WJmJ
14 WEE
„De Hedwigepolder ontpolderen is nutteloos." Zo dat is
eruit. Leen Becu, waterbouwer in hart en nieren,
heeft van zijn hart nooit een moordkuil gemaakt.
Ook nu niet, op de drempel van zijn 100ste verjaardag.
'99 plus 1', zegt hij zelf, 'want 100 klinkt zo oud'.
iVm
PORTRETLEENBECU
Beschamend dat
ik gewoon sliep in
de Rampnacht
PASPOORT
een Becu heeft recht
van spreken over al
les wat met water
bouw te maken
heeft. Niet alleen
I omdat hij de eer-
Ibiedwaardige leeftijd
van too jaar bijna heeft bereikt,
maar vooral omdat hij als water
bouwkundige van 1946 tot 1982 in
heel Zeeland actiefis geweest. Van
de inpoldering van de Quarlespol-
der in het Sloe bij Nieuwdorp tot
en met de aanleg van de Ooster-
scheldekering. Van al die activitei
ten hield hij nauwgezet een dag
boek bij. Hij doet dat nog steeds.
Inmiddels is hij in z'n 80ste bezig.
„Dat is het ook, al sinds 1936. Ik kan
niet zonder. In 1944 was ik onder
gedoken bij een boer in Cadzand,
vlak bij waar ik ben geboren, in
Cadzand Haven. De Duitsers wer
den zenuwachtig, want de Engel
sen, Amerikanen, Polen en Cana
dezen kwamen eraan. Ze wilden
weg en vorderden paarden bij boe
ren om hun geschut te vervoeren.
De Duitsers hadden niet in de ga
ten dat ik onderduiker was. 'Ik ga
wel mee', zei ik tegen de boer die
me had geholpen, maar ik had geen
dagboekschrift bij me. Dat heb ik
toen onderweg in België gekocht'."
„Bij Gent werden we aangevallen.
Paarden werden doormidden ge
schoten. Twee ezels verbrandden
levend. Ik hoor ze nog gillen. Zoiets
blijft je altijd bij, zeker als je dat
vastlegt in een dagboek. Zo kan ik
me ook nog goed voor de geest ha
len hoe ik als dienstplichtig mili
tair in mei 1940 bij vliegveld Soes-
terberg lag. Ik zie nog een Duits
vliegtuig landen met een militair
in de deuropening. We hebben dat
vliegtuig in brand geschoten."
„Je maakt ook zoveel mee als je de
tijd is gegund. Zo heb ik in de oor
log nog geprobeerd te ontsnappen
naar Engeland. Ik werkte als water
bouwer bij Rozenburg. Met een
aantal collega's kwamen we op het
idee in een bootje de Noordzee
over te steken, maar we strandden
dicht onder de kust."
„Ik wilde per se niet in Duitsland
gaan werken, wat veel Nederlandse
mannen in die tijd moesten. En
Cadzand was redelijk veilig. Het
mooie is dat ik toen mijn vrouw
heb ontmoet, Sien de Bruijne. Ze
woonde op een boerderij in de
buurt en zocht iemand om mee te
schaken. Ik kon niet zo goed scha
ken, maar dat maakte niet uit. Na
de oorlog, in 1950, zijn we ge
trouwd. Ik had geen betere vrouw
kunnen treffen. In 2016 is zij hier,
in Oostburg, overleden, 91 jaar oud.
Verdrietig, maar ik troost me met
de gedachte 'Onze Lieve Heer heeft
er een engeltje bij'."
„De Becu's zijn van oorsprong Hu-
genoten, uit Frankrijk gevlucht
voor de rooms-katholieken. Ik heb
van mijn familie de hele stamboom
uitgezocht. Je krijgt dan wel wat
van de geloofsgeschiedenis mee.
Niet dat ik erg orthodox ben. Afge
lopen week heb ik nog een schilde
rij aan de rooms-katholieke kerk in
Oostburg geschonken. Ik schilder
graag, heb me verdiept in het ma
ken van ikonen, oosterse schilde
rijen, veelal met afbeeldingen van
Jezus en Maria. Ik vond het wel
leuk om als
Franse Hugenoot
zo'n schilderij te
schenken aan een
rooms-katho-
lieke kerk. Luther
en Calvijn zullen
tevreden zijn."
„Het hele leven bestaat uit naden
ken. Ik ben liberaal, heb voor de
VVD in de gemeenteraden van
Bruinisse en Zierikzee gezeten.
Maar ik heb altijd oog gehad voor
mensen met andere opvattingen.
In 1946 werkte ik aan de inpolde
ring van de Quarlespolder tussen
Zuid-Beveland en Walcheren.
Mannen kwamen vragen of we
werk hadden. Ze waren op de fiets
en hadden een schop bij zich. Ik
werkte ervoor Rijksdomeinen en
heb ze doorverwezen naar de aan
nemer. Die keek eerst of hun
schoppen niet te roestig waren, of
ze er recent nog mee hadden ge
werkt. Ik kan dan best begrijpen
dat mensen voor het socialisme
kiezen, al is dat
mijn keuze niet."
„Maar ik sta ook
voor mijn me
ning. Zo kon ik er
eerst niet bij dat
het kabinet-Den
Uyl in 1974 besloot een open kering
in de Oosterschelde te bouwen. 'Ze
zijn gek geworden', noteerde ik in
mijn dagboek. We waren al enkele
jaren bezig met de afsluiting van de
Oosterschelde. We hadden zelfs al
proeven gedaan met helikopters,
om daarmee blokken beton in de
zaterdag 10 maart 2018
GO
'Het hele leven
bestaat uit
nadenken'
Harmen van der Werf
Leen Becu is 25
maart 1918 geboren
in Cadzand Haven,
nu Cadzand-Bad. Hij
woont tegenwoordig
in woonzorgcentrum
De Burght in Oost
burg, na een om
zwerving langs bijna
alle Deltawerken in
Zeeland. Hij volgde
driejaar HBS in
Oostburg en slaagde
in 1938 voor de hbo-
opleiding water
bouwkunde, voor
het diploma Zeeland
van Rijkswaterstaat.
Zomer 1950 huwde
hij met Sien de
Bruijne, een boeren
dochter uit Cadzand.
Ze kregen één doch
ter, Joke.
Becu houdt sinds
1936 een dagboek
bij, wat in 1986 resul
teerde in Dagboek
van een waterbouwer
geredigeerd door
PZC-journalisten
Dolf Snel en Kees
Cysouw.
Dat dagboek moet voor u een
houvast zijn.
En hoe verliep die tocht met de
Duitsers?
U vertelt het vrij nuchter.
En toen terug naar Cadzand.
U bent gelovig?
Als u dat zo ver
telt, lijkt u een man van weinig
dogma's, een vrije denker.
U klinkt heel be
gripvol.