'IK HOEF MIJN LIEFDE NIET TE VERDELEN; AL MIJN LIEFDE GAAT NAAR HAAR' „Ik was 36 en het klokje tikte. De mannen die ik tegenkwam, waren helaas geen vadermateriaal. Ik zag veel gebroken ge zinnen waarin het co-ouderschap, nieuwe relaties en voogdij tot problemen leidde. Ik dacht: fuck it, ik ga het gewoon alleen doen. Dan heb ik alle lasten, maar ook alle lusten. Na dertien behandelin gen waarbij zaadcellen hoog in de baar moeder worden gebracht en een aantal miskramen raakte ik via ivf zwanger van een tweeling, van wie Maeve er een is. Haar broertje of zusje heeft het niet ge haald. We weten dat de biologische vader van Maeve piloot is, wat voor kleur haar en ogen hij heeft. En als ze 16 is kan ze een verzoek doen hem te ontmoeten. Ik ben de donor eeuwig dankbaar. Als iemand Maeve vraagt waar haar vader is, zegt ze: 'Die zit in het vliegtuig'. Zielig? Zeker niet. Niemand is méér gewenst dan zij. Ik heb mazzel met mijn moeder, zij komt in het weekend over als ik naar het buitenland reis. Als ik een afspraak bui ten de deur heb, moet ik soms wel negen telefoontjes plegen om een oppas te vinden. En ik kan nooit alleen mijn huis uit, niet voor een wandelingetje met de hond of een boodschap. Altijd moet Maeve mee. Ik denk weieens: is er dan nooit eens een vriendin die een dag kan oppassen? Binnenkort komt mijn moeder een week over, zodat ik naar een retreat in Engeland kan, om naar de zee te staren, nieuwe doelen te stellen en mijn hoofd leeg te maken. Sterke vrouwen onder elkaar en daarna weer ertegenaan. En weet je, ik hoef mijn liefde niet te verdelen, alle liefde die ik heb gaat naar Maeve. Het is wij tweeën tegen de rest van de wereld. En ik ben zo trots op mezelf, dat ik nooit heb opgegeven." Danielle van der Velden (46), netwerkmarketeer en hypno- therapeut uit Rotterdam. Moeder van Maeve (4). 341 zaterdag 3 maart 2018 WG

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 98