'IK LEG LATER WEL UIT HOE
JE NORMAAL GESPROKEN
EEN KIND VERWEKT'
„Rond mijn 30ste kriebelde het, ik wilde
wel kinderen, maar een relatie had ik niet.
Op mijn 34ste had ik nog altijd geen part
ner. Intussen verdiepte ik me wel in een
kind in m'n eentje krijgen en opvoeden.
En ik dacht: een partner kan altijd nog in
mijn leven komen, een kind niet, gezien
mijn leeftijd. Ik wilde niet langer wach
ten. Met mijn ouders als achtervang wist
ik dat ik het alleen ook kon.
Via een donorkliniek is het gelukt
zwanger te raken. Gelukkig is de donor
niet anoniem, vanaf haar 16de kan Riley
zijn gegevens opvragen. Natuurlijk is het
soms pittig, als Riley niet wil slapen, als ik
twijfel over iets in de opvoeding of dat je
elkaar nooit kunt afwisselen. En nee, ze
heeft dan geen vader, ze heeft wel een
tante, oud-ooms, een opa, een oma. Ze
komt niets tekort. En als ik soms zie wat
voor drama het is als partners uit elkaar
gaan, dan denk ik: dat zal mijn dochter
nooit hoeven meemaken. Bij ons thuis is
er altijd stabiliteit.
Ik ben er heel open over tegen Riley.
Zij denkt nu datje kindjes krijgt door
prikjes in je buik. Die had ik nodig om
een eisprong op te wekken. Ach, ik leg
later nog wel uit hoe het normaal gespro
ken gaat. Kijk, dat is dus ook het voordeel:
ik neem zelf elke beslissing, ik hoef met
niemand te overleggen. Ik ben gewoon
heel tevreden.
Ons leven is prima zo."
Angeline Rebers (39), financieel
administratief medewerker uit
Schiedam. Moeder van Riley (5).
WG
magazine |35
