'K
'Ze waarschuwen me voor een aanval'
9
MIJN
UïSt MANCAVE
Al sinds zijn tienerjaren spaart Antoine van
Stevendaal (51) uit Terneuzen alles wat met
Heineken te maken heeft. Wie zijn mancave
betreedt, ziet dan ook overal de kleur groen.
om bij mij niet aan met Bel
gisch pils, ik ben een echte
Heineken-drinker. Al een
jaar of 35 spaar ik werkelijk alles van
dit merk. Lange tijd heb ik de spullen
door het hele huis gesleept. De ene
dag stonden ze op zolder, de andere
dag kreeg ik het idee om een van de
slaapkamers in te richten met Heine-
ken-spullen. Sinds vorig jaar heb ik
de ideale plek gevonden: mijn eigen
bar. Al staan de meest speciale items
nog steeds op zolder."
Al langere tijd speelde Antoine met
het idee om zijn garage tot bar om te
bouwen. „Mijn vrouw Corina vond
dat wel een goed idee, maar wilde
onze auto per se in de garage laten
staan. Toen we vorig jaar de garage
van de vroegere buren over konden
nemen, zag ik mijn kans schoon. Ik
had het plaatje al wel zo'n beetje in
mijn hoofd zitten, maar in de uitvoe
ring ben ik iets minder. Gelukkig
kreeg ik hulp van drie vrienden. Met
z'n vieren zijn we er perfect uitgeko
men. De bar is echt precies zoals ik
hem in mijn hoofd had zitten."
De bar, genaamd Café Toine, is niet
de eerste bar aan huis voor Antoine.
Zo'n dertig jaar geleden had hij er
ook al een. „Toen ik net op mezelf
woonde, hebben mijn vader en ik sa
men een bar gemaakt. Die heb ik een
paar jaar gehad. Dat ik nu, na zoveel
jaren, weer mijn eigen bar heb, is
echt prachtig. Mijn vader vindt hem
ook schitterend. Wel blijf ik het
moeilijk vinden dat een van mijn be
ste vrienden van vroeger deze bar
nooit heeft gezien. Hij had zich er he
lemaal thuis gevoeld. Helaas is hij
een paar jaar geleden overleden."
Plassen
„Ik zit hier niet elke dag hoor, maar
zeker wel een aantal keer per maand.
Sowieso komen we iedere maand een
avond samen met vrienden. Ik heb
vijftien barkrukken, dus er is plek
Dat ik na zoveel jaren
weer mijn eigen bar
heb, is prachtig
zat. Sinds kort heb ik ook een echte
pisbak. Die kon ik van een café uit
Terneuzen overnemen en heeft een
mooi plekje in de tuin gekregen.
Hoeven de mannen niet steeds naar
binnen te lopen om te plassen."
Een echte mancave kun je Café
Toine eigenlijk niet noemen. Vrouw
Corina voelt zich er ook op haar ge
mak. „Corina en ik houden van ge
zelligheid. Die zoeken we dus ook in
eigen huis op. Corina is uiteraard
meer dan welkom in Café Toine. Zo
lang ze maar niet aan de speciale gla
zen zit, haha. Het café is echt perfect
zoals het nu is. Lekker een biertje
drinken en naar een van de honderd
cd's van mijn favoriete band
Hawkwind luisteren. Heerlijk.
Nieuwe Heineken-spulletjes kun
nen er natuurlijk altijd bij komen. Zo
kwam ik onlangs een enorme Heine-
ken-koeling tegen op Marktplaats.
Die kon ik niet laten lopen. En kijk
eens naar die authentieke Heineken-
lamp. Nee, dat verzamelen gaat er
nooit meer uit bij mij."
SASKIA SEM EN SULLY
vrijdag 2 maart 2018
PZ
M Antoine van
Stevendaal
bouwde zijn
garage vorig
jaar om tot
bar. FOTOCAMILE
SCHELSTRAETE
Heerlijk, helder Heineken
Bas Dingenouts
—Antoine van Stevendaal
De honden Sem (zwart)
en Sully (wit) zijn de
steun en toeverlaat van
Saskia Honing (46) uit
Goes. Zonder haar die
ren kan ze niet.
„Ik heb last van epilepsie.
Toen herdershond Sem
vijfenhalf jaar geleden
werd geboren, ontwik
kelde ze al snel een ma
nier om mij te bescher
men. Voorafgaand aan
een epileptische aanval
geef ik blijkbaar een sig
naal of een geur af die zij
herkent. Sem blijft op dat
moment in de buurt en
begint me te likken. Als ze
dat doet, weet ik dat ik
snel moet gaan liggen.
Dan kruipt ze erbij of
klimt ze zelfs bovenop
me.
Wat het nog specialer
maakt, is dat Sem hier
nooit een training voor
heeft gehad. Ze doet het
vanuit haar instinct.
Bovendien neemt mijn an
dere hond Sully, een krui
sing van een Ameri
kaanse bulldog en een
cane corso, dit gedrag
van haar over.
Als tegenwoordig een van
mijn honden aangeeft dat
ik een aanval krijg en ik
snel richting bed moet,
wordt het helemaal bij
zonder. Sem gaat aan de
ene kant liggen en Sully
aan de andere kant. Zo lig
ik klem en kan ik niet uit
bed vallen."
Mijn partner is internatio
naal chauffeur en veel
van huis. Mede daarom
zijn mijn honden onmis
baar. Ze zijn niet alleen
mijn dieren, maar ook
mijn kindjes. Sem en Sully
hebben voor altijd een
speciaal plaatsje in mijn
hart." Hans Puik
