt zij her
inneringen op aan haar jeugd in de
Schumannstraat. Ze woonde er van
1982 tot 2000, van haar geboorte tot
dat ze ging studeren in Breda. „Er
woonden veel kinderen, dus we
speelden vaak buiten. Aan het einde
van de straat was mijn school, dus ik
kon daar altijd lopend heen. In het
weekend speelden we op het school
plein."
Toch was ze meer een thuiskind.
„Ik was van de boeken en het knutse
len. Mijn zus en ik hadden allebei een
eigen slaapkamer, dus ik speelde hier
ook veel met vriendinnetjes. Die
kwamen graag, want wij mochten
best veel van mijn ouders. Hutten
bouwen in de woonkamer bijvoor
beeld." Maar ook op straat spelen kon
prima. „Het was een rustige wijk. Als
er sneeuw lag, gingen we met een
hele sleeënrij over straat." Een van de
beste vriendinnetjes van De Feijter
woonde op de hoek. „Haar broer was
mijn eerste vriendje. Tijdens het ver
huizen kwam ik een opstel tegen van
op de middelbare school. Daarin
stond dat ik Terneuzen nooit zou
verlaten."
Het is toch anders gelopen: De Feij
ter heeft het nu prima naar haar zin
in Breda en is niet van plan om terug
te keren naar Zeeuws-Vlaanderen.
„Ik had wel ontzettend veel heimwee
toen ik op kamers ging. Maar ik wilde
SPH studeren, dus ik moest wel.
Toentertijd was die opleiding er nog
niet in Vlissingen." Na twee dagen
was ze weer thuis. „Ik heb gehuild,
gehuild... Ik moest niet per se terug
gaan van mijn ouders. Als ik gelukkig
werd van hier achter de kassa bij
C1000 zitten, was dat ook prima.
Maar ik wilde heel graag, dus heb
toch doorgezet. Gelukkig maar, want
uiteindelijk heb ik een fantastische
tijd gehad in Breda."
'DeSnug'
Terneuzen bleef haar veilige thuisba
sis. De Feijter ging drie jaar lang ieder
weekend naar huis om te werken bij
C1000 en op stap te gaan. Al moest dat
op stap gaan wel gestimuleerd worden
door haar vader. „Ik was zestien toen
ik naar de kermis ging met vriendin
nen en zij ineens de kroeg in wilden.
Voor mij hoefde dat niet, ik vond er
niets aan. Toen ik zeventien was, vond
mijn vader het tijd worden. Hij ging
vroeger altijd naar Snugly en heeft mij
eens meegenomen." Sindsdien gingen
De Feijter en haarvrienden altijd naar
'de Snug'. „Ik ben teruggekomen voor
de sluiting in 2001, want het was echt
een icoon. Er was nooit rottigheid. Ik
denk dat veel ouders hun kroost er
met een gerust hart naartoe lieten
gaan." Dat iedereen elkaar kende tij
dens het stappen, was fijn, vindt Joyce.
„Je had hier echt dat ons kent ons. Ik
heb vanaf mijn vijftiende tot in mijn
derde studiejaar in de supermarkt ge
werkt en kom hier nog steeds oud
klanten tegen."
Ondanks alle mooie herinneringen
vindt De Feijter het niet verdrietig
dat haar ouders na 38 jaar verhuizen.
„Voor mijn zus en mij is dit ons ou
derlijk huis niet meer. Nadat wij hier
weg zijn gegaan, heeft mijn vader
veel veranderd. We hebben niet meer
onze eigen slaapkamer, boven zat een
kastwand, die eruit is gehaald, de vli-
zotrap is een vaste trap geworden en
in de keuken hebben ze een opening
gemaakt."
Toch is het wel echt klaar als straks
de sleutels worden ingeleverd. „Dat is
wel even gek, maar het nieuwe huis
van mijn ouders voelt ook al als thuis.
Ik denk dat ze er goed aan gedaan
hebben, ze woonden hier niet meer
graag. Enkel de overburen zijn er nog,
voor de rest wonen er allemaal
nieuwe mensen."
Tijdens het verhuizen kwam ik een opstel tegen
van op de middelbare school. Daarin stond dat
ik Terneuzen nooit zou verlaten
zaterdag 10 maart 2018
'We mochten thuis best veel'
Gertie De Boey
Heeft u herinneringen aan uw
ouderlijke huis die u wilt delen en wilt
u weer even terug? U kunt uw verhaal
doen in 'Weer Even Thuis'. U kunt
contact opnemen met Ab van der
Sluis: 08801-30203,
chefnieuws@pzc.nl.
Joyce de Feijter helpt haar ouders verhuizen en neemt daarmee af
scheid van haar ouderlijk huis in de Schumannstraat. fotocamileschelstraete
Joyce - foto boven (9, met oorwarmers) en foto onder (11, midden) -
speelde vaak buiten met haar zusje en kinderen uit de buurt, fotos privé
- Joyce de Feijter
