'IK HOEF MIJN LIEFDE NIET
TE VERDELEN; AL MIJN
LIEFDE GAAT NAAR HAAR'
„Ik was 36 en het klokje tikte. De mannen
die ik tegenkwam, waren helaas geen
vadermateriaal. Ik zag veel gebroken ge
zinnen waarin het co-ouderschap,
nieuwe relaties en voogdij tot problemen
leidde. Ik dacht: fuck it, ik ga het gewoon
alleen doen. Dan heb ik alle lasten, maar
ook alle lusten. Na dertien behandelin
gen waarbij zaadcellen hoog in de baar
moeder worden gebracht en een aantal
miskramen raakte ik via ivf zwanger van
een tweeling, van wie Maeve er een is.
Haar broertje of zusje heeft het niet ge
haald. We weten dat de biologische vader
van Maeve piloot is, wat voor kleur haar
en ogen hij heeft. En als ze 16 is kan ze
een verzoek doen hem te ontmoeten.
Ik ben de donor eeuwig dankbaar. Als
iemand Maeve vraagt waar haar vader is,
zegt ze: 'Die zit in het vliegtuig'. Zielig?
Zeker niet. Niemand is méér gewenst dan
zij. Ik heb mazzel met mijn moeder, zij
komt in het weekend over als ik naar het
buitenland reis. Als ik een afspraak bui
ten de deur heb, moet ik soms wel negen
telefoontjes plegen om een oppas te
vinden. En ik kan nooit alleen mijn huis
uit, niet voor een wandelingetje met de
hond of een boodschap. Altijd moet
Maeve mee. Ik denk weieens: is er dan
nooit eens een vriendin die een dag kan
oppassen? Binnenkort komt mijn moeder
een week over, zodat ik naar een retreat in
Engeland kan, om naar de zee te staren,
nieuwe doelen te stellen en mijn hoofd
leeg te maken. Sterke vrouwen onder
elkaar en daarna weer ertegenaan. En
weet je, ik hoef mijn liefde niet te
verdelen, alle liefde die ik heb gaat naar
Maeve. Het is wij tweeën tegen de rest
van de wereld. En ik ben zo trots op
mezelf, dat ik nooit heb opgegeven."
Danielle van der Velden (46),
netwerkmarketeer en hypno-
therapeut uit Rotterdam. Moeder
van Maeve (4).
341 zaterdag 3 maart 2018
WG