Marjan Berk
70-Jarige misbruikte jarenlang
verstandelijk beperkte nicht
15
SP en GroenLinks willen de wet aanpassen
Mevrouw
Berk, er is
één woord
dat wij niet
willen horen
vanavond
f oud hè.' We zijn
ft werkelijk niets
■K meer gewend,
hoewel ik op-
Hl groeide met
dikke ijsbloemen op de ramen
van mijn onverwarmde slaapka
mertje. Nu lig ik, gekleed in twee
truien, grote geitenwollen sok
ken en een schapenwollen muts
over mijn oren tegen de tocht,
half onder de deken te giechelen
tijdens het lezen van het boek
van Barbara van Beukering,
Kruip nooit achter een geranium,
waarover de lezer alles kon lezen
in het Magazine van afgelopen
zaterdag.
Ik lees over alle soorten van fy
sieke verbouwingen en verschui
vingen van bot, huid en haar die
de ouder wordende vrouw zich
meent te moeten laten welgeval
len. Bij nadere beschouwing blijk
ik de enige oude vrouw in het
boek te zijn die gedurende haar
lange leven geen cosmetische
scalpel in haar oude vel heeft la
ten snijden, behalve een laserbe
handeling van haar ogen waar
door ze beter een natte weg in
het donker zou zien.
Barbara steekt tijdens de verha
len hierover ruimhartig de hand
in eigen boezem en dat doet ze in
de rest van het boek ook. In alle
verhalen over de liefde, het hu
welijk, de drank komt ze de lezer
met open vizier tegemoet. Open
hartig en eerlijk vertelt ze het
goede nieuws van de erectiepil
van haar man, die dit open-
viziergedrag met zijn vrouw
deelt. Bovendien deelt hij met
gulle hand deze heerlijke pil uit
aan vriend en buurman.
maar ook dol op openhartig
schrijven over... laten we zeggen
de fysieke bewegingen van de
mens, in de buitenlucht of in de
slaapkamer. Maar mijn kinderen
hebben mij met harde hand op
de consequenties hiervan gewe
zen. „Nou kom je weer op televi
sie. Maar we zweren je, wanneer
jij live de deur van je slaapkamer
wijd openzet, verbreken wij alle
banden met jou!" Hun wil is
mijn wet, dus ik houd mij in.
korte verhalen Liefde en Haat ver
scheen, waarin een vrolijk, rea
listisch en nogal huishoudelijk
verhaal stond over masturbatie,
getiteld Doe het zelf, werd ik op de
dag waarop ik een lezing in het
noorden van ons land zou geven
opgebeld door de voorzitster van
de vereniging waar ik zou optre
den. „Mevrouw Berk, u komt
vanavond bij ons optreden. En er
is één woord dat wij niet willen
horen!"
Ik, onschuldig: „O ja, welk
woord?"
„Masturberen. Dat woord wil
len wij niet horen."
„Oké, riep ik, „dan masturbe
ren wij niet!"
Het werd een vrolijke avond.
Bij het slotapplaus sprak ik: „Nu
dames. We hebben een leuke
avond gehad. En we hebben niet
eens gemasturbeerd!"
Als mentor en bewindvoerder van
zijn kwetsbare nicht regelde de ge
pensioneerde ambtenaar en oud
diaken van de kerk haar zaken en
haalde hij haar geregeld op van de
sociale werkplaats. In het apparte
mentje dat ze bewoont op een in
stelling voor verstandelijk beperk
ten in Amersfoort was hij tussen
2011 en 2016 tientallen keren intiem
met haar. Dat Monica zich wel eens
omkleedde in zijn bijzijn of open
deed in haar ondergoed, had L.
niet mogen interpreteren als een
uitnodiging tot seks, onderstreepte
Van Collenburg. „U had in dat op
zicht niet te maken met een vol
wassen vrouw, maar met een jong
meisje. Dat ze geen nee zei als
u aandrong op lichamelijk contact,
had daar ook alles mee te maken. Al
probeerde ze het wel, ze kon er uit
eindelijk niet tegenop. U was nota
bene haar vertrouwenspersoon",
aldus de officier.
De rechter in Utrecht nam een
voorschot op de uitspraak over
twee weken met haar opmerking
dat de verdachte met zijn gedrag
hoe dan ook de 'grens van het beta
melijke' had overschreden. Op
de uitspraken waarmee L. zich pro
beerde te verschonen, reageerde ze
korzelig. Hij had tot septem
ber 2016, toen zijn nicht volgens
hem voor het eerst aangaf niet met
hem naar bed te willen, nooit
het gevoel dat de seks niet weder
zijds was. „Toen ben ik er meteen
mee gestopt. Al die andere
keren was ze op zijn minst net zo
opgewonden als ik. Van dwang was
geen sprake. Ik heb alleen spijt
van de mail die ik haar stuurde na
dat het over was. Ik had haar niet
onder druk mogen zetten, zodat
ze zou zwijgen over onze relatie."
Volgens L. is er één slachtoffer:
zijn echtgenote. „Haar heb ik be
drogen."
Monica zelf zat de hele zitting
lang trillend en snikkend in de zaal.
Geholpen door haar advocaat
wist ze een korte verklaring voor te
lezen. „Ik voel me niet meer veilig
in mijn huis en ook niet op de
fiets en op het werk. Ik ben steeds
weer bang dat hij langs komt. Ik ben
ook heel erg boos. Ik mocht er
van hem met niemand over praten.
Ik vind dat hij een gevangenisstraf
heeft verdiend", zei het slachtoffer.
voor kosten die het ministerie van
Onderwijs niet dekt, is de partijen
al langer een doorn in het oog. De
bijdrage - die varieert van een paar
tientjes tot honderden euro's - is
niet voor iedere ouder op te hoes
ten.
Daarbij doen sommige scholen
alsof de bijdrage verplicht is in
plaats van vrijwillig. „In de wet
staat al dat dit niet mag", zegt SP-
Kamerlid Peter Kwint. „Maar scho
len mogen kinderen wél weigeren
bij buitenschoolse activiteiten als
ouders niet hebben betaald."
Als de SP in de afgelopen jaren
meldpunten voor misstanden met
de ouderbijdrage opende, 'regende'
het daar klachten. Deze krant
schreef eerder over kinderen die
niet mee mochten op schoolreisje
en in plaats daarvan klusjes moes
ten opknappen op school. In Helle-
voetsluis wilde een basisschool
eind vorig jaar zeven leerlingen
weigeren bij een kerstdiner
om een niet-betaalde
ouderbijdrage.
Ieder jaar hoort
GroenLinks-
Kamerlid
Lisa
Wes-
ter-
veld dit soort voorbeelden. „En ie
der jaar spreekt de Kamer daar
schande van. We kunnen weer
schriftelijke vragen stellen, maar
we kunnen ook de wet aanpassen."
Dat bleek simpel te kunnen, ont
dekte Westerveld, door in be
staande wetsteksten één zinnetje
toe te voegen bij de passages over de
vrijwillige ouderbijdrage die ver
plicht in schoolgidsen moeten
staan: 'Het niet voldoen aan deze
bijdrage door ouders of verzorgers
mag niet leiden tot het uitsluiten
van de leerling van bepaalde
schoolactiviteiten, of deze nu on
derdeel zijn van het verplichte on
derwijsprogramma of niet.'
Als ouders met een krappe beurs
nu de bijdrage niet kunnen betalen,
kan Stichting Leergeld hen te hulp
schieten. Dat is goed, zegt SP'er
Kwint. „Maar kinderen moeten niet
afhankelijk zijn van liefdadigheid.
Ze moeten gelijke kansen krijgen,
of je nou rijke of arme ouders hebt."
Het risico dat alle ouders door het
wetsvoorstel stoppen met betalen
van de ouderbijdrage nemen de Ka
merleden op de koop toe. Kwint:
„Ik heb liever dat de hele klas naar
een goedkope speeltuin gaat dan de
helft van de klas naar een duur
pretpark."
GroenLinks en SP vinden dat dit
ongelijkheid in de hand werkt en
komen vandaag met een initiatief-
wet die dat verbiedt. De vrijwil
lige ouderbijdrage, die door
basisscholen, middel
bare scholen en
mbo's wordt
geheven
woensdag 28 februari 2018
GO
Masturberen
Ik ben van een andere generatie,
Toen in 1982 mijn eerste bundel
r
'Niet betaald? Wel
mee op schoolreis'
Tegen de 70-jarige Peter L. uit
Hendrik-ldo-Ambacht is gisteren
twee jaar cel geëist wegens ja
renlang misbruik van zijn ver
standelijk beperkte nicht. Vol
gens officier van justitie Natasja
Van Collenburg maakte de ver
dachte op stuitende wijze mis
bruik van zijn positie.
Marco Willemse
Utrecht
Kinderen moeten niet worden
uitgesloten van een kerstviering
of een schoolreisje als hun ou
ders de vrijwillige ouderbijdrage
niet hebben betaald. Nu mogen
scholen kinderen van wie ze
geen geld hebben ontvangen
nog weigeren bij excursies of
het Sinterklaasfeest op school.
Hanneke Keultjes
<4 SP-Kamerlid
Peter Kwint:
„Liever de hele
klas naar een
goedkope
speeltuin, dan
de helft naar
een duur
pretpark."
FOTO HH
Den Haag
