WJmJ 14 WEE „De Hedwigepolder ontpolderen is nutteloos." Zo dat is eruit. Leen Becu, waterbouwer in hart en nieren, heeft van zijn hart nooit een moordkuil gemaakt. Ook nu niet, op de drempel van zijn 100ste verjaardag. '99 plus 1', zegt hij zelf, 'want 100 klinkt zo oud'. iVm PORTRETLEENBECU Beschamend dat ik gewoon sliep in de Rampnacht PASPOORT een Becu heeft recht van spreken over al les wat met water bouw te maken heeft. Niet alleen I omdat hij de eer- Ibiedwaardige leeftijd van too jaar bijna heeft bereikt, maar vooral omdat hij als water bouwkundige van 1946 tot 1982 in heel Zeeland actiefis geweest. Van de inpoldering van de Quarlespol- der in het Sloe bij Nieuwdorp tot en met de aanleg van de Ooster- scheldekering. Van al die activitei ten hield hij nauwgezet een dag boek bij. Hij doet dat nog steeds. Inmiddels is hij in z'n 80ste bezig. „Dat is het ook, al sinds 1936. Ik kan niet zonder. In 1944 was ik onder gedoken bij een boer in Cadzand, vlak bij waar ik ben geboren, in Cadzand Haven. De Duitsers wer den zenuwachtig, want de Engel sen, Amerikanen, Polen en Cana dezen kwamen eraan. Ze wilden weg en vorderden paarden bij boe ren om hun geschut te vervoeren. De Duitsers hadden niet in de ga ten dat ik onderduiker was. 'Ik ga wel mee', zei ik tegen de boer die me had geholpen, maar ik had geen dagboekschrift bij me. Dat heb ik toen onderweg in België gekocht'." „Bij Gent werden we aangevallen. Paarden werden doormidden ge schoten. Twee ezels verbrandden levend. Ik hoor ze nog gillen. Zoiets blijft je altijd bij, zeker als je dat vastlegt in een dagboek. Zo kan ik me ook nog goed voor de geest ha len hoe ik als dienstplichtig mili tair in mei 1940 bij vliegveld Soes- terberg lag. Ik zie nog een Duits vliegtuig landen met een militair in de deuropening. We hebben dat vliegtuig in brand geschoten." „Je maakt ook zoveel mee als je de tijd is gegund. Zo heb ik in de oor log nog geprobeerd te ontsnappen naar Engeland. Ik werkte als water bouwer bij Rozenburg. Met een aantal collega's kwamen we op het idee in een bootje de Noordzee over te steken, maar we strandden dicht onder de kust." „Ik wilde per se niet in Duitsland gaan werken, wat veel Nederlandse mannen in die tijd moesten. En Cadzand was redelijk veilig. Het mooie is dat ik toen mijn vrouw heb ontmoet, Sien de Bruijne. Ze woonde op een boerderij in de buurt en zocht iemand om mee te schaken. Ik kon niet zo goed scha ken, maar dat maakte niet uit. Na de oorlog, in 1950, zijn we ge trouwd. Ik had geen betere vrouw kunnen treffen. In 2016 is zij hier, in Oostburg, overleden, 91 jaar oud. Verdrietig, maar ik troost me met de gedachte 'Onze Lieve Heer heeft er een engeltje bij'." „De Becu's zijn van oorsprong Hu- genoten, uit Frankrijk gevlucht voor de rooms-katholieken. Ik heb van mijn familie de hele stamboom uitgezocht. Je krijgt dan wel wat van de geloofsgeschiedenis mee. Niet dat ik erg orthodox ben. Afge lopen week heb ik nog een schilde rij aan de rooms-katholieke kerk in Oostburg geschonken. Ik schilder graag, heb me verdiept in het ma ken van ikonen, oosterse schilde rijen, veelal met afbeeldingen van Jezus en Maria. Ik vond het wel leuk om als Franse Hugenoot zo'n schilderij te schenken aan een rooms-katho- lieke kerk. Luther en Calvijn zullen tevreden zijn." „Het hele leven bestaat uit naden ken. Ik ben liberaal, heb voor de VVD in de gemeenteraden van Bruinisse en Zierikzee gezeten. Maar ik heb altijd oog gehad voor mensen met andere opvattingen. In 1946 werkte ik aan de inpolde ring van de Quarlespolder tussen Zuid-Beveland en Walcheren. Mannen kwamen vragen of we werk hadden. Ze waren op de fiets en hadden een schop bij zich. Ik werkte ervoor Rijksdomeinen en heb ze doorverwezen naar de aan nemer. Die keek eerst of hun schoppen niet te roestig waren, of ze er recent nog mee hadden ge werkt. Ik kan dan best begrijpen dat mensen voor het socialisme kiezen, al is dat mijn keuze niet." „Maar ik sta ook voor mijn me ning. Zo kon ik er eerst niet bij dat het kabinet-Den Uyl in 1974 besloot een open kering in de Oosterschelde te bouwen. 'Ze zijn gek geworden', noteerde ik in mijn dagboek. We waren al enkele jaren bezig met de afsluiting van de Oosterschelde. We hadden zelfs al proeven gedaan met helikopters, om daarmee blokken beton in de zaterdag 10 maart 2018 GO 'Het hele leven bestaat uit nadenken' Harmen van der Werf Leen Becu is 25 maart 1918 geboren in Cadzand Haven, nu Cadzand-Bad. Hij woont tegenwoordig in woonzorgcentrum De Burght in Oost burg, na een om zwerving langs bijna alle Deltawerken in Zeeland. Hij volgde driejaar HBS in Oostburg en slaagde in 1938 voor de hbo- opleiding water bouwkunde, voor het diploma Zeeland van Rijkswaterstaat. Zomer 1950 huwde hij met Sien de Bruijne, een boeren dochter uit Cadzand. Ze kregen één doch ter, Joke. Becu houdt sinds 1936 een dagboek bij, wat in 1986 resul teerde in Dagboek van een waterbouwer geredigeerd door PZC-journalisten Dolf Snel en Kees Cysouw. Dat dagboek moet voor u een houvast zijn. En hoe verliep die tocht met de Duitsers? U vertelt het vrij nuchter. En toen terug naar Cadzand. U bent gelovig? Als u dat zo ver telt, lijkt u een man van weinig dogma's, een vrije denker. U klinkt heel be gripvol.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 50