OF MAAK EEN KIND
Persoonlijk
Anne Eekhout schrijft boeken. Niet om de eer, en al
helemaal niet om het geld. Ze schrijft omdat 'iets maken'
volgens haar de beste remedie is tegen de dood.
dus schrijf ik mezelf er meer. Ieder perso
nage ken ik. Ieder personage ben ik. Ik
kom overal vandaan. Ik ga overal naartoe.
Reden r.
Reden 2. Er zijn schrijvers die menen
dat verhalen rondfladderen en zoeken
naar hun maker, degene die ze optekent
en recht doet. En hoewel ik niet een van
die schrijvers ben, begrijp ik, denk ik,
waar dat geloof vandaan komt. Het is
soms onvoorstelbaar hoe een verhaal
waaraan je werkt, waaraan je tot waanzin
toe werkt, op een bepaald moment in
elkaar blijkt te schuiven als een puzzel.
Hoe de thema's die je erin wilde ver
werken, op veel meer punten opduiken
dan je er bewust in hebt gestopt. Dat zijn
fantastische momenten. Momenten dat
je weet dat je het goede verhaal hebt op
geschreven. En gek genoeg voelt het tege
lijk minder als jouw verhaal. Het is een
stukje buiten je om gegaan, lijkt het.
Maar toch denk ik niet dat het verhaal
ergens rondzweefde en mij uitkoos als
zijn gewillige medium. Ik denk dat ik het
meer moet zoeken in mijn onderbe
wuste. Ik denk dat mijn onderbewuste
slimmer is, creatiever is, vindingrijker is
dan ik. Ik denk dat dat bij iedereen zo is.
Ik denk dat lezen, het proces van figuur
tjes, die letters worden, die woorden
worden, die zinnen worden, die verhalen
worden, die werelden worden, gedeelte
lijk plaatsvindt in je onderbewuste. En
daarmee is het mijn onderbewuste dat
jouw onderbewuste vermaakt, verblijdt,
verdriet, verbaast, verandert. Het is mijn
connectie met jou zonder dat ik je ooit
gezien heb. Wij smeden een verbond.
Het is het intiemste wat ik met je deel.
Reden 2.
Reden 3. In het diepst van mijn gedach
ten ben ik een oproerkraaier. Een klok
kenluider. Een wereldverbeteraar. Een
betoger. Ik loop marsen en houd mijn
spandoek hoog. Ik scandeer leuzen. Ik
maak me zorgen. Schrijf ik om iets te
veranderen? Om een lont aan te steken?
Iemand bewust te maken? Ja. Verstopt in
mijn inkt zitten piepkleine megafoontjes.
Piepfoontjes, zo je wilt. Ik fluister er
doorheen. Kun je me horen? Reden 3.
Reden 4. Soms klikt het wel gelijk tus
sen mij en het verhaal. Zo'n ochtend dat
zelfs de directe bevrediging van een paar
minuten op Facebook mij niet kan weer
houden van het enige wat ik wil doen.
Het enige wat er op dat moment toe doet:
een verhaal scheppen. De waarheid
scheppen. Mijn bijdrage aan de wereld.
Dit is de belangrijkste reden waarom ik
schrijf: om niet dood te gaan. Hoe word je
onsterfelijk? Het beste antwoord dat ik je
kan geven is dit: maak iets.
Maak mooie boeken, maak mooie kin
deren. Maak een tafel waar je achterklein
kinderen aan zullen eten. Maak een sur
prise. Maak een tijdcapsule, begraaf hem
diep in de grond. Maak een gezellig huis.
Maak een auto die rijdt op C02. Maak je
hart open voor de haters. Laat ze naar
binnen kijken, laat ze er niet in. Maak nu
ance. Maak je op. Maak een sneeuwvrij
pad voor je buurman. Maak sneeuwbal
len voor de kinderen uit de straat. Maak
herinneringen. Maak vuur. Maak een reis
met je vader. Maak een boekenplank.
Maak een trui. Maak je agenda leeg voor
een vriend. Maak thee. Maak een grapje.
Maak iets los. Maak een brug naar Afrika.
Maak hem stevig. Maak soep. Maak lied
jes. Maak een kaart. Maak een toren. Maak
foto's. Maak lawaai. Maak duidelijk. Maak
spekkoek tot het is gelukt. Maak een bed
op. Maak een lichtje. Maak tijd. Maak van
je lichaam een holletje. Maak een verhaal.
Het zijn allemaal verhalen. Als je goed
kijkt zie je ze overal. In de rituelen met
je kind, in die vakantie in je eentje. In de
kaart aan je buurvrouw. In het spandoek.
In het plotselinge idee tijdens de brain
storm. In het verzinsel. Maak verhalen.
Het is wat de wereld nodig heeft en het
is wat jij nodig hebt om onsterfelijk te
worden.
Mijn dochter is 8. Ze schrijft boeken.
Mijn zoon is 5. Hij kan 'vis' lezen. Ik ben
zo trots. Ze zijn onsterfelijk aan het wor
den. 41
magazine 51
SCHRIJF!
I oio ANNABELOOSTEWEEGHEL
WG