Excessenregeling doet Terneuzenaars zwemmen
7
Frituur Chevy's blijft doordraaien met nieuwe eigenaar
Analyse
Remco de Koeijer
heeft zijn Hulster
frituur na 19 jaar
verkocht en helpt
de nieuwe
eigenaren met
opstarten.
Remco de Koeijer groeide
op in de horeca. Zijn ou
ders hadden een café
restaurant. „We hoorden
her en der dat er vraag was naar
een goed frituur in Hulst. Met de
hulp van familie en kennissen
hebben we de oude viswinkel aan
de Gentsepoort verbouwd tot fri
tuur", vertelt hij. „Ik was twintig
en kreeg de kans om dit te doen,
dus ik heb de uitdaging met beide
handen aangegrepen." Op dat
moment waren er nog zeven an
dere frituren in Hulst. Om op te
vallen, werden de muren van
Chevy's geel geschilderd. „On
danks dat we daar een vergun
ning voor kregen van de ge
meente, was het achteraf gezien
toch iets té en is de gele kleur
overgeschilderd."
Voor De Koeijer zijn de jaren
voorbijgevlogen. „Ik had niet ver
wacht dat ik er negentien jaar zou
zitten. In al die jaren hebben we
flink wat gemoderniseerd, zo is er
een groot terras bijgekomen. Het
geeft een kick om zo'n zaak, met
de hulp van enthousiaste mede
werkers, vanaf nul op te bouwen."
Nu Chevy's op zijn top zit en De
Koeijer veertig wordt, wil hij zijn
horizon verbreden. „Ik heb lange
dagen gemaakt en wil de tijd die ik
gemist heb met mijn vriendin in-
halen. Zij heeft altijd achter me
gestaan. Ik weet nog niet wat de
toekomst zal brengen, ik ga er
blanco in." De Koeijer is nu al zo'n
drie weken bezig om de nieuwe
eigenaren te helpen opstarten.
„Natuurlijk is het niet makkelijk
om te staan toekijken. Maar er zijn
al klanten geweest die zeiden: 'Als
ze het zo blijven doen, dan komt
het goed.' Dat geeft mij een goed
gevoel om de zaak aan hen over te
Het geeft een kick om
zo'n f rituurzaak vanaf
nul op te bouwen
laten." De naam Chevy's blijft ove
rigens, en de nieuwe eigenaren
werken met dezelfde producten.
„Je kan overal frikadellen eten,
daarom is het belangrijk om kwa
liteit te leveren. Ik hoop dat men
sen zelf gaan kijken en zullen
proeven dat de kwaliteit nog
steeds hetzelfde is."
De Koeijer zal zeker nog eens
een frietje gaan eten op het terras.
En wat hij vooral gaat missen, is
het fijne contact met klanten en
medewerkers. „Een goede werk
sfeer is belangrijk. Ik werkte vooral
met jonge mensen en zei altijd: 'Ik
ben niet je baas, ik ben je werkge
ver'. Ik zette net zo goed de vuil
niszakken buiten als zij."
Een van zijn eerste medewer
kers heeft nu een eigen bedrijf.
„Dat vind ik leuk om te zien. Het is
fijn als mensen ook echt iets bij je
leren."
Terug naar december vorig jaar.
Kees Hamelink, bewoner van
de Nieuwendijk in Axel, doet
met vijftig buurtgenoten een beroep
op de excessenregeling. Steen des
aanstoots is hoe een woning aan de
Nieuwendijk 13 is verbouwd. „Super-
lelijk", vinden de Axelaars, "en niet
passend in onze straat".
Het Terneuzense college van B en
W buigt zich erover. Onlangs viel het
besluit. Het beroep is afgewezen. Dat
kan, maar de gebruikte argumenten
tonen regelrecht het failliet van de
excessenregeling aan.
Dé vraag is wat een exces is. Is het
voldoende dat buurtbewoners een
woning in hun directe omgeving le
lijk vinden? Of moet er meer aan de
hand zijn? Over smaak valt immers te
twisten. Dat geldt ook voor de aan de
Nieuwendijk in Axel verbouwde wo
ning, waarvan de bovenverdieping in
een rechthoek is uitgebouwd om
ruimte te winnen.
Op één punt geven B en W van
Terneuzen de omwonenden gelijk.
Het pand wijkt af van andere wonin
gen in de straat, maar, slaat het col
lege terug ,'in de omgeving zijn ver
gelijkbare huizen' te vinden. Dat
Aan de
excessenregeling
kunnen geen rechten
worden ontleend
leidt tot de conclusie dat het pand
niet aangepast hoeft te worden. Dat
gaat B en W veel te ver.
De rol van de gemeente als vergun
ningverlener komt daarbij ook om de
hoek kijken. Terneuzen heeft ver
gunning verleend voor de gewraakte
verbouwing. „Een vergunninghou
der mag er vanuit gaan", stelt het da
gelijks gemeentebestuur, „dat hij
mag bouwen waarvoor hij een ver
gunning heeft. Zolang hij zich aan
het goedgekeurde bouwplan houdt."
Rechten
Dat lijkt logisch. Rechtszekerheid is
een groot goed, maar waarom is er
dan een excessenregeling in het leven
geroepen? Niet iedere bewoner zal
wekelijks aanvragen voor bouwver
gunningen uitpluizen om vervolgens
vooraf bezwaar aan te tekenen.
Een beroep op de excessenregeling
blijft achteraf de enige mogelijkheid,
en die schoffelt het Terneuzense col
lege vakkundig onder tafel, blijkt uit
de volgende volzin: 'Het niet vooraf
toetsen van een aanvraag aan de rede
lijke eisen van welstand mag en kan
niet niet tot gevolg hebben dat het col
lege achteraf ingrijpt en een vergun
ninghouder verbiedt hetgeen con
form de vergunning is opgericht aan
te passen of zelfs te slopen'. Simpel ge
zegd: aan de excessenregeling kunnen
geen rechten worden ontleend.
Sinds 2013 is in Terneuzen slechts
drie keer een beroep gedaan op de ex
cessenregeling. De welstandscom
missie lijkt dus niet gemist te wor
den, maar er is meer aan de hand.
Burgemeester Jan Lonink gaf het zelf
eerder aan: „Burgers moeten achteraf
ageren als iets er al staat. Je moet daar
nogal lef voor hebben, omdat je het
tegen je buren opneemt."
Dat is feitelijk het enige wat de ex
cessenregeling garandeert: ruzie met
de buren.
woensdag 28 februari 2018
zV
'De friet heeft dezelfde kwaliteit'
Gertie De Boey
Hulst
Remco de Koeijer in de frietzaak. fotocamileschelstraete
-Remco de Koeijer
Terneuzen nam in
2013 afscheid van
de welstandscom
missie. Om te
voorkomen dat de
gemeente hele
maal niet meer
zou kunnen optre
den tegen echt le
lijke bouwwerken,
kwam er een ex-
cessenregeling.
Die is niet meer
dan een dode let
ter, wijst de prak
tijk uit.
Guido van der Heijden
Dranken
Broodjes
