De Kok
dacht heel
even aan
stoppen
Pechvogel Bastiaansen weer lang uitgeschakeld
-* W IMw»
13
Ür
b.
zv
- w
mt- ïjm "r
seizoen gaan, waarin minder toer
nooien georganiseerd worden. In
Brazilië is alles outdoor en in die
periode waren er veel grotere toer
nooien op korte reisafstand. Het
plan werd dus twee maanden Rio
de Janeiro, vervolgens twee weken
Aruba (in verband met het grootste
internationale beachtennistoer-
Beachtennis werd
voor mij de perfecte
combinatie tussen
sport en de wereld
ontdekken
nooi) en vier weken Porte Alegre."
En zo geschiedde. Begin oktober
vertrok hij samen met een andere
Nederlandse beachtennisser, Dario
lo Conté, richting Brazilië. „Wij
hebben een budget vrijgemaakt om
deze investering in onszelf te kun
nen doen. Ik had wel al wat contac
ten in het wereldje, waardoor de
weg daar naartoe en het vinden van
huisvesting vrij simpel verliepen.
Ons dagprogramma daar was dui
delijk: 'eat, sleep, train, repeat.' Het
was een geweldige ervaring, waar
we veel spelers hebben leren ken
nen, meerdere trainers naar ons
hebben gekeken en wij onszelf
puur konden focussen op het spel
letje. Dat overtrof al onze verwach
tingen."
Aruba
In november sloeg Boot zich naar
de tweede ronde van het ITF Gi-
toernooi op Aruba. Na winst in het
kwalificatietoernooi wist hij ook de
eerste ronde te overleven, waarna
de kampioen van spanje in de
tweede ronde een maatje te groot
bleek. „Dat is het grootste interna
tionale toernooi dat er is, dus ik ben
erg trots op dat resultaat."
Op een ander toernooi, in het
Braziliaanse Garopaba, verloor hij
samen met zijn reisgenoot Dario
Dolgraag had hij deelgenomen aan
de Olympische Spelen in Pyeong-
chang, afgelopen maand. Een nood
lottige valpartij eind 2016 sloeg de
droom van de jonge snowboarder
echter al snel aan duigen. Na een
herstelperiode van bijna een jaar
maakte de Terneuzenaar in novem
ber vorig jaar zijn rentree in het
nipt van twee top-15-spelers. „We
verloren in drie sets, maar daar heb
ben we echt ons beste spel tot nu
toe laten zien. Dat voelde erg pret
tig, omdat het bevestigde dat mijn
niveau omhoog ging en de investe
ring dus zijn vruchten af ging wer
pen."
Die stijgende lijn zette zich voort
en werd in januari bekroond met
toernooiwinst op een ITF G4-toer-
Wij hebben een
budget vrijgemaakt
om deze investering
in onszelf te kunnen
doen
nooi in Aruba. „Doordat ik me nu
een tijdje volledig heb kunnen rich
ten op het beachtennis merk je echt
die progressie. Alleen al door het
feit dat ik het racket meer uren in
mijn handen heb en op het zand
sta. Daarnaast heb ik minder aflei
dingen dan in Nederland. Je neemt
hier meer de tijd om wedstrijden
op YouTube te bekijken en te analy
seren en ik heb het geluk gehad om
met één van de beste spelers ter we
reld te kunnen trainen."
Na zijn geplande stageperiode
aan de andere kant van de wereld
was Boot het nog niet beu en be
sloot hij zijn reis te verlengen. Mo
menteel verblijft hij nog altijd op
Aruba, waar hij veel traint op de
club en meespeelt in toernooien en
competities.
„Zoals het er nu naar uitziet, zal
ik hier nog wel een tijdje blijven,
zeker tot en met mei. Momenteel
ben ik druk bezig met de seizoen
splanning voor de toernooien in
Europa, maar ook in Zuid-Amerika.
Er komen steeds meer 10.000+ dol
lar-toernooien die ik graag zou wil
len spelen."
En hoe zijn leven verder gaat zo
dra hij weer voet op Nederlandse
bodem zet? „Toen ik dit avontuur
aan ben gegaan, heb ik alle stabili
teit in Nederland on hold gezet. Ik
had een appartement in Amster
dam en een baan bij een consul
tancy bedrijf in de zorg. Die heb ik
beiden opgezegd om mij volledig
op de sport te kunnen storten. Wat
er hierna op mijn pad komt, dat
weet ik nog niet. Maar beachtennis
is mijn passie en ik vind het werk in
de gezondheidszorg ook heel inte
ressant. Een combinatie van beiden
zou mooi zijn."
herstellen op Papendal, waar ik ook
woon. Precies aan het einde van het
seizoen ben ik normaal gesproken
weer fit."
Het eerste richtpunt voor Basti-
aansen is een trainingskamp, ko
mende augustus in Nieuw-Zeeland.
„Ik doe er alles aan om er dan weer
te staan. Tijdens die trip staan ook
weer de eerste wedstrijden van het
nieuwe seizoen gepland. Hopelijk
kan ik hier aan meedoen. Dit hangt
onder meer af van de prestaties van
de andere Nederlandse snowboar-
ders in het huidige seizoen. Aan de
hand daarvan wordt het aantal start
bewijzen voor de Nederlanders be
paald. Dat gaat wel goed komen
denk ik. Daarna is het hopen dat ik
fit genoeg ben om mee te kunnen
doen."
Maandag hoopt Ralph de Kok
weer definitief bij de selectie van
Jong FC Dordrecht te zitten. De
jongeling liep in de voorbereiding
op dit seizoen een fikse kniebles
sure op. „Tijdens een training
bleef mijn been in het kunstgras
staan. Ik hoorde een knak. Ik dacht
direct dat het mijn kruisband was,
aangezien ik daar een verleden
mee heb."
De diagnose bleek anders. Zijn
binnenmeniscus gooide dit keer
roet in het eten. „Onderweg in de
trein was ik boos op mezelf.
'Waarom altijd ik?'", doelde De
Kok op zijn eerdere kruisband
kwetsuur. „Ik trainde en voetbalde
lekker. Ik dacht dat ik de strijd om
m'n plekje centraal achterin ging
winnen."
Na een operatie hield hij een
maand rust, om vervolgens vier
maanden het krachthonk in te
duiken. „Dat deed ik vier keer per
week of vaker." De Kok keek van
uit de sportschool met jaloezie
naar zijn medespelers. „Je ziet je
teamgenoten stappen maken, ter
wijl jij stilstaat. Door mijn eerdere
blessure lopen zij in principe an
derhalf jaar voor op me."
Ik moet weer
vertrouwen krijgen
in mijn knie
De Kok werd na maanden bin
nen trainen onderworpen aan
verschillende tests. Bij een goed
resultaat mocht hij de veldtraining
hervatten. Het liep anders. „Ik
zakte steeds door mijn rechter
been." Het verschil tussen beide
benen betrof meer dan vijftien
procent. „Dat was veel te veel.
Toen dacht ik: het is nu genoeg ge
weest." Toch zette hij de knop om.
„Mijn vriendin en ouders zeiden:
'Je bent er bijna. Dit hoort er ook
bij.' Ik heb die week keihard voor
mezelf getraind. Ik probeerde zo
ver mogelijk te springen." De Kok
vroeg de test opnieuw aan en
slaagde met vlag en wimpel.
Inmiddels staat de Goesenaar
weer op het trainingsveld. Sinds
deze week traint hij weer voluit
mee met de groep. „Aanzetten is
nog gevoelig. Ik geef mijn grens
aan, als deze bereikt is. Ik moet
weer vertrouwen krijgen in mijn
knie, m'n plekje veroveren en op
vallen. Ik droom nog altijd van het
hoogst haalbare: prof worden."
wedstrijdcircuit. De eerste twee
wedstrijden schreef hij direct op zijn
naam. Amper een maand later sloeg
het noodlot wederom toe. Bastiaan
sen zit momenteel midden in
zijn zoveelste hersteltraject.
„Nadat ik eerst mijn
hielen had gekneusd,
liep ik vorig jaar mei
een scheurtje in een
tussenwervel in mijn
rug op. Hier leek ik
volledig van hersteld.
Een kleine terugval in
december bleek echter
veel serieuzer van aard te
zijn dan gedacht", legt de
Zeeuws-Vlaming uit. „Er zit weer
een scheurtje in mijn tussenwervel.
Hierdoor komt er vocht uit, dat te
gen mijn zenuwen aantikt. In totaal
lig ik er zo'n zeven maanden uit. Ik
ben er echt goed ziek van."
Vooral omdat hij, na een eerdere
lange herstelperiode, nu zo goed be
zig was. „Ik had mezelf
als doel gesteld om bij
de eerste drie van
de Europese tour
te eindigen. De
eerste wedstrij
den van deze
tour, in Land
graaf, won ik
meteen. Echt een
perfecte start dus",
aldus Bastiaansen, die
dus weer een tegenvaller
te verwerken kreeg. „Ik dacht eerst
dat de blessure wel mee zou vallen,
maar dat bleek dus absoluut niet zo
te zijn. Ik ben nu fulltime aan het
vrijdag 2 maart 2018
wereld ontdekken
15»
ll
n
A Pieter Boot in actie tijdens zijn verblijf in Zuid-Amerika, waar hij een betere beachtennisser wil wor
den én de wereld wil ontdekken, foto's pieter boot/beachtennis aruba
- Pieter Boot
Na een lange revalidatieperiode
leek snowboarder Erik Bastiaan-
sen (20) op de weg terug. Hij
was weer fit en won meteen
wedstrijden. Maar een oude
blessure gooide opnieuw roet in
het eten van de Zeeuws-Vla
ming.
Bas Dingenouts
Papendal
- Pieter Boot
Ralph de Kok (19) uit Goes
staat na vijf maanden revalide
ren weer op het trainingsveld.
De verdediger van Jong FC
Dordrecht kampte met een
zware knieblessure. Het is niet
de eerste keer dat De Kok lang
durig langs de kant stond. „Op
den duur dacht ik: dit gaat 'm
niet meer worden..."
Len Wolters
Goes
-Ralhp de Kok (19)
