M
Brutale roof van metersgroot schilderij uit rooksalon Kurhaus
7
Het leven van Lisette Teunissen (32)
draaide om sport. Zwemmend kon ze haar
spierziekte even vergeten. Ze won goud op de
Paralympische Spelen in Londen. Die tijd is
voorbij. Haar spierziekte eist zijn tol.
Zwemmen was mijn
leven. Ik wilde graag
door, want ik had er nog
veel plezier in, maar
mijn lichaam zei nee
waarbij de zenuwen die voorname
lijk de spieren van de benen en de ar
men aansturen steeds minder goed
functioneren. Er is geen medicijn te
gen en de ziekte zorgt ervoor dat het
lichaam steeds verder aftakelt.
Wat haar zo sterk heeft gemaakt
zijn de afgelopen achttien jaar.
„Zwemmen was mijn leven. Ik gaf er
alles voor. Ik wilde het hoogste berei
ken." Haar ouders en zusje gingen al
tijd mee naar trainingen en wedstrij
den. „Mijn moeder hielp me met
aan- en uitkleden en ze hebben me
altijd gestimuleerd. Het moment dat
ik nooit zal vergeten is toen ik met
Als Lisette Teunissen uit
Capelle aan den IJssel
denkt aan het moment
dat ze goud won op de
Paralympische Spelen
in Londen in 2012 gaan haar ogen
weer stralen. Het is het absolute
hoogtepunt in haar zwemcarrière.
Het hoogst haalbare wat ze kon be
reiken. „Ik had echt het gevoel dat ik
iets had bereikt. Ik heb er keihard
voor gewerkt. Het gevoel dat je de al
lerbeste bent is gewoon fantastisch.
Dat vond ik zo leuk aan zwemmen:
winnen. En als je dat eenmaal ge
voeld hebt, wil je het de volgende
keer weer."
Het euforische gevoel dat de sport
haar gaf, zal ze nooit meer voelen.
Haar lichaam kan het niet meer aan.
Door haar progressieve spierziekte
HMSN type 2 viel het zwemmen haar
steeds zwaarder. „Het is natuurlijk
niet leuk om te zien dat je achteruit
gaat. Je hebt verschillende klassen in
het zwemmen en door de jaren ben
ik steeds in een 'zwaardere' klasse te
recht gekomen. Dat is confronterend.
Mijn handicap wordt steeds zwaar
der, maar dat is het leven. Je wordt
ouder en wijzer en als je dat niet ac
cepteert zit je alleen jezelf in de weg.
Je moet het leven met beide handen
mijn gouden medaille naar mijn ou
ders en zusje ging op de tribune. Die
emotie die je dan ook bij hen ziet.
Die is onbeschrijfelijk." In 2016 be
haalde ze in Rio het brons op die
zelfde 50 meter rugslag.
Ondanks de moeilijke beslissing
staat Teunissen positiefin het leven.
„Dat komt ook omdat ik er maanden
over heb getwijfeld. Ik wilde graag
door, want ik had er nog plezier in,
maar mijn lichaam zei nee." De ko
mende tijd wil ze zich focussen op
haar vrienden en familie. Dingen
doen waar ze de afgelopen jaren geen
tijd voor had. In september trouwt ze
met haar grote liefde Tijmen Slomp,
dus ze is druk bezig met de voorbe
reidingen. „En ik zou graag willen
werken. Als ervaringsdeskundige
bijvoorbeeld in de sport of om men
sen in een rolstoel te helpen. Ik weet
precies wat er allemaal bij komt kij
ken en hoe je bijvoorbeeld voorzie
ningen aan moet vragen bij de ge
meente. Ik heb er vertrouwen
in dat ik iets vind. Hoe snel ik
verder lichamelijk achteruit
ga, weet ik niet. Maar dat wil ik
ook niet weten. Ik kijk terug
op een prachtige tijd. Ik wil
niet zeggen dat ik mijn spier
ziekte dankbaar ben, maar ik
zou dit allemaal nooit hebben
meegemaakt zonder de ziekte."
aangrijpen en er iets van maken."
Door haar spierziekte zit ze al
meer dan tien jaar aan haar rolstoel
gekluisterd. Maar zielig? Dat is ze on
der geen beding. Zoals ze zelf zegt: ze
heeft dingen bereikt die niet veel
mensen haar na doen. In het water
voelt ze zich vrij. Stoppen met
zwemmen was dan ook de moeilijk
ste beslissing van haar leven. „Maar
het gaat gewoon niet meer. Mijn li
chaam kan het niet meer aan."
Teunissen was 14 jaar toen ze be
gon met zwemmen. „Ik had vroeger
veel moeite de ziekte te accepteren.
Ik vroeg me af: waarom ik? Vooral tij
dens mijn tienerjaren vond ik het
lastig om te accepteren dat ik som
mige dingen niet kon. Zwemmen
hielp me. Dat was iets wat ik
wél kon." Toen Teunissen een
baby was en begon met lo
pen, merkte haar moeder
dat er iets niet in de haak
was. Ze viel veel. De reva
lidatiearts stelde de dia
gnose HMSN type 2. Dat is
een erfelijke aandoening
Algemeen directeur Marcel Bos
man van het Kurhaus zit met de
handen in het haar. De diefstal van
het schilderij van maar liefst 2 me
ter bij 1,20 meter uit de chique rook
salon van zijn hotel heeft rond 10
februari plaatsgevonden, maar een
precieze datum en tijdstip heeft hij
niet. „We hebben geen camera's
hangen in de rooksalon", legt Bos
man uit. „De rooksalon is voor gas
ten, dus wij komen er zelf niet vaak.
Vandaar dat we er nu pas achter zijn
gekomen."
Hij is verbaasd over hoe de crimi
nelen het kunstwerk hebben kun
nen meenemen. „Het is een zeer
opmerkelijke diefstal, want het is
een heel groot schilderij. Het is
door de omvang onwaarschijnlijk
dat iemand alleen heeft gewerkt,
dus wellicht hebben meerdere
mensen het schilderij versleept",
vermoedt Bosman.
„En die hebben ook nog eens het
risico genomen om langs mede
werkers en de receptie te lopen.
Hoe langer ik erover nadenk, hoe
vreemder ik de diefstal vind."
Het Kurhaus heeft aangifte ge
daan van de diefstal van het grote
schilderij. Bosman: „Maar ik voel
me machteloos op dit moment.
Misschien dat gasten die hebben
overnacht in februari iets hebben
gezien. Ik heb nog de hoop gehad
dat het een grap was, maar die is in
middels vervlogen."
Bosman roept dan ook iedereen
op zich te melden die wellicht iets
gezien heeft. Hij looft een beloning
uit voor tips die ertoe leiden dat het
kunststuk terugkomt. „We willen
aan de tipgever een overnachting in
een mooie suite geven en twee
kaarten voor de musical The Lion
King in het Circustheater."
Het schilderij is van schilder Guy
Olivier (Maastricht, 1964) en is in
opdracht van het Kurhaus gemaakt
om de sfeer in de rooksalon te ver
hogen. „De eigenaar van het Kur
haus heeft de schets zelf gemaakt.
De schildering heeft daarom ook
emotionele waarde." Op de schil
dering is een aantal Cubanen te
zien. Het werk hing zo'n anderhalf
jaar in de rooksalon. De waarde van
het kunstwerk wordt geschat op
ongeveer 10.000 euro.
zaterdag 3 maart 2018
GO
Salwa van der Gaag
Capelle aan den I Jssel
A Lisette Teunissen
thuis met haar gou
den plak.
FOTO FRANK DE ROO
In Rio na het winnen
van brons, fotohenkjan
dijks
:v
Het Kur
haus hoopt
dat Havana
Dreams
weer snel in
de rooksalon
zal hangen.
FOTO KURHAUS
Het twee meter lange schilderij
Havana Dreams is begin februari
gestolen uit de Louis Davids
rooksalon in het Kurhaus op
Scheveningen. Ondanks de
forse omvang van het kunststuk
heeft niemand iets opgemerkt.
Het hotel is verbijsterd over de
'brutale diefstal'. „Hoe heeft dit
kunnen gebeuren?"
Graziella Gioia
Scheveningen
Kijk op de site bij /video
Verbijstering in het Kurhaus
over de brutale diefstal
